-->

piątek, 26 kwietnia 2013

Dalików

Zajączkowski:
Dalików -pow. poddębicki
1) 1391 PKŁ I, 2248: Dalicouo - Balco de D. 2) 1394 PKŁ II, 5086: Dalicowo - Jan de D.
3) XVI w. Ł. II, 374-376: Dalikow, Dalykow - villa, par. w m.. dek szczawiński, arch. łęczycki. 4) 1576 P. 66: Dalikovo - wł. szl., par. w m., pow. i woj łęczyckie 5) XIX w. SG I, 896: Dalików (Dalków) - wś i kol., par. i gm. w m., pow. łódzki.

Taryfa Podymnego 1775 r.  (?)
Balików , wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność królewska, 23 dymów.

Taryfa Podymnego 1775 r.
Dalków, wieś, woj. łęczyckie, powiat łęczycki, własność szlachecka, 22 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Dalików, parafia dalików, dekanat łęczycki, diecezja gnieźnieńska, województwo łęczyckie, powiat łęczycki, własność: (Władysław) Wardenski (Wardęski), (późniejszy wojski większy łęczycki).

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Dalików, województwo Mazowieckie, obwód Łęczycki, powiat Zgierski, parafia Dalików, własność prywatna. Ilość domów 25, ludność 200, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:
Dalków, wieś i kol., pow. łęczycki, gm. i par. Dalików. Posiada kościół drewniany, 1848 odn., i drugi św. Rocha przy cmentarzu. R. 1827 było tu 15 dm. i 200 mk., obecnie liczy wieś D. 12 dm. a folw. D. 10 dm. Par. D. dek. łęczyckiego, daw. zgierskiego, liczy 2160 dusz. Dobra D., własność Wardęskich, składają się z folw. D. i Lubocha, tudzież wsi: D., Dąbrowa górna, Lubocha i Władysławów; od Kalisza w. 63, od Łęczycy w. 20, od Ozorkowa w. 14, od Poddębic w. 7, od Łodzi w. 21, od rz. Warty w. 21; droga bita przechodzi przez territorium dóbr. Nabyte w r. 1859 za rs. 43,200. Rozl. wynosi m. 1232 a mianowicie: folw. D. grunta orne i ogrody m. 519, łąk m. 83, pastwiska m. 2, lasu m. 206, nieużytki i place m. 18: razem m. 828. Płodozmian 15-polowy. Budowli murowanych 6, drewnianych 11. Folw. Lubocha grunta orne i ogrody m. 338, łąk m. 41, pastwisk m. 5, lasu m. 9, nieużytki i place m. 12: razem m. 404. Płodozmian 12-polowy, budowli drew. 6, wiatrak. Wieś D. osad 26, gruntu m. 260; wieś Dąbrowa Górna osad 8, gruntu m. 198; wieś Lubocha osad 6, gruntu m. 19; wieś Władysławów osad 7, gruntu m. 98. Br. Ch. i A. Pal. 

Słownik Geograficzny:
Dalików wś, pow. łęczycki. Kościół par. p. w. św. Mateusza istniał już zapewne w XV w. We wsi siedzieli Sarnowscy h. Jastrzębiec. Obecny kościół drewniany pochodzi zapewne z w. XVII. W r. 1849 przybudowano kaplicę murowaną św. Mateusza. Cały kościół restaurowano r. 1865. Na cmentarzu, na miejscu starożytnej kapliczki św. Ducha wystawiono r. 1867 kościółek murowany. (Łaski, L. B., II, 375 i przyp.).

Spis 1925:
Dalików, wś i folw., pow. łęczycki, gm. Dalików. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 37, folw. 4. Ludność ogółem: wś 271, folw. 95. Mężczyzn wś 137, folw. 46, kobiet wś 134, folw. 49. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 271, folw. 95. Podało narodowość: polską wś 269, folw. 95, litewską wś 2. 

Wikipedia:
Dalików-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie poddębickim, w gminie Dalików. Położona 10 km na wschód od Poddębic. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim. W 1943 Niemcy wprowadzili nazwę okupacyjną Dallikau. Miejscowość jest siedzibą gminy Dalików. W księgach sądowych łęczyckich wymieniona w 1391. W XV i XVI wieku Dalików należał do Sarnowskich herbu Jastrzębiec. Z rodu tego wywodził się ks. Świętosław Sarnowski, kanclerz gnieźnienski, kanonik łęczycki i łowicki oraz proboszcz sieradzki (zmarł w 1625, a nagrobek jego zachował się w sieradzkiej farze za ołtarzem Matki Boskiej Szkaplerznej). Przed powstaniem 1863–1864 Dalików należał do Wardęskich h. Godziemba. Władysław Wardęski (1837–1919), jak również jego siostra Walentyna Józefa Julia (zm. w 1928) wzięli aktywny udział w powstaniu. Dobra dalikowskie należały do Wardęskich do II wojny światowej – Antoni Wardęski (1875–1941) zmarł jako więzień niemiecki w Dachau. W powstaniu styczniowym, 10 września 1863, w połowie drogi między Dalikowem a Gajówką (na wschód od Dalikowa), powstańcze oddziały Sokołowskiego, kpt. Stanisława Szumlańskiego i mjra Roberta Skowrońskiego natknęły się na grupę wojsk rosyjskich (3500 piechoty, 2 szwadrony dragonów i 67 Czerkiesów), dowodzonych przez gen. Krasnokuckiego. W bitwie poległo 53 powstańców. Wieś została spalona, a część mieszkańców spłonęło, wśród nich proboszcz – ks. Walenty Kasperski. W odnowionej mogile na cmentarzu leżą prochy prawdopodobnie 63 powstańców, w symbolicznej mogile po lewej stronie bramy głównej – nie ustalona liczba spalonych mieszkańców wsi. We wsi, 24 października 1937 odsłonięto okazały pomnik z napisem: "Bohaterom walk o wolność – Ziemia Łęczycka – 1937". Wysoka kolumna była ozdobiona, w jej górnej części, stylizowanymi orłami i wyrytym rokiem "1863". Pomnik został zniszczony przez Niemców w 1940. Kościół parafialny pw. św. Mateusza Ewangelisty Kościół pw. świętego Mateusza Ewangelisty w stylu gotyku nadwiślańskiego powstał na miejscu starszego, modrzewiowego z XVII w., który spłonął wraz z całą wsią po bitwie pod Dalikowem 1863. Obecny kościół, murowany zbudowany został dzięki staraniom parafian w latach 1908–1913 zgodnie z projektem warszawskiego architekta Apolloniusza Nieniewskiego. Parafia została erygowana w latach 1422–1436. W czasie I wojny światowej został poważnie uszkodzony. Gruntownie odbudowany w latach 1918–1920. Ponownie całkiem zniszczony podczas II wojny światowej, odbudowany w 1947. Kościół ten jest trójnawowy, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium oraz sklepieniem krzyżowym. Posiada wysoką wieżę i kaplicę z obrazem Matki Bożej. Wyposażony jest w stylu neogotyckim. W kościele znajduje się zabytkowa ambona z wizerunkami czterech Ewangelistów oraz obraz św. Antoniego Padewskiego z Dzieciątkiem Jezus. Neogotycka kaplica pw. św. Rocha (opiekun parafii) z 1867, znajduje się na terenie tutejszego cmentarza. Ufundowany został on przez rodzinę Wardęskich. Powstał na miejscu starszej świątyni św. Ducha. Jest to świątynia murowana, jednonawowa, orientowana, z dwuspadowym dachem oraz półokrągło zamkniętym prezbiterium, nad którym znajduje się niewielka wieżyczka. Fasada posiada dwie nisze, datę rozpoczęcia budowy nad wejściem a zakończona jest spływowym szczytem. Wewnątrz uwagę zwraca ołtarz z obrazem św. Rocha (towarzyszą mu zwierzęta gospodarskie oraz pies). Wyposażenie nosi cechy późnego gotyku i baroku. Pod świątynią znajdują się groby członków rodziny Wardęskich. Ponadto w Dalikowie założony został w XIX w. przez rodzinę Wardęskich park. Utrzymany jest on w stylu angielskiego parku krajobrazowego z aleją grabową i jesionową. We wrześniu 2001 na centralnym placu Dalikowa (plac Powstańców) został zbudowany pomnik ku czci bohaterów powstania styczniowego. Jest on w formie obelisku (głaz) na postumencie. Na głazie umieszczono tablicę z napisem: "Bohaterom Powstania Styczniowego poległym za wolność Ojczyzny dn. 10.09.1863 w bitwie pod Dalikowem – Społeczeństwo Gminy Dalików". Według rejestru zabytków KOBiDZ na listę zabytków wpisane są obiekty: kościół parafialny pw. św. Mateusza, 1908–1913, nr rej.: 299/17 z 27.09.1979 park, XVIII/XIX w., nr rej.: 393 z 2.09.1991 Przy ulicy Wschodniej prowadzącej do wsi Gajówka znajduje się wielowiekowy dąb - pomnik przyrody. Również na miejscowym cmentarzu rośnie wiele zabytkowych drzew, które objęte są ochroną konserwatora. Wieś graniczy z dużym kompleksem leśnym. Przeważają grunty orne.

Elżbieta Halina Nejman Majątki (Szlachta Sieradzka XIX wieku Herbarz)
DALIKÓW par. Dalików, p. poddębicki i Lubocha. Wardęski nabył dobra w 1746 r. W 1912 roku wieś i f-k mają 805 mg właściciele: uwłaszczeni włościanie i Władysław Wardęski. (PGkal.)
1992 r.
_______________________________________________________________________________
Kaplica cmentarna św. Rocha z 1867 r. w Dalikowie - widok od południa 

Fot. Janusz Marszałkowski
_______________________________________________________________________________
Widok od pólnocy

Fot. Janusz Marszałkowski
_______________________________________________________________________________
Ołtarz

Fot. Janusz Marszałkowski
_______________________________________________________________________________
Grób powstańców 1863 r. na cmentarzu w Dalikowie

Fot. Janusz Marszałkowski


Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1714


Dnia 25 listopada
Poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w dniach niedziel z ambony, z moim pozwoleniem i moją obecnością, Sylwester gwardian lutomierski błogosławił związek małżeński Urodzonego Pana Aleksandra Nagórskiego z Urodzoną Panią Marianną Wierzbowską. Świadkami byli Urodzony Pan Jan Bardziński i Urodzony i Wielmożny Pan Trebiński i Urodzony Walenty Sta?


Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1719

Dnia 30 marca
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Marianna Katarzyna Zofia, córkę Urodzonego Pana Aleksandra Nagórskiego i Urodzonej Marianny, prawowitych małżonków z Lubochy. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Jan z Bardzinia Bardziński i Urodzona panna Domicela z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1720

Dnia 12 lutego
Ja jak wyżej, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w dniach niedziel, błogosławiłem związek małżeński Urodzonych Pana Macieja Łabockiego z Golic z Urodzoną Panią Domicelą z Dalikowa Wierzbowską. Świadkami byli Urodzony Pan Florian Drwalowski, Urodzony Pan Adam Trebiński, Urodzony Andrzej? Bardziński.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1721 

Dnia 12 kwietnia
Ja jak wyżej ochrzciłem imionami Chryzostom Walerian Michał, syna Urodzonego Pana Aleksandra Nagórskiego i Urodzonej Marianny, prawowitych małżonków wsi Lubo?. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Andrzej Wierzbowski i Urodzona Pani Barbara Wierzbowska z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1722 

Maj 22 maja
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Antoni, Bonifacy, syna Urodzonego Pana Adama Trebińskiego i Marianny, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Wielebny Albert Danielowicz z ? Szadka i Urodzona Pani Barbara Wierzbowska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1723


Dnia 4 lutego
Ja Jan Stanisław Bialecki proboszcz dali?, ochrzciłem imionami Teofila Teresa, córkę Urodzonego Pana Antoniego Dobieckiego i Zofii, prawowitych małżonków z ? Rodzicami chrzestnymi byli Stanisław ?teński i Pani Teresa Dzierzanowska z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1727 

28 maja
Ja jak wyżej, ochrzciłem córkę Urodzonego Pana Zwiastowskiego to jest Petronelę Alberta Zwiastowskiego i Katarzyny, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Michał Sw?czyński z Dalikowa i Konstancja Osieńska ze wsi Simonia.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1727


Dnia 8 czerwca
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Marianna Felicja córkę Urodzonego Pana Macieja Grabskiego łowczego łukowskiego i Eleonory z Ha?kich, prawowitych małżonków z Dalikowa. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Adam Trebiński cześnik gostyński i Urodzona Pani Petronela Bardzińska cześnikowa łęczycka.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1728 

Dnia 8-go czerwca
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Edmund? Albert, syna Urodzonego i Wielmożnego Pana Macieja Grabskiego łowczego łukowskiego i Eleonory z Hatyńskich Grabskiej, prawowitych małżonków z Dalikowa. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Wielmożny Jan Grabski wojski łęczycki i Urodzona Pani Domicela z Grabskich Sokołowska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1729 

Dnia 24 lipca
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Anna Joanna, córkę Urodzonego Pana Macieja Grabskiego łowczego łukowskiego i Urodzonej Pani Eleonory z Hatyńskich Grabskiej z Dalikowa. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Wawrzyniec Grabski i Urodzona Pani Emerencjanna Bardzińska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1731 

Dalików dnia 10 sierpnia.
Ja jak wyżej, ochrzciłem imionami Wawrzyniec i Roch, dziecko Wielmożnego Pana Macieja i Eleonory Grabskich, prawowitych małżonków. Jego rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Pan Walenty Grabski sędzia łęczycki i Teresa Wyrzykowska Szlachcianka z Krzemieniewa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1737 

Dalików dnia 3 września
Ja jak wyżej, ochrzciłem dwoma imionami Marianna i Eufrozyna, dziecko Wielmożnego Pana Macieja i Eleonory Grabskich cześników bres?, prawowitych małżonków, którego rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Wojciech Bardziński i Urodzona Pani Marianna Trębieńska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1742 

Dnia 12 kwietnia.
Ja jak wyżej pochowałem w kościele Urodzonego Wojciecha Nagórskiego Szlachcica, opatrzonego wszystkimi sakramentami.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1743 

