Celinówek 1929 r.
Celinówek 1992 r.
poniedziałek, 17 czerwca 2013
Olszynki
Olszynki, część wsi Gruszczyce w gminie Błaszki.
TRZEJ ZAMOŻNI WIEŚNIACY ZASIEKLI KOSAMI STARCA i CHŁOPCA. Oburzona ludność usiłowała zlinczować zbrodniarzy. Łódź 18 lipca. Terenem krwawej, makabrycznej wprost zbrodni, stały się wczoraj pola wsi Olszynki Gruszyckie, gminy Gruszczyce, powiatu sieradzkiego. W rowie granicznym pokrytym bujną trawą pasł krowę miejscowy wyrobnik — 52-letni Tomasz Grzegorczyk. W pewnej chwili podeszło do Grzegorczyka trzech innych wieśniaków zdążających z kosami w pole. Byli to Stanisław Karasiński i dwaj jego synowie — Wacław i Stanisław. Karasińscy zwrócili się do Grzegorczyka z żądaniem opuszczenia terenu. Grzegorczyk nie zareagował na to żądanie a wówczas Karasińscy zaczęli go w okropny sposób siec kosami. Rozwścieczeni wieśniacy tak długo znęcali się nad Grzegorczykiem, że ten padł trupem pod ich ciosami. Świadkiem tej makabrycznej zbrodni był przechodzący w tym czasie 17-letni chłopak —Stanisław Ludwiczak, który przybiegłszy na miejsce zbrodni zadał Karasińskim pytanie: "Za co żeście go zabili?" W odpowiedzi Karasińscy poczęli się w ten sam sposób znęcać nad młodym chłopakiem, który pod razami kos, zbroczony krwią padł nieprzytomny na ziemię. Po dokonaniu zbrodni Karasińscy ukrywszy się w domu zaczęli z pośpiechem przygotowywać się do ucieczki. W międzyczasie jednak na miejscu krwawej zbrodni znalazła się zaalarmowana policja, która zbrodniczą trójkę aresztowała. Policjantom na miejscu krwawej zbrodni ukazał się okropny widok. Na zbroczonej krwią murawie leżały dwa ciała ludzkie. Zajęto się przedewszystkiem ratowaniem dającego jeszcze słabe oznaki życia 17-letniego Stanisława Ludwiczaka, którego przewieziono niezwłocznie do szpitala w Sieradzu. Zwłoki zamordowanego 52-letniego Tomasza Grzegorczyka, przedstawiały jedną krwawą miazgę. Ciało nieszczęśliwego, któremu oprawcy zadali kilkadziesiąt ciosów było dosłownie posiekane ostrzami kos. Zwłoki Grzegorczyka zabezpieczone zostały na miejscu do czasu zejścia komisji sądowo - lekarskiej. Karasińscy zostali osadzeni w więzieniu sieradzkiem do dyspozycji władz sądowych. Potworna zbrodnia dokonana przez bogatych wieśniaków wywołała w całej okolicy zrozumiałe wrażenie. Karasińskich w chwili przewiezienia do więzienia usiłowano zlinczować. Energiczna postawa konwojentów zapobiegła temu. Jak się dowiadujemy stan przebywającego w szpitalu Stanisława Ludwiczaka jest groźny.
Olszynki
1929 r.
