1965 r.
czwartek, 9 stycznia 2014
Góra wzgórze
Góra, wzgórze w gminie Burzenin. Wysokość 167.6 m. (wg. mapy w skali 1: 10 000 z 1992 r.)
1965 r.
Wapno / Wapiennik wzgórze
Wapno, wzgórze w gminie Działoszyn. Wysokość 198 m.
Góra Wapiennik położona na Wyżynie Wieluńskiej, na zachód od wsi
Bobrowniki (gmina Działoszyn, powiat pajęczański), na południowym skraju
Załęczańskiego Parku Krajobrazowego to wznoszący się na lewym brzegu
rzeki Warty ostańcowy pagór meandrowy.
W stronę rzeki Góra Wapiennik opada stromym, skalistym zboczem, porosłym murawami oraz zaroślami. W kierunku wysoczyzny przechodzi w płaski, zalesiony grzbiet. Na szczycie znajdują się wychodnie wapieni porośnięte rzadką roślinnością wapieniolubną. Niewielki kamieniołom w obrębie wzgórza ukazuje profil geologiczny wapieni górnojurajskich.
Z Góry Wapiennik rozciąga się malowniczy widok na położoną po przeciwnej, prawej stronie rzeki Górę Świętej Genowefy.
Niegdyś oba wzgórza stanowiły jedną całość, jednak wody odpływające w czwartorzędzie z topniejącego lądolodu przebiły tu istniejącą po dzień dzisiejszy charakterystyczną bramę skalną.
W stronę rzeki Góra Wapiennik opada stromym, skalistym zboczem, porosłym murawami oraz zaroślami. W kierunku wysoczyzny przechodzi w płaski, zalesiony grzbiet. Na szczycie znajdują się wychodnie wapieni porośnięte rzadką roślinnością wapieniolubną. Niewielki kamieniołom w obrębie wzgórza ukazuje profil geologiczny wapieni górnojurajskich.
Z Góry Wapiennik rozciąga się malowniczy widok na położoną po przeciwnej, prawej stronie rzeki Górę Świętej Genowefy.
Niegdyś oba wzgórza stanowiły jedną całość, jednak wody odpływające w czwartorzędzie z topniejącego lądolodu przebiły tu istniejącą po dzień dzisiejszy charakterystyczną bramę skalną.
http://lodzkie.travel/?kat=ochrona_przyrody&sub=7&id=15
1965 r.
Góra Sachetna
Góra Sachetna, wzgórze w gminie Pątnów. Wysokość 223.2 m. (wg. mapy w skali 1: 10 000 z 1992 r.)
1965 r.
Góra Krzemionka
Góra Krzemionka, wzgórze w gminie Działoszyn. Wysokość 228 m.
Góra Krzemionki (228 m n.p.m.) to ostaniec wapieni górnojurajskich
położony na Wyżynie Wieluńskiej, w granicach Załęczańskiego Parku
Krajobrazowego (ZPK). Na zboczach Góry Krzemionki rozłożyły się
zabudowania wsi Węże (gmina Działoszyn, powiat pajęczański).
W obrębie Góry Krzemionki znajdują się liczne, nieczynne już kamieniołomy, w tym 2 najciekawsze: kamieniołom południowy (przy piecu wapienniczym) oraz kamieniołom na grzbiecie wzgórza.
W skarpie pierwszego z kamieniołomów widać odkrywkę silnie spękanych i skrasowiałych wapieni skalistych. Można tu odnaleźć skamieniałe amonity, gąbki i małże morza jurajskiego.
Niezwykle ciekawym miejscem jest fragment zawalonej jaskini, wypełnionej utworami trzeciorzędowymi. Występują tu białe i żółte piaskowce kwarcowe o kalcytowym lepiszczu oraz czerwone piaskowce z laminami terra rossy, zawierającej szczątki drobnych kręgowców lądowych z epoki pliocenu.
W niewielkich kamieniołomach na grzbiecie wzgórza można również zaobserwować silnie spękane i skrasowiałe nieuławicone wapienie skaliste, w obrębie których odnaleźć można skamieniałości zwierząt morskich okresu jurajskiego. Tu również - we fragmentach zawalonych jaskiń można zobaczyć resztki namulisk i szaty naciekowej jaskini.
W kamieniołomach na grzbiecie natrafić można na "szczotki" kalcytowe, zbudowane z kryształów kalcytu o wielkości do 15 cm, o biało - miodowej barwie. Od nich właśnie wzgórze bierze swoją nazwę. Skały porośnięte są roślinnością wapieniolubną.
W obrębie Góry Krzemionki znajdują się liczne, nieczynne już kamieniołomy, w tym 2 najciekawsze: kamieniołom południowy (przy piecu wapienniczym) oraz kamieniołom na grzbiecie wzgórza.
W skarpie pierwszego z kamieniołomów widać odkrywkę silnie spękanych i skrasowiałych wapieni skalistych. Można tu odnaleźć skamieniałe amonity, gąbki i małże morza jurajskiego.
Niezwykle ciekawym miejscem jest fragment zawalonej jaskini, wypełnionej utworami trzeciorzędowymi. Występują tu białe i żółte piaskowce kwarcowe o kalcytowym lepiszczu oraz czerwone piaskowce z laminami terra rossy, zawierającej szczątki drobnych kręgowców lądowych z epoki pliocenu.
W niewielkich kamieniołomach na grzbiecie wzgórza można również zaobserwować silnie spękane i skrasowiałe nieuławicone wapienie skaliste, w obrębie których odnaleźć można skamieniałości zwierząt morskich okresu jurajskiego. Tu również - we fragmentach zawalonych jaskiń można zobaczyć resztki namulisk i szaty naciekowej jaskini.
W kamieniołomach na grzbiecie natrafić można na "szczotki" kalcytowe, zbudowane z kryształów kalcytu o wielkości do 15 cm, o biało - miodowej barwie. Od nich właśnie wzgórze bierze swoją nazwę. Skały porośnięte są roślinnością wapieniolubną.
http://lodzkie.travel/?kat=ochrona_przyrody&sub=7&id=12
1992 r.
Subskrybuj:
Posty (Atom)