Tego samego roku, dnia zaś 18 lutego Znakomity i Przewielebny Wojciech Klużewicz proboszcz beł?, połączył sakramentem małżeństwa Urodzonych Państwa Józefa Starzyńskiego z Urodzoną panną Anną Grabską, w mojej obecności Stefana Nielepkowicza proboszcza dalikowskiego a także świadków Jaśnie Wielmożnego Wojciecha Bardzieńskiego cześnika łęczyckiego, komisarza radw?, Urodzonego Pana Antoniego Morawskiego i wielu innych przy akcie tym stawajacych w kościele parafialnym dalikowskim.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1751 

Dalików 28 sierpnia
Zmarła Wielmożna Pani Marianna z domu Ostrowskich Trębowska, wdowa sędzina ziemi łęczyckiej, dobrze opatrzona wszystkimi sakramentami. Pochowana w klasztorze ? ojców reformatów lutomierskich dnia 3 września Roku Pańskiego 1751.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1752 

Sierpień Dalików
Dnia 10
Zmarła panna Anna dochodząca gospodyni Wielmożnego Pana Kazimierza Starzyńskiego. Pochowana na cmentarzu, opatrzona wszystkimi sakramentami.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1753

Luty
Poprzedziwszy trzema zapowiedziami w obliczu kościoła, jak wyżej, błogosławilem małżeństwo Urodzonych Sebastiana Zieleniewskiego z Ludwiką Starzyńską panną. Świadkowie Wielmożny Pan Marcin Zembrzuski, Wielmożny Pan Za? Wardęcki i Urodzony Pan Wojciech Kosobudzki.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1756

Październik
Dalików
Dopełniłem ceremonię chrztu nad dzieckiem imion Jan Nepomucen Eligiusz Franciszek Ksawery Wielmożnych Państwa Franciszka i Anny z Szumińskich [Szamowskich?] Wardęskich skarbników sieradzkich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Jaśnie Wielmożny Pan Maciej Micielski kasztelanic sieradzki i Jaśnie Wielmożna Pani Anna Chlebowska kasztelanowa kaliska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1757

Dalików lipiec
Jak wyżej ochrzcilem z wody święconej trzema imionami Brygida Helena [?], córkę Wielmożnych Państwa Franciszka Wardęskiego i Anny z Szumowskich jego małżonki, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Paweł Kosobudzki i Urodzona panna Katarzyna Górska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1757

Dalików
Sierpień
Jak wyżej dopełniłem ceremonię chrztu nad dzieckiem trzech imion Brygida Elżbieta Helena, Wielmożnych Franciszka i Anny Wardęskich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzony Pan Paweł Kosobudzki i Urodzona panna Katarzyna Górska.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1758

Dalików dnia 9 lipca
Ja Tomasz Czernikiewicz, ochrzcilem urodzonego dnia 27 czerwca trzema imionami Władysław Onufry Tadeusz, syna Wielmożnych Pana Franciszka i Anny z Szamowskich Wardęskich skarbników sieradzkich, prawowitych małżonków. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Pan Felicjan Szamowski stolnik bratu? z Witasz? i Wielmożna Pani Katarzyna z Szamowskich Grabowska miecznikowa lubaczowska z Domaniewa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1759

Dnia 16 lutego zmarła niespodziewanie Szlachetna panna Marianna ? Glińska, bez dyspozycji, pochowana na cmentarzu.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1759

Dnia 25 listopada roku 1759.
Ja Tomasz Czernikiewicz, poprzedziwszy trzema zapowiedziami w dniach niedziel, błogosławilem w obliczu kościoła małżeństwo Urodzonych Macieja z Różyc Rożyckiego z Katarzyną Górską. Świadkowie Wielmożni Panowie Józef Szołowski, Franciszek Wardęcki skarbnik sieradzki i inni wiarygodni.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1760

Roku Pański 1760
Dnia 10 listopada. Ja Tomasz Czerni?, poprzedziwszy 3-ma zapowiedziami w obliczu kościoła, błogosławilem małżeństwo Urodzonych Szlachetnych Wawrzyńca Marsickiego z Urodzona Teresą Gizicką. Świadkowie Urodzeni Paweł Kosobudzki, Michał Slaski, Jerzy Kosobudzki, Maciej Różycki.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1764

Dalików 29. stycznia
Przewielebny Walenty Kostrzyński kapłan w Domani?, ochrzcił z judizmu młodzieńca lat piętnaście imieniem Sebastian, którego rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Pan Michał Szulmierski cześnik inowłodzki i Wielmożna Katarzyna Graboska miecznikowa lubaczowska, z drugiej strony Wielmożny Pan Marcin Przyboroski podstoli liwoński z Wielmożną Szulmierską cześnikową inowłodzką, z 3-ej strony Urodzony Pan Jerzy Kossobudzki z Wielmożną Panią Anną z Szamowskich Wardęską skarbnikową sieradzką.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1766

Roku Pańskiego 1766, dnia 15. sierpnia zmarła Urodzona Pani Antonina ze Słuckich Siewierska w mojej parafii lat około 28. Jej ciało dnia 17. sierpnia zostało pochowane w grobowcu pod krzyżem, wyspowiadana, umocniona i pokrzepiona ostanim namaszczeniem we własnej parafii szadkowskiej przez Przewielebnego Kapczeńskiego w dniu 9. sierpnia, przeze mnie zaś w bólu poprzedzona odpuszczeniem zupełnym.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1768

Roku 1768, dnia 10 stycznia córka Jana Pieleckiego imieniem Helena żona nieżyjącego Urodzonego Pana Marcina Wężyka z Kuciny lat 61 oddała ducha Bogu, ? pokrzepiona odpustem zupełnym i ostatnim namaszczeniem, pochowana zaś dnia 12 bieżącego miesiąca w grobowcu kościoła dalikowskiego.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1774

Sarnów dwór
Roku 1774, dnia 5 lipca. Ja kierownik tego kościoła, ochrzciłem z wody urodzone dnia 28 czerwca, dziecko Wielmożnego Antoniego Szołoskiego i Rozalii z Rupniewskich łowczych malborskich, małżonków tej parafii, któremu nadalem imiona Piotr Paweł i Leon. Rodzicami chrzestnymi byli Urodzeni Pan Franciszek i Julianna z Szołoskich Rusiccy. Zaś dnia 24. lipca dopełniłem ceremonię, której rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Pan Paweł Mikorski sędzia grodzki łęczycki z Wielmożną Panią Franciszką Psarską cześnikową wieluńską z jednej strony, a z drugiej Wielmożny Pan Ignacy Byszewski regens grodzki łęczycki z Wielmożną Panią Anną z Szumowskich Rudlicką łowczynią rawen? z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1774

Roku 1774, dnia 25 sierpnia o godzinie jedenastej w nocy oddała ducha Bogu bez sakramentów, lecz przed dziesięcioma dniami wyspowiadana, zaś niespodziewaną śmiercią Wielmożna Dorota z Ociesialskich Szołowska żona cześnika bracławskiego, której ciało złożono w grobowcu Chrystusa Ukrzyżowanego dnia 1 września kościoła dalikowskiego.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1779

Roku 1779, dnia 14. listopada
Wielmożny Pan Adam Mokrski burgrabia łęczycki oddał ducha Bogu tknięty paraliżem, lecz uwolniony został od swoich grzechów pokrzepiony odpuszczeniem zupełnym i ostatnim namaszczeniem, pochowanyw grobowcu przy ołtarzu Jezusa Ubiczowanego dnia 29. bieżącego miesiąca.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1780

Bardzinin
Roku 1780, dnia 3 lipca, poprzedziwszy trzema zapowiedziami w kolejnych dniach świąt wobec zgromadzonego ludu i Boga, ja jak wyzej, Urodzonego Aleksandra Dołegoskiego wdowca i Urodzoną pannę Karolinę [córkę] Sebastiana Rudnickiego posesora dóbr Bardzimin zapytałem i wobec ich wzajemnej zgody przez słowa przysięgi połączyłem [ich] w obecności świadków Urodzonego Sebastiana Rudnickiego z Bardzimina, Urodzonego Jakuba Sławca z Jankowa parafii Ujazd, Wawrzyńca Kirzykoskiego organisty kościoła dalikowskiego.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1783

Dalików.
Roku 1783, dnia 25. maja. Ja jak wyżej, ochrzciłem urodzone dnia 20 bieżącego miesiąca, dziecko Wielmożnych Pana Ignacego i Barbary Krajewskich, małżonków tej parafii i dzierżawców plebanii dalikowskiej, któremu nadalem imię Petronela. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Pan Stanisław Terawski dziedzic dóbr Lubochy z przyleglościami i Wielmożna panna Helena Taczanowska ze Złotnik.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1785

Dalików
Roku 1785, dnia tego samego jak wyżej lutego. Ja ten sam kapłan kościoła dalikowskiego ochrzciłem urodzone dnia 18. bieżącego miesiąca dziecko Urodzonego Wiktora Szołowskiego i Rozalii, małżonków obecnie mieszkańców w Dalikowie, któremu nadałem imię Franciszka. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Antoni Szołowski łowczy marienburski [malborski] i Urodzona Pani Barbara Kociańska z Sarnówka.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1788

Dalików.
Roku 1788, dnia 13. marca. Ja jak wyżej, ochrzciłem dziecko Urodzonego Bartłomieja Orłowskiego i Katarzyny z Boboskich dzierżawców z Dalikowa, małżonków, któremu nadałem imiona Józef i Tomasz z Akwinu. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Władysław Wardęski wojski łęczycki i Wielmożna Teresa Garbowska żona Wielmożnego pisarza ziemskiego łęczyckiego.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1788 

Dalików albo Złotniki
Roku 1788, dnia 25 marca. Ja Szymon Lorkiewicz kanonik i dziekan łęczycki, proboszcz kościoła dalikowskiego, wedle wcześnejszego indultu (pominąwszy jednak jedną zapowiedź) z dnia 12 stycznia roku bieżącego wydanego z kancelarii Najjaśniejszego Prymasa warszawskiego, Wielmożnych Władysława Wardęskiego wojskiego łęczyckiego, dziedzica dóbr Dalikowa i Wielmożną Mariannę córkę Wielmożnego Józefa Garbowskiego pisarza ziemskiego łęczyckiego zapytałem obydwojga, mając ich wzajemną zgodę przez słowa uroczystej przysięgi, połączyłem obecnych małżeństwem. Świadkowie obecni Wielmożni Józef Garbowski pisarz, Michał Radlicki łowczy rawski z Mianowa, Tomasz Byszewski regent ziemi łęczyckiej z Wierzbowa i inni. Poczem błogosławiłem ich w zgodzie ze świętą matką kościołem.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1788

Dalików.
Roku blisko upływającego 1788, dnia 25. października. Ja jak wyżej, ochrzciłem z wody święconej w kruchcie, urodzone dnia 15. bieżącego miesiąca dziecko Urodzonych Wiktora i Rozalii ze Stępowskich Szołowskich obecnie mieszkańców Dalikowa, któremu nadałem imię Jan Kanty. Ceremonię dopełniłemw roku 1793 dnia piątego czerwca, przy której rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Marcin Miniszewski dziedzic dóbr Krzemieniewa i Wielmożna Marianna z Garbowskich Wardęska wojska łęczycka, dziedziczka z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1791

Dalików.
Roku 1791, dnia szóstego czerwca. Ja Szymon Lorkiewicz proboszcz tego kościoła, ochrzciłem urodzone tego samego dnia dziecko Wielmożnych Władysława i Marianny z Garbowskich Wardęskich wojskich łęczyckich, któremu nadałem imiona Norbert Antoni i Władysław. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Ignacy Stokowski wojski orłowiecki z dóbr Bardzinina i Wielmożna Teresa Garbowska żona pisarza ziemskiego łęczyckiego ze Złotnik.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1793

Dalików.
Roku 1793, dnia 11 listopada, poprzedziwszy trzema zapowiedziami w kolejnych dniach świąt, wobec zgromadzonego ludu i Boga, mianowicie: 1-sza dnia 23. druga 24. trzecia 25 w niedzielę po pięćdziesiątnicy, Wielebny Kryspin Kliszcz?wski z zakonu św. Franciszka z Łagiewnik, Urodzonych Adama Zdzienickiego ekonoma w Dalikowie i Urodzoną Ewę Wolską pannę z tedo samego Dalikowa zapytałem, mając ich wzajemną zgodę przez słowa przysięgi, połączyłem małżeństwem, poczem ich błogosławiłem w obecności Urodzonych Wiktora Szołowskiego, Ignacego Krajewskiego i innych z Dalikowa.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1794

Dalików
Roku 1794, dnia 2 listopada. Ja jak wyżej ochrzciłem urodzone wczoraj dziecko Wielmożnych Władysława i Marianny z Garbowskich Wardęskich wojskich łęczyckich, małżonków, któremu nadałem imiona Tadeusz, Leonard i Karol. Rodzicami chrzestnymi byli Wielmożny Michał Radlicki łowczy raw? z Wielmożną swoją żoną. Asysta Wielmożny Marcin Miniszewski z Krzemieniowa i Wielmożna Barbara córka Wielmożnego Józefa Garbowskiego pisarza ziemskiego łęczyckiego ze Złotnik.

Akta metrykalne (Parafia Dalików) 1796

Dalików.
Roku 1796, dnia 2-go lutego, opuszczając zapowiedzi na mocy indultu z dnia 20 stycznia roku bieżącego wydanego przez Znakomitego generalnego konsystorza łowickiego, ja Szymon Lorkiewicz kanonik archikolegiaty łęczyckiej, proboszcz kościoła dalikowskiego, błogosławiłem małżeństwo Wielmożnych Marcina Skrzyńskiego lat 28 z Salomeą z Ostrowskich lat 22 w obecności świadków Wielmożnych Józefa Garbowskiego pisarza ziemskiego łęczyckiego ze Złotnik, Władysława Wardęskiego wojskiego łęczyckiego z Dalikowa i Józefa Skrzyńskiego z Malanowa?, poczem błogosławilem ich w zgodzie ze świętą matką kościołem.


Dziennik Urzędowy Województwa Mazowieckiego 1829 nr 720

STAN
Funduszów Towarzystwa Ogniowego Wsiów w Województwie Mazowieckiem z Roku 1828.