1992 r.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
VII. Obszar gminy wiejskiej Gruszczyce dzieli się na gromady:
3. Gruszczyce, obejmującą: przysiółek Aleksandrja, wieś Gruszczyce, folwark Gruszczyce, Gruszczyce-Poduchowne, Gruszczyce-Karczemne, przysiółek Olszynki.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
Echo Łódzkie 1935 lipiec
TRZEJ ZAMOŻNI WIEŚNIACY ZASIEKLI KOSAMI STARCA i CHŁOPCA. Oburzona ludność usiłowała zlinczować zbrodniarzy. Łódź 18 lipca. Terenem krwawej, makabrycznej wprost zbrodni, stały się wczoraj pola wsi Olszynki Gruszyckie, gminy Gruszczyce, powiatu sieradzkiego. W rowie granicznym pokrytym bujną trawą pasł krowę miejscowy wyrobnik — 52-letni Tomasz Grzegorczyk. W pewnej chwili podeszło do Grzegorczyka trzech innych wieśniaków zdążających z kosami w pole. Byli to Stanisław Karasiński i dwaj jego synowie — Wacław i Stanisław. Karasińscy zwrócili się do Grzegorczyka z żądaniem opuszczenia terenu. Grzegorczyk nie zareagował na to żądanie a wówczas Karasińscy zaczęli go w okropny sposób siec kosami. Rozwścieczeni wieśniacy tak długo znęcali się nad Grzegorczykiem, że ten padł trupem pod ich ciosami. Świadkiem tej makabrycznej zbrodni był przechodzący w tym czasie 17-letni chłopak —Stanisław Ludwiczak, który przybiegłszy na miejsce zbrodni zadał Karasińskim pytanie: "Za co żeście go zabili?" W odpowiedzi Karasińscy poczęli się w ten sam sposób znęcać nad młodym chłopakiem, który pod razami kos, zbroczony krwią padł nieprzytomny na ziemię. Po dokonaniu zbrodni Karasińscy ukrywszy się w domu zaczęli z pośpiechem przygotowywać się do ucieczki. W międzyczasie jednak na miejscu krwawej zbrodni znalazła się zaalarmowana policja, która zbrodniczą trójkę aresztowała. Policjantom na miejscu krwawej zbrodni ukazał się okropny widok. Na zbroczonej krwią murawie leżały dwa ciała ludzkie. Zajęto się przedewszystkiem ratowaniem dającego jeszcze słabe oznaki życia 17-letniego Stanisława Ludwiczaka, którego przewieziono niezwłocznie do szpitala w Sieradzu. Zwłoki zamordowanego 52-letniego Tomasza Grzegorczyka, przedstawiały jedną krwawą miazgę. Ciało nieszczęśliwego, któremu oprawcy zadali kilkadziesiąt ciosów było dosłownie posiekane ostrzami kos. Zwłoki Grzegorczyka zabezpieczone zostały na miejscu do czasu zejścia komisji sądowo - lekarskiej. Karasińscy zostali osadzeni w więzieniu sieradzkiem do dyspozycji władz sądowych. Potworna zbrodnia dokonana przez bogatych wieśniaków wywołała w całej okolicy zrozumiałe wrażenie. Karasińskich w chwili przewiezienia do więzienia usiłowano zlinczować. Energiczna postawa konwojentów zapobiegła temu. Jak się dowiadujemy stan przebywającego w szpitalu Stanisława Ludwiczaka jest groźny.
Zorza 1937 nr 43
List z Gruszczyc, pow. sieradzki.
Przed laty, bardzo wielu laty, za borów
i pogaństwa nie było tu, jak później, znacznie później nie
tylko dworu jaśnie państwa, ale i nawet kmieciej chaty. Tylko wśród
podszycia różnorakich drzew olbrzymów, beztrosko i swobodnie
używały życia miłe sarny sarenki.
I te psotnice wciągnęły tu w
zasadzkę ze swawoli myśliwca na swoją niedolę, ale i jego niewolę
w jaką każdego myśliwego oddaje jego łowca namiętność. Czuł
się on tu samotnik—jak samotna leśna gruszka, to też tak go i
zaczęto nazywać i potąd nazywano, pokąd z woli Bożej nie zaczęło
mu przybywać tych gruszek, wtedy bowiem zaczęto mawiać, że tu
mieszkają już Gruszczyce, czyli synowie Gruszki.