Rozchód z Roku 1828.
Mieysce Pogorzeli Data Pogorzeli Summa przyznana Summa pozostała do wypłacenia
Złłp: gr Złłp: gr
Mazowieckie
Obwód Łęczycki
Tumusin
Dalików
Chrapy




14 Stycznia 1828
17 Marca 1828
5 Listopa: 1828




1582
149
533




-
-
15




1582
149
266




-
-
23

Dziennik Powszechny 1835 nr 327

Sąd Policyi Poprawczej Wydz. Łęczyckiego. Zapozywa przez pisma publiczne niewiadomego na teraz z pobytu Gottlieba Hermana, dawniej we wsi Dalkowie, Powiecie Zgierskim zamieszkałego, ażeby do ogłoszenia sobie wyroku, w ciągu jednego miesiąca stawił się w Sądzie naszym; w razie niezgłoszema się po upływie tego terminu przez listy gończe ścigany będzie. w Łęczycy d. 30 Paźdz. ( 11 List.) 1835 r. Podsędek Kryminalny Prezydujący, Skwarski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 278

(N. D. 6436) Naczelnik Powiatu Łęczyckiego.
W skutek reskryptu Rządu Gubernialnego Warszawskiego z d. 4 (16) Października r. b. Nr. 123989j8895 Naczelnik Powiatu podaje do publicznej wiadomości, iż w dniu 18 (30) Grudnia o godzinie 11 przed południem w biurze Powiatu tutejszego odbywać się będzie głośna in minus licytacya na budowę Kościoła i zabudowań plebańskich w wsi Dalikowie, a mianowicie:
Na budowę Kościoła od summy rs. 4602 k. 54 3j4, na oparkanienie cmentarza rs. 246 k. 45 1j2, na wystawienie plebanii rs. 616 k. 53 1j2, na wystawienie stodoły i obory rs. 575 k. 43 1j2. Warunki przed licytacyjne wykaz kosztów, rysunek, w każdym czasie oprócz dni świątecznych w biurze Powiatu przejrzanemi być mogą. Każdy przystępujący do licytacyi obowiązany jest na pewność dotrzymania warunków przed licytacyjnych złożyć vadium w 1j10 części summy anszlagowéj wyrównywające.
w Łęczycy d. 23 Listop. (5 Grudnia) 1845.
Radwan.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 58

(N. D. 1164) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Łęczyckiego.
Wzywa Teofila Bieńkowskiego, wyrobnika, ostatnio razą we wsi i gminie Dalików zamieszkałego, aby w przeciągu dni 30 od daty niniejszego wezwania w Sądzie tutejszym stawił się dla wysłuchania wyroku w jego własnej sprawie wydanego, gdyż w przeciwnym razie co do niego postąpionem będzie dalej jak z prawa wypadnie.
Łęczyca d. 26 Lutego (10 Marca) 1858 r.
Sędzia Prezydujący,
Assessor Kollegialny. M. Grabowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1858 nr 276

(N. D. 5878) Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiej w Warszawie.
Po śmierci:
2. Ignacego Adama Wardeskiego właściciela dóbr Dolikowa i Lubochy Okręgu Zgierskiego; (…) ogłaszam, toczące się postępowania spadkowe z terminem sześciomiesięcznym, a najdalej na dzień 3 (15) Czerwca 1859 r. oznaczającym się, w którym spadkobiercy, wierzyciele i legataryusze zgłosili się, i prawa swoje meldować winni pod prekluzyą.
Warszawa d. 26 Listop. (8 Grud. )1858 r.
Napoleon Stępowski.


Kurjer Warszawski 1858 nr 345

W d. 22 Listop: umarł w dobrach swoich Dalikowie w Pcie Łęczyckim, ś. p. Ignacy-Adam Wardęski, Obywatel szanowny, uwielbiany od Żony i Dzieci, kochany od Przyjaciół, poważany od Znajomych.

Roczniki Gospodarstwa Krajowego 1860 tom 38 zeszyt 1

O sprzedaży lasu nadmienia także Czł. Korrespondent ze Zgierskiego, gdzie w dobrach Dalkowie sprzedano 7 włók i to dość przerzedzonego lasu po 7,000 za włókę.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1861 nr 74

(N. D. 1529) Naczelnik Powiatu Łęczyckiego.
Podaje do powszechnej wiadomości, że w d. 7 (19) Kwietnia r. b. o godzinie 11 przed południem, odbywać się będzie w biurze Naczelnika Powiatu Łęczyckiego, przez opieczętowane deklaracye powtórna licytacya na entrepryzę wystawienia stodoły oraz budynku mieścić w sobie mającego: stajnię, wozownię i oborę, dla Proboszcza we wsi Dalikowie, co wszystko wykazem kosztów na summę rs: 1211 k. 10 i 3j4 jest obliczonym. Przystępujący do licytacyi obowiązany jest złożyć vadium w gotowiźnie w summie rsr. 121. Inne warunki każdego dnia w godzinach do pracy biurowej przeznaczonych w biurze Powiatowym przejrzane być mogą.
Łęczyca dnia 10 (22) Marca 1861 r.
Smarzyński.

Dziennik Warszawski 1864 nr 183

(N. D. 3845) Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.
Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 27 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych następujące dobra Ziemskie, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod N. 487 w Kancelarjach Rejentów niżej wyrażonych.
3. Dalików, kolonja Dąbrówka Górna, z przyległościami tudzież Lubocha z dezertą Bugaj z wszystkiemi tych dóbr przyległościami i przynależytościami w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 411 kop. 89, vadjum do licytacji rs. 2300, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10236, termin przedaży dnia 22 Lutego (6 Marca) 1865 r. przed Rejentem Kanc. Ziem. Józefem Żbikowskim. 
(...) Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10-ej z rana, w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Rejent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Rejentem który go zastąpi.  
Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.
Warszawa d. 24 Lipca (5 Sierpnia) 1864 r.
Za Prezesa, A. Zabokrzecki.
Za Pisarza Dyrekcji, Krajewski.

Dziennik Warszawski 1866 nr 135

Korespondencje Dziennika Warszawskiego.
Łęczyca W dniu 17 (29) maja, we wsi Dalikowie, w skutek uderzenia piorunu, spaliła się owczarnia wraz z 19 sztukami owiec.

Dziennik Warszawski 1867 nr 3

(N. D. 53). Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego Gubernji Warszawskiej w Warszawie.
Podaje do powszechnej wiadomości, iż na zasadzie art. 7 Postanowienia Rady Administracyjnej z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną udzielonych następujące dobra ziemskie, jako zalegające w ratach Towarzystwu Kredytowemu Ziemskiemu należnych, wystawione są na przedaż przymusową przez licytacje publiczne, które odbywać się będą w Warszawie przy ulicy Miodowej pod Nr. 487 w kancelarjach Rejentów niżej wyrażonych:
19. Dalików, kolonja Dąbrówka Górna z przyległościami, tudzież Lubocha z dertą Bugaj z wszystkiemi tych dóbr przyległościami i przynależytościami w Okręgu Zgierskim Powiecie Łęczyckim, raty zaległe w chwili zarządzenia przedaży wynoszą rs. 411 k. 89, vadium do licytacji rs. 1,600, licytacja rozpocznie się od sumy rs. 10,236, termin przedaży d. 19 Września (1 Października) 1867 r. przed Rejentem Kanc. Ziem. Janem Jasińskim.
Przedaże wzmiankowane odbędą się w terminach wyżej oznaczonych poczynając od godziny 10 z rana w obec Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Regent przed którym przedaż ma się odbywać był przeszkodzony, przedaż odbędzie się w jego Kancelarji przed innym Regentem który go zastąpi.
Warunki licytacyjne są do przejrzenia w właściwych Księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.
Warszawa, dnia 9 (21) Grudnia 1866 roku.
Prezes, A. Zabokrzecki.
Pisarz Dyrekcji, J. Suski.

Kurjer Warszawski 1867 nr 19

Komisja Likwidacyjna w Królestwie Polskiem, podaje do wiadomości, iż wynagrodzenia likwidacyjne: w ilości rs. 6,882 kop. 78, przypadające na mocy rozporządzenia Komisji z dnia 5 (17) Stycznia r. b., Władysławowi Wardęskiemu, właścicielowi dóbr Dalików, położonych w Gubernji Warszawskiej, Pcie Łęczyckim, Gminie Dalików; wysłane zostało do Kassy Powiatu Warszawskiego, celem wypłaty komu należy.

Kurjer Warszawski 1872 nr 151

Dnia 8 go czerwca we wsi Dalikowie, powiecie łęczyckim, burza z gradem wywróciła dom miesakal i stodołę zniszczywszy przytem zasiewy. Straty wynoszą około 7,500 rubli; włościanie sąsiednich wsi Krzymieniewa, Władysławowa i Złotnika, ponieśli w zasiewach strat na summę przeszło 4,000 rubli.  

Dziennik Warszawski 1872 nr 196

DZIAŁ WEWNĘTRZNY
Wiadomości krajowe.
I teraz także, tak samo jak w maju, oprócz pożarów, srożyły się burze i gradobicia, które były tym razem o wiele dotkliwsze, albowiem zboża, owoce i ogrodowizny były już na dojrzewaniu, tak, iż szkody zrządzone w polach nie dawały się naprawić. Gradobicie w czerwcu ominęło dwie tylko gubernje, warszawską i kielecką, lecz w pozostałych ośmiu gubernjach zarządziły wszędzie wielkie spustoszenia. A mianowicie: grad wytłukł w polu zboża ozime i jare: 27 maja, w gubernji kaliszskiej, w pow. łęczyckim, w majątku p. Wardeńskiego na 6,000 rs.; we wsiach Dalikowo, Krzemieniewo, Władysławowo i Złotniki

Kaliszanin 1881 nr. 17

We wsi Dalikowie, pow. łęczyckim, włościanin Bronisław Szymczak, znajdując się przy młockarni, został przez takową schwytany i zabity na miejscu.

Kurjer Warszawski 1881 nr 276

† D. 6 grudnia r. b. w dobrach Sarnów (w pow. łódzkim), po kilkunastodniowych ciężkich cierpieniach zakończyła życie ś. p . Tekla z Jarocińskich Szołowska. Stroskany mąż wraz z dziećmi i rodziną zaprasza na wyprowadzenie zwłok do kościoła w Dalikowie w dnia 9 b. m, o godzinie 4-tej po południu, i na pogrzeb w dniu następnym, odbyć się mający.

Kurjer Warszawski 1883 nr 242


† Wczoraj rano, o godzinie 11-ej, w dobrach Sarnowie, powiatu łódzkiego, zmarła w sędziwym wieku Marja z Ostrowskich Szołowska, osierociwszy dzieci i wnuki, Na wyprowadzenie zwłok ze wsi Sarnowa i pogrzeb na cmentarzu parafjalnym w Dalikowie zaprasza się niniejszem rodzinę i życzliwych.  

Tydzień Piotrkowski 1886 nr. 19

Z sali sądowej. W marcu r. z: strażnicy ziemscy przytrzymali w m. Łasku dwóch włościjan, z których jeden nazwał się Michałem Grzymajłą, na dowód czego przedstawił odpowiedni paszport. W toku śledztwa okazało się, że przytrzymany nie jest prawdziwym Grzymajłą, czemu tenże nie przeczył; nie chciał jednak wyjawić prawdziwego swego nazwiska. Dopiero dalsze śledztwo wykryło, że ów pseudo-Grzymajło jest Wojciechem Sikorskim, włościjaninem, pochodzącym z gminy Dalków, powiatu łęczyckiego, i, że tenże skazany został w 1869 r. przez b. warszawski sąd kryminalny na pozbawienie praw stanu i mieszkanie w Syberyi. Wreszcie Sikorski, poznany przez krewnych, przyznał się, że zbiegł z Syberyi. Na śledztwie sądowem, w miejscowym sądzie okręgowym 5 maja r, b. Sikorski wyjaśnił, że przed dwoma laty, po kilku latach pobytu na Syberyi w gubernii irkuckiej, przywędrował w rodzinne strony na wezwanie staruszki matki, która chciała go jeszcze zobaczyć przed śmiercią.— Podróż ta zajęła Sikorskiemu 9 miesięcy czasu. W ostatniem przemówieniu. S. prosił sąd o łagodny wyrok, obiecując więcej nie powracać do kraju. Sąd skazał Sikorskiego na 40 rózeg i trzy lata ciężkich robót.

Gazeta Kaliska 1896 nr. 54

Ślub. Dnia 28 z. m. w kościele parafijalnym w Dalikowie odbył się obrząd zaślubin p. Aleksandra Sokołowskiego, adwokata przysięgłego, syna Felicjana, radcy Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego i Józefy z Augustynowiczów, z panną Marją Szołowską, córką nieżyjących Antoniego, radcy Dyrekcji Szczegółowej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Piotrkowie i Tekli z Jarocińskich.

Kurjer Warszawski 1896 nr 60

Ś.† P.
Antoni Szołowski
właściciel dóbr Sarnowa, radca Tow. kred. ziemskiego, po długiej i ciężkiej chorobie, zmarł w Sarnowie dnia 26 lutego 1898 r. Eksportacja zwłok odbędzie się dnia 1-go marca do kościoła parafialnego w Dalikowie, o godzinie 10-ej zrana i wyprowadzenie zwłok na cmentarz parafjalny, na które to obrzędy pozostałe dzieci zapraszają krewnych, przyjaciół i znajomych. 


Kurjer Warszawski ( z dodatkiem porannym) 1900 nr 86


Pożary. W Dalikowie pod Łodzią, w majątku p. W. Wardęskiego, spaliła się sterta słomy, zrządzając właścicielowi strat około 300 rb. Ogień wybuchł d. 23-go marca, o godzinie 10-ej zrana. 

Goniec Łódzki 1900 nr 72

Z sąsiedztwa. W Dalikowie pod Łodzią w majątku p. Wardęskiego, spaliła się sterta słomy, zrządzając właścicielowi strat około 300 rb. Ogień wybuchł d. 23 marca, o godzinie 10 zrana.