Przybywało ich za łaską Bożą,
przybywało, więc i osiedli przybywało i dostatku i ambicji
Pobudowano tedy on „kasztel" czyli zamek, na mokradłach
nadrzecznych powstało wprost niego (miasteczko za rzeczką, dwór i
wieś ku Zachodowi od zamku, Gruszczyce Górne i kościół ku
południowi. Ale na świecie dziwnie się plecie: zmieniają się
czasy, zmieniają się ludzie. Byli tu Gruszczyce, Gruszczyńscy,
Krzykowscy, Grodziccy, Neugebauerowie, Paciorkowscy i odeszli; był
zamek pozostała tylko po nim kupa ziemi i wzmianka w Aktach
parafialnych, było miasteczko, a dziś usłyszysz o niem zaledwie
czasem w miejscowej pogwarce przeczytasz w starych aktach; gdzie
karczmą była czas jakiś szkoła, to sklep spółkowy, to sklepik,
znów karczma i nazwisko Kaczmarek. I inne nazwy i nazwiska przypomną
ci dawne czasy, jak Cienia Wielka, Cienia Mała, Olszynka, Sarny
Zaborów, lub—Kołodziej, Olszewski, Wyrębski. A Gruszczyce? O
nazwisku i nazwie wsi pouczy cię uczony ks. Kozierowiski, że
Gruszczyce to dziś zarówno nazwa wsi, parafii, jak i gminy. A
kościół w Gruszczycach? zabytkową legendą osnuty. Przypisują
jego fundację Gruszczyńskiemu Janowi i Grodzickiemu Kajetanowi.
Pierwszego zostawimy w spokoju bo nie masz pewnych danych zarówno o
fundatorze, jak i o przypisywanej mu fundacji — natomiast jest
dowód autentyczny, że nie K. Grodzicki był fundatorem istniejącego
kościoła w Gruszczycach, a zbudował go z drzewa modrzewiowego ks.
Stan. Miedziński, ówczesny proboszcz przez rok 1753. W tym kościele
na baczną uwagę zasługuje obraz św. Walentego, zdawien dawna i na
całą okolicę łaskami słynący. Tych łask doznawali możni tego
świata i prostaczkowie, składali wota dziękczynnie jedni i drudzy,
dziś zaś już tylko prosi o łaskę wyzdrowienia do swoich dzieci
sam lud okoliczny.
W Gruszczycach jest sklepik
spożywczo-wędliniarski, ale już trzeci raz zmienia właściciela,
2 stelmachów, 2 kowali, 3 szewców, prywatny skup zboża, no i
karczma oczywiście, 2 braci, stolarzy, z których jeden zarazem
pszczelarz i ogrodnik, parę krawcowych. Żyda nie masz w całej
parafii ani jednego.
Gruszczyce mają szosę do Błaszek i
Kalisza, do Sieradza i Łodzi i 2 stacje kolejowe: do Błaszek w
stronę Kalisza i Sędzic w stronę Łodzi.
Gruszczyce, kwiecień 1937 r.
Znajomek.
Aleksandria
Aleksandria, część wsi Gruszczyce w gminie Błaszki.
Aleksandria 1929 r.
1992 r.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
VII. Obszar gminy wiejskiej Gruszczyce dzieli się na gromady:
3. Gruszczyce, obejmującą: przysiółek Aleksandrja, wieś Gruszczyce, folwark Gruszczyce, Gruszczyce-Poduchowne, Gruszczyce-Karczemne, przysiółek Olszynki.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
Świergiel
Świergiel, część wsi Sadokrzyce w gminie Wróblew.
Świergiel 1929 r.
Świergiel 1992 r.
Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 46
Obwieszczenia Publiczne 1921 nr 46
Wydział hipoteczny przy
sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały
postępowania spadkowe po zmarłych:
6) Walerji
Gogolewskiej, współwł. 9 mórg 270 pr. gruntu z majątku
Sadokrzyce-Świergiel, pow. Sieradzkiego,
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony zostali w kancelarji hipotecznej w
Kaliszu, na d. 2 stycznia 1921 r.
Obwieszczenia Publiczne 1928 nr 88
Wydział hipoteczny przy
sądzie okręgowym w Kaliszu obwieszcza, że otwarte zostały
postępowania spadkowe po zmarłych:
2) Janie Łatka,
właśc. 5 dzies. 34 sąż. z maj. Sadokrzyce-Świergiel, pow.
sieradzkiego;
Termin zamknięcia tych
postępowań spadkowych wyznaczony został na dzień 20 maja 1929
roku, w którym to dniu osoby interesowane winny zgłosić swoje
prawa w tymże wydziale hipotecznym, pod skutkami prekluzji.
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 1.
XVI. Obszar gminy wiejskiej Wróblew dzieli się na gromady:
13. Sadokrzyce, obejmującą: kolonję Podoraczew Sadokrzyce, kolonję Podgorzochy, wieś Sadokrzyce, kolonję Sadokrzyce, kolonję Świergieł.