Goniec Łódzki 1901 nr 234

Ś. P.
TADEUSZ SZOŁOWSKI
obywatel ziemski
opatrzony Św. Sakramentami, rozstał się z tym światem w Łodzi, dnia 10 Października r. b. o godz. 4 po południu, w wieku lat 31.
Nabożeństwo żałobne odbędzie się w dolnym kościele Wniebowzięcia N. M. P w Niedzielę o godz. 10-ej rano; eksportacya zaś zwłok do kościoła parafialnego w Dalikowie, nastąpi o godzinie 2 po południu.
W Poniedziałek o godz. 11ej rano nastąpi złożenie ciała do grobów rodzinnych.
Na smutny ten obrzęd krewnych i przyjaciół zaprasza
Rodzina.

Rozwój 1906 nr 148

STAN WOJENNY
w gub. piotrkowskiej.
W czasie trwania stanu wojennego w gub. piotrkowskiej skazane zostały między innemi następujące osoby:

Franciszek Janiak z gm. Ostrów, p. turecki, 18 lat i Kazimierz Binder z Turku, 17 lat — to, co siedzieli, za strzelanie z petard w Wielkanoc. Władysław Pawlak z gm. Dalków, pow. łęczycki i Józef Lewi z gm. Chojny—po 2 tyg., za strzelanie z petard. 

Rozwój 1906 nr 150

STAN WOJENNY
w gub. piotrkowskiej.
W czasie trwania stanu wojennego w gub. piotrkowskiej skazane zostały między innemi następujące osoby:
Leon Tomaszewski, gm. Dalików, pow. łęczycki— 1 mies. więz., za rewolwer. 

Rozwój 1906 nr 190

Napad na sklep monopolowy. W poniedziałek we wsi Dalików powiatu łęczyckiego dokonano śmiałego napadu na sklep monopolowy. O godzinie 10-ej rano dwóch młodych ludzi weszło do sklepu i zagroziwszy browningami zażądali od administratora sklepu, Witkowskiego, pieniędzy. Z kasy zabrano około 500 rubli. Obecna w chwili napadu dwunastoletnia dziewczynka zawiadomiła organistę o zajściu. Dano strzał na alarm. Włościanie puścili się w pogoń za napastnikami, którzy ostrzeliwali się z browningów i karabinków mauserowskich.
O półtory wiorsty za miastem spostrzeżono jeszcze cztery osoby, wspólników rabunku. Nadbiegli również włościanie ze wsi sąsiednich z dubeltówkami. Wobec lepszej broni napastnicy mieli możność cofania się; zranili strzałami dwóch włościan i konia; strzały z dubeltówek nie dosięgały ich. Walka trwała blizko cztery godziny, poczem napastnicy ukryli się w lesie, porzuciwszy woreczek z bilonem, zawierający około 100 rubli.

Napastnicy powiedzieli zarządzającemu sklepem że są „anarchistami-komunistami", wiele jednak osób twierdzi, że poznali w jednym z napastników agitatora, który przemawiał dnia poprzedniego na wiecu w imieniu jednej z partyi socjalistycznych.

Gazeta Kaliska 1906 nr 288

Macierz w Dalikowie. W d. 24 września w Dalikowie pow. Łęczyckiego odbyło się zebranie organizacyjne Macierzy, na którem zebrało się 101 osób, które zadeklarowały 114 rb. składki rocznej. Postanowiono otworzyć 2 czytelnie oraz 9 szkół dla dorosłych analfabetów. Do zarządu powołano ks. Padkowskiego oraz pp,: Kamińskiego, Szymkowskiego, Piątkiewicza, Jabłońskiego, Sytkiewicza, Warracha, Durniaka, Chlewskiego, Stefańskiego i Tarczyńskiego. Na delegatów ks. Weisa i p. A Wardyńskiego.


Gazeta Kaliska 1906 nr 328

Z Dałkowa (pow. łęczyckiego). Za staraniem dałkowskiego Koła Macierzy w sąsiednich parafjach Domaniewie i Kałowie zawiązały się w d. 11 i 18 b. m. nowe Koła Macierzy, liczące razem przeszło 110 członków; na szczególną uwagę zasługuje, że członkami wyłącznie są włościanie. W Kałowie włościanie obracają dom po dawnej karczmie na szkołę, która ma powstać już od Nowego Roku. Przewodniczącym Koła w Domaniewie jest ks. Wejss, sekretarzem p. Walczak, rządca z Czar.; przewodn. Koła w Kałowie jest ks. Wabner, sekretarzem p. Lewandowski, organista miejscowy. Koła te otworzyły już po jednej bibljotece.


Gazeta Kaliska 1906 nr 353

Z gminy Dalików pow. łęczyckiego. W dniu 16 b. m. odbyło się pierwsze zebranie przedwyborcze gminne, na którem została obrana komisja wyborcza, złożona z 18 osób, dla zorganizowania i przygotowania gminy do zbliżających się wyborów do Dumy państwowej, oraz przedstawienia kandydatów na wyborców z gminy na zjazdy powiatowe. Po ukończeniu zebrania przedwyborczego nastąpiło sprawozdanie delegata miejscowego Kółka rolniczego, p. Antoniego Wardęskiego, ze zjazdu przedstawicieli kółek rolniczych w Warszawie w d. 11 grudnia. Następnie miejscowy zarząd Kółka Macierzy zdawał sprawozdanie z dotychczasowych swych prac, mianowicie: otworzył i skompletował, dzięki Kołu Macierzy— trzy bibljoteki, wartości około 120 rubli, składające się blizko z 500 tomów, oraz około 100 dorosłych osób w kilku miejscach pobiera naukę czytania, pisania i rachunków, tak, że procent analfabetów w tej okolicy, dzięki energicznej działalności zarządu Koła Macierzy, znakomicie się zmniejszył. W końcu zebrani, których udział był nader liczny, bo około 200 osób,-zaproponowali stworzenie i wybudowanie domu ludowego. W tym celu dla urzeczywistnienia tego projektu, wybrany został odrazu komitet z 17 osób się składający— w większości z włościan, który tak energicznie ma zamiar się zająć, że liczy napewno, iż w przyszłym roku w drugiej jego połowie dom ludowy będzie już wybudowany i otwarty. Dom ten ma powstać z dobrowolnych ofiar. Na pierwszy początek p. Wardęski z Dalikowa zaofiarował materiał na ściany i szczyt, oraz 25 rubli gotowizną.


Gazeta Świąteczna 1906 nr 1348

Ze wsi Dalikowa pod Ozorkowem w łęczyckiem otrzymaliśmy z prośbą o umieszczenie w Gazecie słowa następujące: Włościanom wsi Dalikowa i okolicznych wiosek serdecznie dziękuję za pomoc przy gaszeniu pożaru, który wynikł u mnie w Dalikowie dnia 21 listopada, a także za ofiarowaną słomę i pracę własną, oraz za przyobiecaną pomoc w zwózce drzewa. Wszystkim im za to ślę za pośrednictwem Gazety serdeczne Bóg zapłać! Antoni Wardęski.

Rozwój 1908 nr 134

Kary administracyjne. (...)— Na mocy postanowienia czasowego generał gubernatora wojennego—mieszkaniec gm. Dalków, powiatu łęczyckiego Kazimierz Korolak, robotnik fabryki akcyjnego Towarzystwa manufaktury zgierskiej, za obelgę słowną zarządzającego fabryką skazany został na 3 miesiące więzienia i na zesłanie do oddalonych miejscowości Cesarstwa.

Rozwój 1908 nr 200

Kary administracyjne.
Na mocy postanowienia czasowego generał- gubernatora wojennego skazani zostali: (...) Mieszkaniec gminy Gostków, pow. łęczyckiego, Jakób Kubiak, mieszkan. gminy Dalików Michał Kacprzak, mieszkaniec gminy Puczniew, pow. łódzkiego, Szczepan Kowalski — za wylewanie nieczystości do rynsztoków — na 1 miesiąc aresztu każdy.

Rozwój 1910 nr 72

Z Dalkowa. Dzięki zabiegom ludzi dobrej woli, budowa nowego kościoła w Dalkowie, wsi odległej o 12 wiorst od Aleksandrowa, postępuje naprzód. W roku zeszłym wyprowadzono fundamenty po nad ziemię, w roku zaś bieżącym, zaraz z nastaniem ciepła rozpoczną się dalsze roboty, do których przygotowano przez zimę materyały. Na zewnątrz cały kościół będzie obłożony licówką z Kromołowa co nada tej świątyni bardzo efektowny wygląd.


Rozwój 1911 nr 147

POLOWANIE
na przestrzeni 750 morgów za przystępną cenę na lat trzy jest do wypuszczenia w dobrach Dalików oddalanych szosą od Aleksandrowa o 14 wiorst (tramwaj elektryczny). Zawarcie umowy i warunki na miejscu u właściciela w Dalikowie.

Rozwój 1911 nr 147

CEGIELNIA

14 wiorst od Aleksandrowa szosą jest na sprzedanie. Przestrzeń 16 morgów gliny kilkunasto-łokciowej. Cegielnia ta znajduje się w dobrach Dalikowie, jest kompletnie urządzona: dwa piece murowane polne pod dachem, dwie szopy, schneider, dom murowany, zapas surówki i gliny nakopanej. Omówienie warunków i ceny sprzedażnej na miejscu u właściciela w Dalikowie.

Rozwój 1911 nr 269

Nowa szosa została usypana na trakcie
pomiędzy Aleksandrowem a Podębicami. Nowa szosa leży w powiecie łęczyckim, na przestrzeni lasu rządowego i wsi Prawencice i łączy się z szosą już zrobioną przed 2 laty w powiecie łódzkim i starą w tym powiecie od Aleksandrowa do wsi Jastrząbek. Nowa ta komunikacya ułatwi dowóz produktów ze wsi Prowencice, folwarku Sarnówek, dominium Sarnów, dominium Dalków, wsi Sarnów, Kuciny, Dobrzanów.
Do tej pory wielu z właścicieli gruntów w tych miejscowościach wolało produkty sprzedać przekupniom, niż samym wskutek złej drogi dowozić do Łodzi, a to zawsze wpływało na podniesienie cen.
Teraz należałoby przez pobudowanie szosy do Podębic i tę osadę połączyć z Łodzią.

Rozwój 1912 nr 135

Parcelacya majątku. Majątek Dalków, w powiecie łęczyckim, rozległości kilkunastu włók—jest rozsprzedawany. Parcele dowolnego obszaru sprzedawane są po 100 — 260 rubli za mórg.

Rozwój 1912 nr 139

Budowa kościoła. W Dalkowie, w powiecie łęczyckim, na miejsce starego drewnianego kościoła, buduje się kosztem parafian kościół murowany. Roboty około budowy rozpoczęto w roku zeszłym i wznowiono je z nastaniem ciepła w r. b.
Obecnie jednak z braku materyałów budowlanych na miejscu, roboty na pewien czas wstrzymano. Po zgromadzeniu budulca roboty będą prowadzone dalej.
Zdaje się, że jeszcze w sezonie bieżącym mury kościoła wyprowadzone zostaną pod dach.

Rozwój 1912 nr 249

Napad bandycki. Onegdaj wieczorem, na szosie, wiodącej z Łodzi do Poddębic, pomiędzy majątkiem Dalikowem a wsią Złotniki, w powiecie łęczyckim, trzech bandytów, uzbrojonych w rewolwery napadło na powracających z Łodzi mieszkańców Poddębic braci; Majera Mendla i Abrama Poddemskich.
Zatrzymawszy wóz, bandyci skierowali do jadących lufy rewolwerów i zażądali wydania pieniędzy. Ponieważ jednak napadnięci nie śpieszyli się z oddaniem pieniędzy rabusie dokonali rewjzyi osobistej i zrabowali ogółem 74 rb.
Opuszczając teren napadu, bandyci pobili kijami Majera za to, iż ten wzywał braci do oporu, a następnie zagrozili użyciem broni, w razie, gdyby poszkodowani usiłowali ich ścigać.

Rozwój 1913 nr 185

Nowy kościół.
We wsi Dalków powiatu łęczyckiego w roku 1612 był pobudowany kościołek pod wezwaniem św. Mateusza. Świątynia ta z upływem czasu doszła do ruiny. Nie naprawiono jej, gdyż była zbyt mała; natomiast chętnie przyjęto projekt miejscowego proboszcza ks. Stanisława Patkowskiego, aby pobudować nowy kościół. W roku 1908, gdy proboszczem był ks. Hipolit Pyszniewski, nastąpiło poświęcenie fundamentów pod budowę nowego kościoła pod wezwaniem św. Mateusza. Dzięki też zabiegom ks. Pyszniewskiego wykończono kościół w ciągu 5 lat, a w niedzielę d. 17 b. m. odbędzie się jego poświęcenie i rozpoczną się w nim nabożeństwa.
Wybudowana w stylu nadwiślańskich, o trzech nawach, długości 63 łokcie, szeroka w krzyżu 34 łokcie, o wysokiej wieży, nowa świątynia przedstawia się okazale, pomieścić może więce niż 1000 pobożnych. Plac otaczający jest wyłożony klinkierem i będzie otoczony ogrodzeniem z krat żelaznych na cokóle z cegły. Brak jeszcze ołtarzy, organów, gdyż ze starego kościoła nie nadają się do nowej świątyni. Stary kościół rozebrano.
W niedzielę w dniu poświęcenia kościoła przypada odpust św. Rocha na który jest spodziewany duży zjazd duchowieństwa.

Rozwój 1914 nr 106

W DALIKOWIE
jest duży sad owocowy do wydzierżawienia; odległość od Łodzi wiorst 24, na miejsce szosa,

od Aleksandrowa wiorst 14. Tamże duża ilość kwiatu bzu na sprzedanie. Warunki i cena na miejscu. Reflektanci tylko chrześcijanie uwzględnieni zostaną.

Gazeta Łódzka 1914.09.08 wydanie drugie

Chłopi partyzanci. (b) Pomału i chłopkowie nasi zaczynają wojować na swą rękę z najeźdźcą niemieckim. Ze wszystkich stron kraju naszego donoszą, że oracze w szarych kapotach zabierają do niewoli drobne oddziały wywiadowcze. Chłopi wsi Dalków w powiecie łęczyckim również dzielnie załatwili się z nieproszonymi gośćmi. Do wsi tej zajechał oddział wywiadowczy w liczbie 5 dragonów. Prusacy zapewniwszy się, że w pobliżu niema wojsk rosyjskich, zakwaterowali się u jednego z gospodarzy. Gdy znużeni zasnęli, chłopi związali ich i z bronią i końmi odstawili do najbliższej komendy rosyjskiej.