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda
Wicewojewoda
sobota, 15 czerwca 2013
Wola Szczawińska
Tabella
miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.
Słownik Geograficzny:
Szczawińska Wola, folw. i kol., pow. sieradzki, gm. Majaczewice, par. Burzenin, odl. 18 w. od Sieradza. Folw. ma 27 mk., 200 mr. roli or., 30 mr. lasu, 20 mr. łąk; kol. zaś 109 mk. samych ewang., 36 mr., roli or. Por. Szczawno. Według reg. pob. pow. sieradzkiego z r. 1553 wś Sz. Wola miała 81 łan., sołtys 11 łanu (Pawiński, Wielkp., II, 215). J. K.
Słownik Geograficzny:
Wola Szczawińska, w XVI w. Szczawieńska Wola, wś i kol., pow. sieradzki, par. Burzenin, ob. Szczawińska Wola i Szczawno. W 1827 r. 1 dm., 14 mk. Na początku XVI w łany km. dawały dziesięcinę kapitule gnieźn., zaś pleb. w Burzeninie tylko kolędę. Folw. dawał plebanowi (Łaski, L. B., I, 427).
Spis 1925:
Szczawińska Wola, kol., pow. sieradzki, gm. Majaczewice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 5. Ludność ogółem: 30. Mężczyzn 11, kobiet 19. Ludność wyznania ewangelickiego 30. Podało narodowość: niemiecką 30.
Wola szczawińska,
województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia
Burzenin, własność prywatna. Ilość domów 1, ludność 14,
odległość od miasta obwodowego 2.
Słownik Geograficzny:
Szczawińska Wola, folw. i kol., pow. sieradzki, gm. Majaczewice, par. Burzenin, odl. 18 w. od Sieradza. Folw. ma 27 mk., 200 mr. roli or., 30 mr. lasu, 20 mr. łąk; kol. zaś 109 mk. samych ewang., 36 mr., roli or. Por. Szczawno. Według reg. pob. pow. sieradzkiego z r. 1553 wś Sz. Wola miała 81 łan., sołtys 11 łanu (Pawiński, Wielkp., II, 215). J. K.
Słownik Geograficzny:
Wola Szczawińska, w XVI w. Szczawieńska Wola, wś i kol., pow. sieradzki, par. Burzenin, ob. Szczawińska Wola i Szczawno. W 1827 r. 1 dm., 14 mk. Na początku XVI w łany km. dawały dziesięcinę kapitule gnieźn., zaś pleb. w Burzeninie tylko kolędę. Folw. dawał plebanowi (Łaski, L. B., I, 427).
Spis 1925:
Szczawińska Wola, kol., pow. sieradzki, gm. Majaczewice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 5. Ludność ogółem: 30. Mężczyzn 11, kobiet 19. Ludność wyznania ewangelickiego 30. Podało narodowość: niemiecką 30.
________________________________________________________________________________
Wola Szczawińska (Wola Szczawieńska) 1934 r.
1992 r.
________________________________________________________________________________
Obecnie nie występuje na mapach. Folwark Wola Szczawińska znajdował się według mapy z 1839 r. tam gdzie obecnie jest wieś Wola Majacka.
_______________________________________________________________________________
Fol. Wola Szczawińska 1839 r.
Actum in castro Lanciciensi feria quinta post festum omnium sanctorum proxima id est septima novembris anno domini millesimo, septingentesimo, septuagesimo, primo.