Zorza 1917 nr 39

—o — Pomnik Tadeusza Kościuszki w miasteczku Dalikowie, (pow. łęczycki). W miasteczku Dalikowie (powiat łęczycki) zawiązał się pod przewodnictwem ziemianina pana Wardęckiego i miejscowego proboszcza komitet budowy pomnika Tadeusza Kościuszki. Pomnik ustawiony będzie w ogródku w środku miasteczka. Przedstawiać będzie figurę Kościuszki naturalnej wielkości, wyrzeźbioną z czerwonego kamienia na podstawie z głazów polnych.

Godzina Polski 1917 nr 231

Schwytanie niebezpiecznych opryszków.
Od dłuższego czasu tutejsza policja kryminalna zajęta była poszukiwaniem znanych policji kryminalnej w całej prawie Europie, zbrodniarzy łódzkich, 30-letniego Joela Frenkla i 31-letniego Abrama Kona, którzy przez sąd okręgowy w Łodzi skazani zostali za różne przestępstwa: pierwszy na 7 i drugi na 8 lat domu poprawczego. Karą tę zbrodniarze odsiadywali w więzieniu mokotowskiem, skąd udało im się zbiedz.
Przed kilkoma dniami łódzki wydział policji kryminalnej otrzymał wiadomość, że poszukiwani zbrodniarze znajdują się w Łodzi. Celem wykrycia ich poczyniono dochodzenie, podczas którego ustalono, że przebywają oni we wsi Dalików pod Poddębicami w wynajętym przez siebie domku, w którym urządzają sobie częste bibki.
Stwierdzono również, że od czasu do czasu zbrodniarze ci przyjeżdżali do Łodzi na „występy", podczas których rozbijali kasy i popełniali różnego rodzaju przestępstwa.
Celem aresztowania zbrodniarzy, na wskazane miejsce udali się — wachmistrz policji kryminalnej Karol Kütter, wraz z kilku uzbrojonymi agentami.
Gdy wspomniani przybyli do ogrodu, w którym przebywali zbrodniarze, ci ostatni chcieli stawiać opór, widząc jednak uzbrojonych, poddali się.
W mieszkaniu aresztowanych znaleziono większą sumę pieniędzy, jak również wiele narzędzi złodziejskich.
Aresztowanych, którzy zaproponowali agentom 15,000 rb. „wykupnego", okuto w kajdany i przyprowadzono do Łodzi, gdzie też osadzono ich w więzieniu.

Gazeta Świąteczna 1917 nr 1913

I ze wsi kościelnej Dalikowa w powiecie łęczyckim nadeszła nowina, że i tam gospodarcze umyślili własnem staraniem wznieść pomnik ku uczczeniu Kościuszki. Do rady budowy tego pomnika należą: ksiądz proboszcz Pyszyński, właściciel dworu w Dalikowie Antoni Wardęski, nauczyciel Fr. Kamiński, wójt Józef Turkowski, gospodarz z Krzemieniewa Ant. Cyruliński, oraz właściciel majątku Gajówki Józef Dzierzbicki. Wykonanie pomnika powierzono rzeźbiarzowi Czaplińskiemu z Łodzi. Wieś tedy wyprzedza tym razem stolicę kraju, gdyż Warszawa namyśla się jeszcze, czy stawiać pomnik lub sypać kopiec ku uczczeniu Kościuszki już teraz, czy też odłożyć tę sprawę do lepszych czasów.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 29

Na zasadzie art. 846 i 847 U. P. K., K. P. sąd okręgowy w Kaliszu, stosownie do decyzji z d. 14 sierpnia 1918 r., poszukuje Władysława Stępnia, zamieszkałego we wsi Dalików, pow. Łęczyckiego, a oskarżonego z art. 51 i 585 K. K.
Rysopis i znaki szczególne poszukiwanego nieznane.

W razie odnalezienia Stępnia lub miejsca jego zamieszkania, należy bezzwłocznie zakomunikować o niem najbliższym władzom policyjnym, w celu zaaresztowania go i doniesienia o tem pomienionemu sądowi.

Obwieszczenia Publiczne 1918 nr 38

Obwieszczenie.
Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu, na zasadzie art. 218 i 219 ustawy Towarzystwa, zatwierdzonej w d. 21 czerwca 1888 r., zawiadamia hipotecznych wierzycieli następujących dóbr:
Dalików, z pow. Łęczyckiego, —
Jana Marczyńskiego, właściciela niewymienionych nabywców działek gruntu ze składu tych dóbr, z powodu ewikcji na sumę 11.500 rb.: Henocha Woltera, Abrama Szefnera, Gustawa Szamowskiego, Szajnę Gold Herszlikowicza, Szaję Karo, Artura Dzierzbickiego, Moszka Blaugrinda, Danieia Fryde, Rachmę Goldbergową, Chanę-Surę Pinczewską, Gołdę Szonbergową, Blinę Działoszyńską i Moszka Leib-Moszkowicza;(...)

Nazwa dóbr
Powiat
Dobra obciążone pożyczką T-wa, z której część nie- umorzona w terminie licytacji wynosić będzie
rb. kop.
Zaległość oprócz kosztów wynosić będzie w terminie licytacji

mk. fen.
Wadjum (kaucja)




mk.
Licytacja rozpocznie się od sumy



mk. fen.
W kancelarji notarjusza
W terminie
dnia
Dalików
Łęczycki
36199
99
35812
80
44000
192974
40
Wyganowski
19



Uwaga 1. Przystępujący do licytacji winien złożyć wadjum w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego z bieżącemi kuponami, lecz w takiej ilości, by rzeczywista wartość złożonych listów, obliczając podług ostatniego kursu giełdy warszawskiej, równała się sumie wadjalnej, w gotowiźnie oznaczonej.
Sprzedaże odbywać się będą w terminach, powyżej wyznaczonych, wobec Radcy Dyrekcji Szczegółowej.
Warunki licytacyjne są do przejrzenia we właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej.
Uprzedza się interesowanych, że gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościelne, sprzedaż odbędzie się w dniu następnym, w kancelarji tego samego notarjusza.
Uwaga 2. Nowonabywca z postąpionego szacunku ma prawo potrącić pożyczkę Towarzystwa w takiej ilości, jaka w dacie sprzedaży, po zaspokojeniu zaległości, pozostanie jeszcze do umorzenia.
Uwaga 3. Przystępujący do licytacji obowiązany jest, na żądanie Radcy Dyrekcji Szczegółowej lub notarjusza, złożyć dowód, że jest obywatelem Królestwa Polskiego.
Ostrzeżenie. W razie niedojścia do skutku powyższych sprzedaży dla braku konkurentów, druga i ostatnia sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez żadnych nowych doręczeń w terminie, jaki Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.

Rozwój 1919 nr 84

P. Arndt z Łęczycy pisze do nas, że felczerki uczył się u doktorów: Kummanta, Kruszego i Tochtermana. Rodzina jego mieszka od 300 lat w Polsce jako włoścjanie wsi Dalików w ziemi Łęczyckiej, jest ewangielickiem, jest jednak, wiernym synem Polski.

Rozwój 1919 nr 301

ś. p.
Władysław Wardęski
obywatel ziemski,
uczestnik powstania 1863 roku, długoletni radca Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, opatrzony Św. Sakramentami, zmarł 5 listopada 1917 r., przeżywszy lat 82.
Nabożeństwa żałobne odprawione będą w kościele w Dalikowie 7, 8 i 10 listopada. Wyprowadzenie zwłok z domu żałoby w Dalikowie do miejscowego kościoła odbędzie się 9-go, a pochowanie w grobach rodzinnych tamże 10-go listopada o g. 10-tej rano. Na te smutne obrzędy zapraszają krewnych, przyjaciół i znajomych pogrążeni w ciężkim
smutku
Syn i Siostry.

Rozwój 1919 nr 319

Zgon powstańca,
Ś. p. Władysław Wardęski, zmarły przed niedawnym czasem (5 listopada r. b.), oficer z r. 1863, urodził się 30 kwietnia 1837 n, szkoły kończył w Piotrkowie. Jako delegat Tow. rolniczego ziemi łęczyckiej, uwłaszczył, wychodząc do powst. gospodarzy z Dalikowa. Uczestniczył czynnie jako porucznik w powstaniu pod dowódcami: Oborskim i Skrzyńskim. Przeszedł chrzest ognia płomienny pod Golicami, padł pod nim koń od kuli, a w bitwie pod Czepowem sam został ciężko ranny. Po wyleczeniu zmuszony był emigrować na 2 lata do Belgji i Francji. Po powrocie osiadł w majątku rodzinnym w Dalikowie, odtąd bierze czynny udział w życiu obywatelskim. Należał i był opiekunem w 8 rodzinach, m. innemi w rodzinach Wężyków, Walewskich, Szamowskich i Szołowskich. Obdarzony zaufaniem, wybrany został do władz Tow. Kredytowego ziemsk., gdzie przeszło 30 lat wytrwale pracował. W 1918 r. zrezygnował z własnej chęci z radcowstwa. Był on synem Ignacego i Michaliny z Sulimierskich.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 13

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Dzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:
3) Władysławie - Bogumile - Filipie (3 imion) Wardęskim, właścicielu dóbr Dalików, star. Łęczyckiego.

Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 20 sierpnia 1920 r.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 20

Notarjusz przy sądzie okręgowym w Kaliszu, Jan Wyganowski, obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po śmierci:
2) Rocha-Hipolita Kobyłeckiego, wierzyciela sumy 3.000 rb., zabezpieczonej w dziale IV dóbr Dalików, pow. Łęczyckiego, pod Nr 6, i na Dalikowie A, pod Nr 3;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 8 lipca 1920 r. i w dniu tym osoby, w spadku interesowane, winny stawić się w kancelarji notarjusza Jana Wyganowskiego w Kaliszu.

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 23

Pełnomocnik Władysława Wardęskiego, adw. Wincenty Jaruzelski, prosi sąd okręgowy w Kaliszu o:
1) uznanie umowy obietnicy sprzedaży,—zawartej między jego mocodawcą a Wawrzyńcem Janasem i Ksawerym Tarłowskim w d. 20 kwietnia (st. st.) 1912 r., — za rozwiązaną z winy tych ostatnich;
2) uznanie złożonego przez nich zadatku w sumie 11.000 rb. za przepadły;
3) zasądzenie od Wawrzyńca Janasa i Ksawerego Tarłowskiego solidarnie 26.094 rb. z %, tytułem zaległego % od sumy sprzedaży, — za rzepak, żyto i t. p., w razie zaś przyznania tylko 6% od resztującej sumy sprzedaży zamiast, stosownie do §3 umowy, 12%,—zasądzenie 20.421 rb. z %;
4) wyłączenie gwarancji z działu IV Nr 32 majątku ziem. Dalików i Nr 44 rej. hip. majątku Lubocha — w sumie 22.000 rb.;
5) wyrugowanie pozwanych — Wawrzyńca Janasa i Ksawerego Tarłowskiego wraz z osobami, prawa ich przedstawiającemi, z majątków: Dalików lit. A i Lubocha oraz wprowadzenie w posiadanie Władysława Wardęskiego;
6) zasądzenie od pozwanych kosztów sądowych i za prowadzenie sprawy, — i
7) zaopatrzenie wyroku rygorem natychmiastowego wykonania.
Niniejszem sąd okręgowy w Łodzi, na zasadzie art.: 275, 293, 298, 299,
301, 309 i 309¹ U. P. C., wzywa: Ignacego Wojciechowskiego, Jana Kowalczyka, Stanisława Ratajskiego i Wojciecha Plotkiewicza, jako przypozwanych do sprawy, z miejsca pobytu niewiadomych,—aby, pod skutkami, w art. 310 i 311 tejże ustawy przewidzianemi, w ciągu 4 miesięcy od dnia wydrukowania niniejszego wezwania stawili się osobiście lub przez pełnomocników w kancelarji wydz. cyw. tegoż sądu, przy ul. Pańskiej 115, i wskazali wybrane przez siebie miejsce zamieszkania prawnego ( Nr. spr. C. 1261/18).

Obwieszczenia Publiczne 1920 nr 23

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Dzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępowania spadkowe po zmarłych:
2) Władysławie-Bogumile-Filipie Wardęskim, właścicielu dóbr Dalików star. Łęczyckiego.
Termin zamknięcia wymienionych wyżej postępowań spadkowych wyznaczony został na d. 26 czerwca 1920 r.


Rozwój 1922 nr 271

Wypadki i kradzieże.
Świętokradztwo.

W nocy z 29 na 30 z. m. do kościoła w Dalikowie za pomocą wybicia szyby dostali się wewnątrz nieznani złoczyńcy, którzy skradli różnych rzeczy wartości 2 miljony marek. Dochodzenie w toku.

Gazeta Świąteczna 1923 nr 2227

Ze wsi Dalikowa w stronach łęczyckich pisze do nas jeden czytelnik: Mamy w Dalikowie straż ogniową, ale nie mamy, niestety, szopy na narzędzia ogniowe, więc i straż nasza jest jak bez rąk, bo gdy strażacy zbiegną się na odgłos trąbki, to zamiast jechać do pożaru, dopiero szukają to sikawki, to beczki, to drabin, to bosaków i naprawiają to, co się bez należytego schowania zepsuło. A miał zarząd drzewo na szopę, ale je sprzedano na licytacji. To też gdy dnia 17 września wybuchł pożar we wsi Domaniewie, 5 wiorst od Dalikowa, strażacy nasi kopnęli się na ratunek, ale jak wyciągnęli z czyjegoś tam schowanka sikawkę, jak zaczęli szukać jakiejś części, jak zaczęli próbować, tak wkońcu wcale nie pojechali do pożaru, a tam spaliły się podobno 4 zagrody gospodarskie i szkoła. Smutna rzecz, że nie możemy pochwalić się lepszym porządkiem! W. Ol.


Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 84

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warsza­wie, na zasadzie artykułów 218 i 219 ustawy Towarzystwa, zawiadamia:
II. Okrąg Kaliski:
3) Wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, pow. łęczyckiego, a mia­nowicie: 1) Szajnę-Gołdę Herszkowicz, wdowę, 2) Moszka-Józefa Blaugrinda, 3) Henocha Waltera, 4) Gustawa Szamowskiego, 5) Wincentego Hum­nickiego i 6) Szajnę-Zeldę Herszkowicz, wdowę.
(...) jako mających wpisy hipoteczne, bez obra­nego miejsca zamieszkania, z księgi hipotecznej wiadomego, że dobra poniżej wymienione, na zasadzie art. 221 tejże ustawy, obciążone pożyczkami Towa­rzystwa Kredytowego Ziemskiego, za zaległe raty, będą sprzedawane w kancelarjach niżej wymienionych notarjuszów, w niżej wymienionych miastach: (...)
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipotecz­nych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecznych, lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie, lub w listach za­stawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie oznaczonej przez Dyrekcję Główną, wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dalszych no­wych zawiadomień w terminie, jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licy­tantów, dobra te na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na własność To­warzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym, przypadło święto kościelne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprzedaż odbę­dzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.  

Gazeta Świąteczna 1926 nr 2385

Z Dalikowa w powiecie łęczyckim piszą do nas: Z powodu przypadającego na św. Mateusza odpustu w parafji Dalikowskiej odbyło się za staraniem księdza proboszcza Witkowskiego odnowienie misyj świętych z przed trzech lat. Nabożeństwa z naukami misyjnemi odprawiali księża Jezuici z Kalisza. Trzeba wiedzieć, że zakon Jezuitów jest najbardziej znienawidzony przez wrogów naszej wiary św. z tego powodu, że należą do niego przeważnie ludzie wysoko wykształceni, zwłaszcza co do zasad wiary św. Z takimi zaś ludźmi walka niedowiarków jest bardzo trudna, bo na każdy ich zarzut tamci mają odpowiedź tak przekonywającą, że gdziekolwiek toczył się taki spór, niedowiarkowie zostawali zwykle zwyciężeni. Nauki, wygłaszane u nas podczas tych misyj przez Ojców Jezuitów, były bardzo podniosłe i budujące. Oj, dostało się w tych naukach prawie każdemu, zwłaszcza młodzieży dzisiejszej, która nieraz uważa, że muzyka, tańce, zabawy i pijatyka to cel życia człowieka, Kościół zaś i religja to dobre dla starych. Z żalem jednak trzeba wyznać, że chociaż parafja nasza jest niemała, jednakże ludzi dużo nie było ani na nabożeństwach, ani na tych naukach. Prawda, że był to dla robotnika czas największej pracy, ale i to też prawda, że w takich razach, gdy człowiek poświęci dla Boga jedno pół dnia, to Bóg Wszechmogący wynagrodzi ten czas dziesięciokrotnie. Uczęstnik.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1927 nr 13

Ogłoszenie.
Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że Okręgowa Komisja Ziemska w Piotrkowie na posiedzeniu w dniu 30 września 1926 roku postanowiła:
1) wniosek włościan wsi Kołoszyn z dnia 3 września 1924 roku w przedmiocie scalenia ich gruntów zatwierdzić;
2) określić obszar scalenia w granicach: a) gruntów ukazowych i zaserwitutowych tejże wsi, za wyjątkiem gruntów osady tabelowej Nr. 21. o powierzchni około 162 ha, b) gruntów hipotecznych, nabytych z parcelacji majątku ziemskiego Dalków, należących do uczestników scalenia Stelmaszczyka Ludwika, Półrolnika Józefa i Stasiaka Rocha o powierzchni około 9 ha.
Orzeczenie to uprawomocniło się dnia 9-go marca 1927 roku.
OKRĘGOWY URZĄD ZIEMSKI w PIOTRKOWIE.

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 33

Notarjusz przy wydziale hipotecznym sądu okręgowego w Kaliszu, Józef Dzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte postępo­wania spadkowe po zmarłych:
1) Moszku Sztajerze, właśc. ostrzeżenia na 60 rb. z procentami i kosztami, zapisanego pod Nr. 6 i do Nr. 3 w dziale IV wyk. hip. mająt­ku Dalików A i pod Nr. 9 i do Nr. 6 w dziale IV wyk. hip. majątku Dali­ków, pow. łęczyckiego, oraz sum 400 rb. i 270 rb. zabezpieczonych do Nr. 3 w dziale IV wyk. hip. dóbr Dalików A. i do Nr. 6 w dziale lV wyk. hip. Dalików, pow. łęczyckiego;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony zo­stał w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu na dzień 25 października 1927 r.

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 83

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawia­damia:
I. Okrąg Kaliski:
3. Wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Nieujawnionych spadkobierców Moszka Sztajera, 2) Rocha Kobyłeckiego, 3) Szajnę-Gołdę Herszkowicz, wdowę, 4) Izydora Pregera, 5) Moszka - Józefa Blaugrinda, 6) Henocha Waltera, 7) Gustawa Szamowskiego, 8) Szajnę-Zeldę Herszkowicz, wdowę, 9) Wincentego Humnickiego, 10) Juljusza Fritsche, 11) Stanisława Nowackiego.
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipo­tecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipo­tecznych lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie oznaczonej przez Dyrekcję Główną, wraz z bieżącymi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, dru­ga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dal­szych nowych zawiadomień, w terminie jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku 2-ej sprzedaży z powodu braku licy­tantów dobra te na zasadzie art. 234 Ustawy przechodzą na własność Towarzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościel­ne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprze­daż odbędzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 84

Postępowania spadkowe.
Notarjusz przy wydziale hipotecznym, sądu okręgowego w Kali­szu, Józef Dzierzbicki, niniejszem obwieszcza, że zostały otwarte po­stępowania spadkowe po:
8) Gustawie Szamowskim, właścicielu ostrzeżenia na 795 rubli z procentami i kosztami, zapisanego pod Nr. 16 w dziale IV wykazu hip. dóbr Dalików i pod Nr. 13 w dziale IV, wykazu hipotecznego, majątku Dalików A, pow. łęczyckiego.
Termin do zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczo­no na 22 kwietnia 1928 r. w kancelarji notarjusza Józefa Dzierzbickiego w Kaliszu.

Rozwój 1927 nr 168

Zlot młodzieży katolickiej w Poddębicach
Odbył się onegdaj przy udziale licznej rzeszy młodzieży
dekanatu poddębickiego
Młody ruch katolicki, oparty o system religijno-narodowego wychowania przyszłych pokoleń, z każdym dniem zatacza szersze kręgi docierając do najdalszych osiedli wiejskich. W ubiegłą niedzielę odbył się zlot Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej w Poddębicach, który był przeglądem poczętych prac wśród młodzieży dekanatu tamtejszego. Już wczesnym rankiem poczęła napływać młodzież z Poddębic, Wartkowic, Dalikowa, Domaniewa, Idzikowic Turu Bałdrzychowa na czele z Patronatami, pod znakiem sztandarów, na których widniały godła religijne i państwowe. Uroczystą mszę św. zlotową odprawił ks. patron Laskowski, proboszcz z Turu. Po nabożeństwie młodzież, uszeregowana, przy dźwiękach dwuch orkiestr. wyruszyła do nowowzniesionego gmachu straży ogniowej, gdzie odbyły się obiady. Zebraną młodzież powitał, jako gospodarz w serdecznych słowach ks. dziekan Rozwadowski, poczem ks. Stanisław Nowicki Sekr. Generalny Związku Młodzieży Polskiej przedstawił cele zlotu, nakreślając przytem program pracy, letniej w organizacji. Zebranych na zlocie witali: imieniem młodzieży łódzkiej, p. Kuzan, imieniem senjorów Związku p. Kacperski, imieniem prowincjonalnej młodzieży D-chna G. Szwiliżanka. Po powitalnych przemówieniach młodzież zgłosiła wniosek wysłania depeszy do J. E. Ks. Biskupa W. Tymienieckiego jak przyjaciela i protektora ruchu organizacyjnego młodzieży katolickiej. Dłuższy referat o ideologji Stowarzyszeń Młodzieży Polskiej wygłosił instruktor związkowy p. prof. J. Garbala, Po zgłoszeniu rezolucyj zamknięto urzędowo zlot, poczem przybyłą młodzież druchny Stow. Poddębickiego przyjmowały herbatką. W obradach zlotowych brali udział: ks. proboszcz Oskierko, z Wartkowic, ks. O. Witkowski z Domaniowic, p. hr. Skrzyńska z Gostkowa, prof. Zuchowicz z Poddębic, p. Bąkowska z Poddębic oraz grono inteligencji miejscowej. W podniosłym nastroju o godzinie 18-ej zakończono zlot.

Rozwój 1927 nr 235

PRAWO i SĄD
Nauka anatomji w wiejskiej szkółce.
Dlaczego dygnitarze wsi Dalików rzucili oszczerstwo
na nauczyciela
W dniu wczorajszym sąd okręgowy rozpatrywał jeszcze dotąd sprawę której tło zakrawa na treść mocno sensacyjnej powieści.
Miejscom powstania tej sprawy była szkoła powszechna we wsi Dalików; powiatu Łęczyckiego w której pełnił obowiązki nauczyciela niejaki 28— letni Tadeusz Matusiak. Nie mając odpowiednich tablic przyrodniczych Matusiak w celach poglądowo—naukowych polecał dzieciom patroszenie czaszek końskich i psich. Uczniowie z zapałem wzięli się do tej pracy która wywołała energiczne protesty otoczenia ze względu na to widok wnętrzności zwierzęcych wzbudzał w wielu osobach obrzydzenie. Nadomiar złego jedno z dzieci zajmujących się preparowaniem czaszek końskich zachorowało.
Wówczas opinja publiczna wsi Dalikowa oskarżyła nauczyciela Matusiaka iż to on przez sakłanianie dziecka do grzebania w wnętrznościach zwierzęcych stał się pośrednim sprawcą jego choroby. Wójt i sołtys wsi Dalikowa żyjący na złej stopie z nauczycielem ze względu na to iż Matusiuk w swoim czasie wykrył popełnione przez nich w urzędzie gminnym nadużycia w rezultacie czego pociągnięci zostali do odpowiedzialności oskarżył Matusiaka przed władzami do przyczynienia się do choroby dziecka. Na skutek polecenia przełożonych władz szkolnych wdrożone zostało przeciwko Matusiakowi dochodzenie dyscyplinarne przyczem badanie świadków w obecności sołtysa i wójta przeprowadził przodownik PP.
Dochodzenie dyscyplinarne wykazało bezpodstawność
zarzutów stawianych Matusiakowi. Ze względu na to iż nauczyciel Matusiak stwierdził wadliwy sposób badania świadków przez przodownika Ditrycha zdożył w urzędzie prokuratorskim zameldowanie że Ditrych nakłaniał dzieci do składania zeznań niezgodnych z prawdą oraz przeinaczając ich zeznania zmuszał je do podpisywania protokułów.
Na skutek tego zameldowania urząd prokuratorski wdrożył odpowiednie dochodzenie w trakcie którego zbadani zostali wójt i sołtys wsi Dalików którzy z całą stanowczością zaprzeczyli zarzucom stawianym przez Matusiaka przodownikowi Ditrychowi. Na tej podstawie urząd prokuratorski przy sądzie okręgowym w Łodzi postawił nauczyciela Tadeusza Matusiaka pociągnąć do odpowiedzialności karnej za świadomie fałszywe oskarżenie przodownika Ditrycha. W dniu wczorajszym sprawę tę rozpatrywał w wydziale karnym sądu okręgowego w Łodzi p. sędzia Zaborowski. Świadkowie rekrutujący się wyłącznie niemal z pośród uczniów szkoły powszechnej w Dalikowie zeznali jednogłośnie że przodownik Ditrich istotnie skłaniał ich do składania kłamliwych zeznań oraz podpisywania protukułów których treść nie była zgodna z ich zeznaniami ustnemi. Po zbadaniu przodownika Ditrycha który zaprzeczył zeznaniom młodocianych świadków głos zabrał prokurator Kawczyk który zrzekł się oskarżenia w stosunku do Matusiaka.
Po krótkiej naradzie sąd ogłosił wyrok mocą którego 29 letni Tadeusz Matusiak został uniewinniony.

Gazeta Świąteczna 1927 nr 2415

Stowarzyszenie młodzieży. Ze wsi gminnej Dalikowa w powiecie łęczyckim piszą do nas: We wrześniu ubiegłego roku zostało u nas założone stowarzyszenie młodzieży polskiej. Zawdzięczamy to staraniom księdza proboszcza Witkowskiego i pomocy księdza Nowickiego, głównego pisarza związku młodzieży polskiej w Łodzi. Młodzież od początku wzięła się gorliwie do pracy; mieliśmy już kilka wieczornic, a mianowicie: na cześć św. Stanisława Kostki, na pamiątkę powstania listopadowego, mieliśmy chojinkę oraz uroczystość papieską w dniu 2-go lutego, a także kilka odczytów i pogadanek. Byli, niestety, i tacy, co chcieli stłumić rozproszyć nasze stowarzyszenie, ale przeszkody ich okazały się daremne; dzielne druchenki i wierni druhowie nie dali się uwieść namową złych ludzi; paru tylko im uwierzyło, a natomiast reszta wzięła się wytrwale do pracy. Urządziliśmy w dniu 17-ym kwietnia obchód na cześć Chrystusa Zmartwychwstałego i mamy z tego pieniądze na kupno sztandaru. Daje się nam jednak odczuwać brak własnego mieszkania stowarzyszenia, gdyż zbieramy się dotychczas na plebańji u księdza opiekuna. Słuchamy często radja, które ksiądz proboszcz tutaj zaprowadził, co łącznie z czytaniem książek z książnicy parafjalnej i pożytecznych gazet dopomaga do oświecania się młodzieży. M. G.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 8

WYKAZ
Stowarzyszeń, zarejestrowanych na zasadzie postanowienia p. Wojewody Łódzkiego.
Dała Nr. Nr. rejestru Wyszczególnienie
12.4 1928 1829 Kółko Myśliwskie w Dalikowie, pow. Łęczyca.


Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 8

Ogłoszenie.
Wardęski Antoni, mieszkaniec wsi i gminy Dalików zagubił 3 weksle:
1 weksel na zł. 1000.— i
1 weksel na zł. 500.— pł. 15. 3. 28, wystawca A. Wardęski, żyro R. Zakrzewski i P. Szumiński,
1 blanco-weksel na zł. 10,000.— pł. 2. 8. 28., zł. i żyro własne oraz list Związku Ziemian w Łęczycy o przyznanie kredytu.

Weksle te unieważnia się.

Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 83

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawia­damia
I. Okrąg Kaliski.
6. Wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Rocha Kobyłeckiego, 2) nieujawnionych spadkobier­ców Moszka Sztajera, 3) Szajnę Gołdę Herszkowicz, wdowę, 4) Henocha Waltera, 5) nieujawnionych spadkobierców Gustawa Szamowskiego.
6) Szajnę Zeldę Herszkowicz, wdowę, 7) Wincentego Humnickiego, 8) Izy­dora Preger, 9) Juljusza Fritsche i 10) Stanisława Nowackiego.
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipo­tecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjąch hipotecz­nych, lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie oznaczonej przez Dyrekcję Główną — wraz z bieżącymi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, dru­ga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dal­szych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna ozna­czy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licytantów, dobra te na zasadzie art. 234 Ustawy przechodzą na wła­sność Towarzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościel­ne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprzedaż odbędzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.


Obwieszczenia Publiczne 1929 nr 83

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie, na zasadzie artykułu 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:
I. Okrąg Kaliski
6) wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) nieujawnionych spadkobierców Moszka Sztajera, 2) Szajnę-Gołdę Herszkowicz, wdowę, 3) Moszka Józefa Blaugrind, 4) Henocha Waltera, 5) Gustawa Szamowskiego, 6) Szajnę Zeldę Hersz­kowicz, wdowę. 7) Wincentego Humnickiego;
Jako mających wpisy hipoteczne, bez obranego miejsca zamieszka­nia z księgi hipotecznej wiadomego, że dobra poniżej wymienione, na za­sadzie art. 221 tejże ustawy, obciążone pożyczkami Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, za zaległe raty będą sprzedawane w kancelarjach niżej wymienionych notarjuszów:
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipo­tecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecz­nych, lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Vadium licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie, lub w listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie oznaczonej przez Dyrekcję Główną — wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych;
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dalszych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna ozna­czy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licytantów dobra te, na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na wła­sność Towarzystwa.
Gdyby w dniu do licytacji wyznaczonym przypadło święto kościel­ne. lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone, sprze­daż odbędzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.

Obwieszczenia Publiczne 1930 nr 84

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie, na zasadzie artykułu 218 i 219 ustawy Towarzystwa zawiadamia
I. Okrąg Kaliski.
4. Właścicieli i wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Wawrzyńca Janasa, 2) Józefa Binkowskiego, 3) Stanisława Kozińskiego, 4) Wojciecha Kozińskiego, 5) Rocha Kobyłeckiego, 6) nieujawnionych spadkobierców Moszka Sztajera, Izydora Pragera, 8) Szajnę Gołdę Herszkowicz, wdowę, 9) Moszka Józefa Blaugrinda, 10) Henocha Waltera, 11) Gustawa Szamowskiego, 12) Szajnę Zeldę Herszkowicz, wdowę, 13) Wincentego Humnickiego, 14) Walerję Kępińską, 15) Hersza - Lajba Majeranca.
jako mających wpisy hipoteczne, bez obranego miejsca zamieszka­nia z księgi hipotecznej wiadomego, że dobra poniżej wymienione, na zasadzie art. 221 tejże ustawy, obciążone pożyczkami Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, za zaległe raty będą sprzedawane w kancelarjach niżej wymienionych notarjuszów: (...).
Warunki licytacyjne dołączone zostały do odnośnych ksiąg hipo­tecznych i mogą być przejrzane w odpowiednich kancelarjach hipotecz­nych lub też w biurze Dyrekcji Głównej Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Warszawie.
Wadjum licytacyjne winno być złożone w gotowiźnie lub listach zastawnych Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego, licząc po cenie ozna­czonej przez Dyrekcję Główną — wraz z bieżącemi kuponami, oraz z upoważnieniem do sprzedaży rzeczonych listów zastawnych.
W razie niedojścia do skutku sprzedaży dla braku licytantów, dru­ga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku odbędzie się bez dal­szych nowych zawiadomień, w terminie, jaki Dyrekcja Główna oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi.
W razie niedojścia do skutku drugiej sprzedaży z powodu braku licytantów — dobra te, na zasadzie art. 234 ustawy przechodzą na własność Towarzystwa.

Gdyby w dniu, do licytacji wyznaczonym przypadło święto ko­ścielne, lub gdyby w dniu tym czynności w sądzie były zawieszone sprze­daż odbędzie się w dniu następnym w kancelarji tego samego notarjusza.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1931 nr 14

WYKAZ
Stowarzyszeń i Związków, które decyzją Wojewody łódzkiego w dniach i przy liczbach niżej wyszczególnionych zarejestrowane zostały.
L. p. rej. 2430 T-wo Ochotn. Straży Pożarnej w Dalikowie, pow. Łęczycki, z dn. 5. IX. 1930 r. L. II. AP. 6211.
Naczelnik Wydz. Bezp. Publ.
(—) Szutowski.



Echo Łódzkie 1931 czerwiec

Dziecko utonęło w stawie. Łódź, 17. 6. — We wsi Dalków, pow. łęczyckiego, wydarzył się wczoraj tragiczny wypadek. W czasie podkopywania kartofli — mieszkańcy tej wsi-Stobieccy — wzięli z sobą w pole 7-letniego synka. Chłopiec, niepilnowany przez rodziców, w pewnej chwili usiadł nad brzegiem stawu. Nagle się przechylił się zbyt mocno i wpadł w wodę. Chłopiec utonął. Gdy rodzice, szukając chłopca, znaleźli nad stawem — na powierzchni pływające tylko zwłoki dziecka. Rozpacz ich nie ma granic. Powiadomiona o wypadku policja rozpoczęła w tej sprawie dochodzenie.

 Łódź w Ilustracji 1931 nr 22 





Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 36

Wydział hipoteczny przy sądzie okręgowym w Kaliszu, I sekcja obwieszcza, że otwarte zostały postępowania spadkowe po zmarłych.
5) Herszu Lajbie Majerantzu, wierzycielu sum: 2500 rb. i 200 zł. na osadzie Teodorówka, 700 rb. na maj. Piwonice A cz. II, 3500 zł. na osa­dzie Kaczorówka, 12395 zł. 80 gr. na maj. Dalików, 7000 zł. i 500 dolar, na maj. Łaszków, pow. kaliskiego, i 8617 zł. 5 gr. na nieruchomości Nr. 54 w Kaliszu;
Termin zamknięcia tych postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 16 listopada 1931 roku.
W powyższym terminie osoby interesowane winny zgłosić swoie prawa w wydziale hipotecznym w Kaliszu, pod skutkami prekluzji.

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 83

Dyrekcja Główna Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w War­szawie na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa za­wiadamia:
I. Okrąg Kaliski.
6. Wierzycieli hipotecznych dóbr Dalików, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Rocha Kobyłeckiego, 2) Nieujawnionych spadkobier­ców Moszka Sztajera, 3) Izydora Pregera, 4) Szajnę Gołdę Herszkowicz, wdowę, 5) Moszka-Józefa Blaugrinda, 6) Henocha Waltera, 7) Gustawa Szamowskiego, 8) Szajnę Zeldę Herszkowicz, wdowę, 9) Win­centego Humnickiego, 10) Hersza Lajba Majeranca.

Rozwój 1931 nr 148

Przeniesienie obrazu Matki Boskiej do Dalikowa
Zapowiadana uroczystość przeniesienia cudownego Obrazu M. B. z Łodzi do kościoła parafjalnego w Dalikowie odbyła się w pierwszy dzień Zielonych Świątek z całą okazałością.
Po prymarji w kościele Dobrego Pasterza na Bałutach wyruszyła kompanja pod przewodnictwem rektora ks. St. Janiaka do Dalikowa.
Wzruszającym był widok wielotysięcznej rzeszy wiernych, z krzyżem i chorągwiami na czele, wolno wyłaniających się z ciasnych uliczek przedmieścia. Domy katolickie przyozdobiono dywanami kwieciem, zielenią cała ludność wczesnym rankiem wyległa na ulice przez które kroczył pobożny orszak poprzedzany orkiestrą bractwami i delegacjami
Cały katolicki Aleksandrów złożył hołd swej Matce i Pani odprowadzając cudowny jej Wizerunek do granic miasta.
Tutaj pochyliły się sztandary parafjan aleksandrowskich przed Obrazem Marji załkały głośno rozmodlone usta, uklękły tysiące ludu polskiego, śpiewając pożegnalne Ave — ave Maryja. — kompanja podążyła w dalszą drogę.
O godz. 3* po południu stanęliśmy na granicy parafii dalikowskiej — w Kucinach. Cała niemal parafja z czcigodnym swym proboszczem ks. Kurkowskim i kolatorem kościoła Wp, Wardęskim na czele oczekiwała przybycie Obrazu Matki Boskiej.
Piękne z serca płynące słowa rodaka dalikowskiej parafji ks. Janiaka do swych z krwi i kości braci, którzy się tutaj wśród łanów mazowieckich znaleźli. Ekstatyczny wybuch płaczu był odpowiedzią na wezwanie braterskie kapłana, który oddając parafjanom cudowny Obraz, z bólem serca stwierdził, że dzisiejsze młode pokolenie jego bracia i powinowaci zapominają o obowiązkach Polaka i Katolika wytknął im zobojętnienie religijne, zaniedbanie tradycji, wprowadzenie miejskiej mody, ganił zbytkowne stroje, demoralizację i pijaństwo.
Obraz M. Boskiej ustawiono na tronie obok wielkiego ołtarza.

*nieczytelne, przypis autora bloga


Łódzki Dziennik Urzędowy 1932 nr 20

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 5 październ. 1932 r. L. SA. II. 12/10/32
o utworzeniu sołectwa pod nazwą Dalików kolonja, gm. Dalików, pow. łęczyckiego.
Na podstawie uchwały Wydziału Wojewódzkiego z dnia 28 września 1932 r. zarządzam zgodnie z postanowieniami art. 287 ustawy o samorządzie gminnym z 1864 roku oraz art. 108 Rozp. Prezydenta Rzplitej z dnia 19. I. 1928 r. (Dz. U. R. P. Nr. 11, poz. 86) co następuje:
§ 1.
Tworzy się sołectwo Dalików-Kolonja, gm. Dalików, pow. łęczyckiego.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu w Łęczycy.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda

(—) Wł. Jaszczołt.

Obwieszczenia Publiczne 1932 nr 82

DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO W WARSZAWIE
na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:


Okrąg Kaliski (I Sekcja):
40. Wierzycieli hipotecznych dóbr DALIKÓW, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Rocha Kobyłeckiego, 2) nieujawnionych spadkobierców Moszka Sztajera, 3) Szajnę Gołdę Herszkowicz, wdowę, 4) Moszka Józefa Blaugrinda, 5) Henocha Waltera, 6) Hannę Szamowską, 7) Zofję Szamowską, 8) kuratora adwokata Sta­nisława Wróblewskiego, 9) Szajnę Zeldę Herszkowicz, wdowę, 10) Wincentego Humnickiego, 11) nieujawnionych spadkobierców Hersza Lajby Majerantza, 12) Jakóba Rogozińskiego, 13) Adelę Antoninę Dzierzbicką, 14) Izydora Preger,

Gazeta Świąteczna 1932 nr 2708

W Dalikowie pod Łęczycą w kościele parafjalnym św. Mateusza dnia 21-go września Jego Dostojność ks. biskup Tomczak poświęcił nowe organy, ofiarowane przez ks. prefekta Stefana Janiaka, który jest rodem z parafji Dalikowskiej. Ks. Biskup przemówił do wiernych o znaczeniu śpiewu i muzyki w obrzędach religijnych, jako najwznioślejszej modlitwy zanoszonej do Boga. Uroczystość zakończyła się nieszporami odpustowemi, które odprawił Ks. Biskup. Parafjanin.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 18

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dnia 18 sierpnia 1933 r. Nr. SA. II. 12/9/33.
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu Łęczyckiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 14 sierpnia 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego z dnia 23 III. 1933 r. (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
II. Obszar gminy wiejskiej Dalików dzieli się na gromady:
5. Dalików, obejmującą: wieś Dalików, wieś Dalików-Poduchowny, wieś Dąbrówka- Górna.
6. Dalików „A", obejmującą: kol. Dalików „A", kol. Dalików „B", kol. Dalików „C", wieś Dalikówek, folw. Dalików.
 § 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Łęczyckiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia go w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

w z. (—) A. Potocki

Wicewojewoda.


Obwieszczenia Publiczne 1933 nr 92


DYREKCJA GŁÓWNA TOWARZYSTWA KREDYTOWEGO ZIEMSKIEGO
w WARSZAWIE

na zasadzie artykułów 218 i 219 Ustawy Towarzystwa zawiadamia:
8. Wierzycieli hipotecznych dóbr DALIKÓW, powiatu łęczyckiego, a mianowicie: 1) Ksawerego Tarłowskiego, 2) Chaima Wolfa Rozenbojma, 3) Józefa Dzierzbickiego, 4) Antoniego Trzeciaka, 5) Ignacego Trzeciaka, 6) Antoniego Gościka, 7) Melchjora Abramczyka, 8) Marjannę Mikołajczyk, 9) Michała Grzelaka, 10) Małżonków Szkudlarek, 11) Mateusza Zielińskiego, 12) Tomasza Jasiń­skiego, 13) Aleksandra Michalaka, 14) Franciszka Bujnowicza, 15) Stanisława Rakoczego, 16) Andrzeja Chudzika, 17) Antoniego Arkusza, 18) Antoniego Baczyńskiego, 19) Ignacego Czekalskiego, 20) Michała Wlazło, 21) Andrzeja Kowalczyka, 22) Nieujawnionych spadkobierców Stanisława Ratajczyka, 23) Woj­ciecha Kozińskiego, 24) Dom Handlowy pod firmą „M. Preger", 25) Szajnę Gołde Herszkowicz, 26) Szajnę Zelbe Herszkowicz, 27) Ksawerego Tarłowskiego syna Władysława, 28) Hersza Lajbę Majerantza, 29) Helenę Szamowską, 30) Zofję Szamowską, 31) Adw. Stanisława Wróblewskiego, 32) Nieujawnionych spadkobierców Gustawa Szamowskiego, 33) Bajlę Frajdę Holzerową, 34) Syndy­kat Rolniczy w Łodzi, Sp. z ogr. odp., 35) Nieujawnionych spadkobierców Hersza Lajba Majerantza, 36) Kacpra Krajewskiego, 37) Rocha Hipolita Koby­łeckiego, 38) Jakóba Rogozińskiego.

 Orędownik 1935 nr. 27

Echa kazania ks. Krukowskiego. Sensacyjna rozprawa sądowa. Łódź, 31. 1. Przed sądem okręgowym w Łodzi odbywała się niezwykła rozprawa przeciwko ks. Józefowi Krukowskiemu, proboszczowi parafji Dalików, pow. łęczyckiego, oskarżonego o to, że podczas nabożeństwa w dniu święta niepodległości 1933 r. odczytał na kazaniu notatkę z Żywego Różańca (wydawnictwo ks. Nowakowskiego z Krakowa), omawiającą stosunki religijne w Meksyku, Sowietach i Hiszpanji. Na nabożeństwie tym były m. in. obecne następujące organizacje: Związek Strzelecki, Strażacy, młodzież szkolna i nauczyciele. W kilka dni potem nauczyciel szkoły w Dalikowie, a zarazem komendant miejscowego "Strzelca", Antoni Osiecki, zawiadomił komendę powiatową Strzelca, że ks. Krukowski ubliżył rządowi polskiemu i polskiej szkole. W wyniku doniesienia ks. Krukowskiego pociągnięto do odpowiedzialności i dnia 9 maja 1934 r. sąd grodzki w Ozorkowie skazał go na 6 miesięcy bezwzględnego aresztu. Ks. Krukowski odwołał od wyroku i sprawa toczyła się wczoraj przed sądem okręgowym w Łodzi. Druzgocząco wprost wypadły zeznania świadków obrony. Ks. Koteln, proboszcz sąsiedniej parafji zeznał, że Osiecki zwracał się do niego, ażeby pogodził go z ks. Krukowskim. Obaj udali się do ks. Krukowskiego i tam Osiecki przyznał, że nie pamięta dokładnie słów, wypowiedzianych na kazaniu i żałuje bardzo, że zrobił doniesienie. Przyrzekł skargę wycofać. Inni świadkowie zeznali, że spór wyniknął podczas 40-godzinnego nabożeństwa. Osiecki jako komendant "Strzelca" urządził zabawę taneczny a następnie przechodził na czele swego oddziału ze śpiewem przed świątynie. Objawy tego rodzaju powtarzały się każdej niedzieli podczas nabożeństwa. Osiecki podczas majowego nabożeństwa przybył do kościoła z oddziałem strzeleckim, który zajął całe wyjście i zachowywał się hałaśliwie. Prokurator Grzegorzewski, popierając akt oskarżenia, domagał się zatwierdzenia wyroku i skazania ks. Krukowskiego na 6 miesięcy aresztu. Sąd uchylił wyrok I instancji i uznał ks. Krukowskiego winnym uczynienia aluzji porównawczej rządu w Polsce z rządami w Meksyku, Rosji Sowieckiej i skazał go na 100 zł. Grzywny.

Echo Łódzkie 1935 lipiec

Kos z rewolwerem. ZNÓW KREW NA ZABAWIE TANECZNEJ. Łódź 14 lipca. W dniu wczorajszym we wsi Woźniki. gminy Dalików, powiatu łęczyckiego, odbywała się zabawa taneczna, urządzona przez miejscową młodzież. Około godziny 10 wieczór, gdy młodzież męska podochociła sobie nieco, wynikła sprzeczka, która rychło zamieniła się w bójkę. Powaśnionych usiłował pogodzić 21-letni Zygmunt Kos, mieszkaniec Dalikowa, uchodzący w całej okolicy za niepokonanego siłacza. Interwencja ta zakończyła się jednak sromotną porażką Kosa, którego dotkliwie poturbowano.. Porażka ta stała się przyczyną drwin i zjadliwych uśmiechów tych, którzy dotąd wierzyli w siłę Kosa. Wyprowadzony tem z równowagi młody wieśniak wyciągnął znienacka rewolwer i zanim zdołano mu w tem przeszkodzić strzelił kilkakrotnie.. Jedna z kul raniła w głowę 33-letniego Adama Soczkowskiego, zamieszkałego w Woźnikach.. Ranny wieśniak z jękiem osunął się na ziemię. Przerażony dokonanym czynem Kos rzucił się do ucieczki. Świadkowie tragicznej sceny ujęli go jednak i rozbrojonego oddali w ręce zawezwanej policji. Rannego Adama Sęczkowskiego przewieziono na kurację do szpitala. Zygmunt Kos osadzony został w areszcie do dyspozycji władz sądowych.


 Łódź w Ilustracji 1937 nr 43 



Obwieszczenia Publiczne 1937 nr 63

Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi, na zasadzie art. 1777-3 U. P. C., oraz zgodnie z decyzją z dnia 20 lipca 1937 r. ogłasza, że na skutek podania Antoniego Pawlaka, zamieszkałego we wsi i gminie Dalików, pow. łęczyckiego, wszczęte zostało postępowanie celem uzna­nia Wojciecha Pawlaka, za zmarłego i z mocy art. 1777-8 U. P. C., wzywa tegoż Wojciecha Pawlaka, ojca petenta, syna Walentego i Anto­niny z Marciniaków, urodzonego w Sarnowie, w dniu 6 kwietnia 1857 r., ostatnio zamieszkałego w Kazimierzowie, gm. Dalików, pow. łęczyckiego, który w roku 1914 został powołany na wojnę światową, niewiadomego z miejsca pobytu, aby w terminie 6 miesięcznym, od daty opu­blikowania niniejszego, stawił się w kancelarii Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Łodzi, przy Placu Dąbrowskiego nr 5, albowiem po tym czasie nastąpi uznanie go za zmarłego.
Nadto I Wydział Cywilny Sądu Okręgowego w Łodzi wzywa wszystkich, którzy o życiu lub śmierci pomienionego Wojciecha Pawla­ka posiadają wiadomości, by o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd najpóźniej w oznaczonym wyżej terminie do sprawy nr Co. 285/37.

 Łódź w Ilustracji 1937 nr 44



 Orędownik 1937 nr. 211

Zabił podczas kłótni. We wsi Dalików pod Łodzią u gospodarza Jana Ciepłuchy pracował nad pokryciem dachów blacharz, 51-letni Józef Pawełkiewicz z Łodzi. Przy rozliczaniu się między Ciepłuchą i Pawełkiewiczem doszło do kłótni i w pewnym momencie Ciepłucha schwycił deskę i uderzył kantem blacharza w głowę. Ranny padł z pękniętą czaszką i po kilku minutach zmarł. Zabójcę policja aresztowała.

Gazeta Świąteczna 1937 nr 2939

Ze wsi Dalikowa do Częstochowy dnia 26-go czerwca wychodzi piesza kompańja. Na czele kompańji idzie proboszcz, ks. Stefan Janiak. Kompańja z Dalikowa będzie przechodziła przez Pabjanice, Dłutów, Gidle i św. Annę, a w powrotnej drodze przez Brzeźnice, Sterczów i Łask. Kto chce, może skorzystać ze sposobności i przyłączyć się. Główny warunek należenia do pielgrzymki, to być po spowiedzi Św., gdyż uczęstnicy kompańji przystępować będą codziennie do komuńji św. Pątnicy z okolic Łodzi i Pabjanic mogą oczekiwać na kompańję dnia 26-go czerwca w godzinach popołudniowych przy kościele Najświętszej Maryji Panny w Pabjanicach. Ks. St. Janiak.

Echo Łódzkie 1938 listopad

Kłusownik zastrzelił kamrata. Trup na polach wsi Dalików. ŁÓDŹ, 12.11. — Na polach wsi Dalików, pow. łęczyckiego znaleziono wczoraj mężczyznę, nie dającego znaku życia. Trup miał ślady postrzelenia z fuzji. Rozpoznano w nim mieszkańca wsi Mrowiana, gm. Poddębice, Antoniego Gołębiowskiego, trudniącego się kłusownictwem. Władze wszczęły energiczne dochodzenie, które doprowadziło do wykrycia i ujęcia sprawcy zabójstwa. Okazał się nim Władysław Korysiak, mieszkaniec wsi Stanisławów, gm. Dalików. Obaj wyszli tego dnia na kłusownictwo. W pewnej chwili wynikła między nimi sprzeczka prawdopodobnie na tle podziału łupu, w czasie której Korysiak zastrzelił Gołębiowskiego po czym zabrawszy denatowi dubeltówkę zbiegł. Kłusownika osadzono w więzieniu.

 Łódź w Ilustracji 1938 nr 4 



Głos Chłopski 1949 nr 77

Dom Ludowy powstanie w gminie Dalików
Gminna Rada Narodowa w Dalikowie na jednym ze swych posiedzeń postanowiła przystąpić do budowy Domu Ludowego. Fundusze na ten cel zaczerpnięte będą z zaległych świadczeń rzeczowych za rok 1945, oraz 1946. Zapoczątkowana budowa Domu Ludowego zostanie zakończoną w miesiącu grudniu i na dzień rocznicy Kongresu Zjednoczeniowego Partii Robotniczych dom oddany będzie do ogólnego użytku.
W domu tym znajdzie pomieszczenie posterunek Milicji Obywatelskiej, poczta, ośrodek zdrowia, oraz obszerna sala zebrań i posiedzeń. Dom Ludowy wybudowany zostanie na obszernym placu gminnym i skupiać będzie całe życie kulturalne wsi.
Trzeba przyznać, że zaległe świadczenia rzeczowe zostaną należycie wykorzystane, dla ogólnych celów mieszkańców gminy Dalików.

Głos Chłopski 1949 nr 82

6 gromad zostanie zelektryfikowanych w gm. Dalików
Dzięki staraniom prezydium, oraz Zarządu Gminnego w Dalikowie przystąpi się niebawem do elektryfikacji 6-ciu gromad. Zgodnie z planem zostaną zelektryfikowane następujące gromady: Dalików, Krzemieniec, Złotniki, Zdrychów, Wilczyca, Fułki, oraz ośrodek „Gajówka". Ludność wytypowanych do elektryfikacji gromad, domaga się jednoczesnego przeprowadzenia radiofonizacji.
Przeprowadzenie elektryfikacji, jak zwykle związane jest z bardzo wysokimi kosztami. Z pomocą więc dla elektryfikujących się gromad przyszło Państwo, pokrywając 50 procent ogólnych kosztów zaplanowanej inwestycji. Dzięki tej pomocy, w chatach wiejskich zapłoną żarówki elektryczne.
 
Dziennik Łódzki 1951 nr 276

Na punkcie
skupu
w Dalikowie
Przed punktem skupu Gminnej Spółdzielni w Dalikowie stoi tu cały korowód chłopskich furmanek. Na placu panuje ożywiony ruch. Jedni składają do magazynu worki ze zbożem, drudzy ładują otrzymany węgiel jako premię za odstawione sztuki trzody chlewnej, a jeszcze inni sypią kartofle z wozów na wagę. Na wielkim placu Gminnej Spółdzielni wyrastają coraz to nowe równe rzędy stert kartofli.
W tej chwili zajeżdża Józef Marchewa z gromady Brudnów. Znamy go wszyscy — mówią chłopi. — Dobry z niego gospodarz. Znamy i jego syna. Jest porucznikiem w naszym wojsku.
Marchewa uśmiecha się, widać jest dumny ze swego syna, a może i z tego, że przywiózł swoje dorodne ziemniaki do Gminnej Spółdzielni.
-Kiedy dowiedzieliście się o skupie ziemniaków?
-Czytałem w „Gromadzie" — mówi Marchewa. — A wczoraj było u nas w Brudnowie zebranie gromadzkie. Mnie przypadło do odstawy 12,45 q. Przywiozłem od razu — po co mam zwlekać. Przecież obowiązek swój i tak należy wypełnić — uśmiechnął się i zaczął energicznie zdejmować worki z wozu.

Dziennik Łódzki 1952 nr 57

Coraz więcej trzody na punktach skupu w woj. łódzkim.
Po rozpowszechnieniu wśród pracującego chłopstwa uchwały sejmowej o nowych sposobach kontraktacji trzody i o obowiązkowych odstawach żywca, wzmógł się ruch na gminnych punktach skupu również i w woj. łódzkim.
(...) W ub. tygodniu w gm. Widawa (pow. łaski) chłopi przywieźli na spęd 100 sztuk utuczonych świń i 17 cieląt. Wynosi to 150 proc. tygodniowego planu skupu.
Bardzo dobrze również wypadł spęd w gm. Bartochów (pow. sieradzki). Chłopi z gromad Małków, Głaniszew, Tubądzin i Gołuchy wykonali swój tygodniowy plan odstawy w 110.6 proc. a chłopi z reszty gromad w 100 proc. Kontraktacja na nowych warunkach rozwija siej jak najlepiej. Przodują w niej gr. Sędzice, Tubądzin, Dziewędów i Czartki. Chłopi z Dusznik, Łabędzi i Słomkowa Mokrego postanowili na zebraniu gromadzkim dogonić w kontraktacji przodujące gromady.
W pow. łęczyckim w dniach od 15 do 27 lutego chłopi zakontraktowali 143 sztuki tuczników o łącznej wadze 19.869 kg. W okresie tym wysunęły się na czoło gm. Dalików (35 sztuk o wadze 4.545 kg), Topola (37 szt. o wadze 5.535 kg) i Sobótka (22 szt. o wadze 2.411 kg).
Źle natomiast przedstawia się akcja kontraktacyjna w gm. Leźnica Mała, Parzęczew i Chociszew. Przyczyna tkwi w małej aktywności zarządów GS i kół ZSCh..
(Na podstawie korespondencji M. Kaźmierczaka i E. Jabłońskiego).






Brak komentarzy:

Prześlij komentarz