Do Urzędu i Xiąg Godzkich Łęczyckich osobiście przyszedłszy W. Jmc Pan Szymon Zabłocki W. Jejmc Pani Franciszki z Łykowskich, niegdy Swiętej pamięci W. Jmci Pana Mateusza Łykowskiego z Jmc Panią Rozalią Trojanowską spłodzonej córy, niegdy Swiętej pamięci Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego pierwszego małżeństwa żony teraźniejszy mąż, W. Jmc Pani Magdaleny de Pstrokońskie, W. Jmci Pana Michała Kobierzyckiego żony przybrany ociec, tak na fundamencie dożywocia żonie swojej służącego przez niegdy tegoż W. Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego tejże W. Jmc Pani Franciszcze ad praesens Zabłocki zeznanego, fortuny wszelkiej possessor, jakoliteż tejże W. Jmci Pani Kobierzycki in ante vero panińskim w stanie zostającej a sacra regia maiestate przydany opiekun wziąwszy przędzie znających się na prawie radę, niechcąc aby jakowa na fortunie tyż W. Jmc Pani Magdalenie Kobierzycki z okazji manifestanta prawu dożywotniemu manifestantowi służącemu podległych się miała krzywda, a widząc przez różne podejścia różnych osób i mnogość interessujących się opiekunów do tejże W. Jmc Pani Magdaleny Kobierzycki w czasie jej panińskiego stanu, siebie mniej znającego się na prawie ledwie podpisać się umiejącego do różnych transakcji zelżywych czynienia, dekretów wszelkich ferowanych, nie bez krzywdy stanowionych akceptowania przyprowadzonego, przez które widoczna okazuje się i okaże krzywda, niechcąc w tej uczynieniu stać się powodem, a ztąd dożywocia żonie swojej służącego [...] nie podając złe używanie ten zanosi manifest, a to przeciwko WW Jchmścom Panom Janowi Pstrokońskiemu Wojskiemu Piotrkowskiemu, tejże W. Jmc Pani Magdaleny de Pstrokońskie Kobierzycki dziadowi, i do attentowania wszelkiej transakcji przydanemu opiekunowi, tudziesz W. Jmci Panu Franciszkowi Pstrokońskiemu Podczaszemu Mozerskiemu, także przydanemu opiekunowi, i innym opiekunom dekretami naznaczonym żadnego starania o substancją tyż W. Jmc Pani Kobierzycki w panińskim stanie zostającej nieczyniączym, i owszem, różne siebie manifestanta zawikłania i w prowentach dożywociu żonie swojej służącemu pokrzywdzenia, i na znaczne koszta wyprowadzenia, także manifestant chcąc cokolwiek partycypować prowentu dożywocia żonie swojej służącego, w takowe transakcje wikłające substancją z potem[?] wprowadzony został, tudziesz przeciwko W. Jmci Panu Ignacemu Skarbek Wysławskiemu Łowczemu Żytomirskiemu, i W. Jmci Panu Józefowi de Komorze Kurczewskiemu manifestanta plenipotentowi a substancji Pstrokońskich z nabytego prawa kredytorowi, i przeciwko W. Jmci Panu Cieńskiemu Staroście Zwinogrodzkiemu, i Przewielebnemu Konwentowi Jasnogórskiemu, i W. Jmci Panu Józefowi Sulimierskiemu, i W. Jmci Panu Jakubowi Psarskiemu Pisarzowi Ziemskiemu Wieluńskiemu, i W. Jmci Panu Maciejowi Niesobia Kęmpistemu dekret kondescensonialny potestate decreti tribunalite in villa Wielga Wieś feria secunda post dominicam invocavit quadra gesimatem anno domini millesimo septingentesimo sexagesimo septimo ferującemu, którzy pominąwszy kalkulacje wszelkie od possessorów dóbr należące, jako to wsiów Wielgi Wsi, Grzmiących, Strumianów, Majaczewic, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Biadaszkowej, tudziesz dezolacje przez proporcji rezelwowawszy summ kredytorom służących z widoczną krzywdą sukcessorów Pstrokońskich zjednanie przyznali i w komplanacji manifestanta z WW Jchmsc Panami Cieńskiemi jakoby się na nią pisał wyrazili, co manifestant gotów zawsze wyznać, że nie wiedział, aby się na co pisał. Po którym dekrecie ferowanym, tegosz manifestanta nomine minorennis[?] do rezygnacji tych dóbr na osobę W. Jmci Pana Wysławskiego, Jmc Pan Kurczewski plenipotent przyprowadził, przeciwko której manifestu uczynienia o nieważność jej manifestant żądał, a W. Jmc Pan susceptant zamiast ułożenia manifestu przeciwko rezygnacji, to manifest przeciwko W. Jmci Panu Franciszkowi Pstrokońskiemu contra [...] tutorem zapisał, który manifest manifestant za aktualny przeciwko rezygnacji u siebie mianej dotąd sądził, a na ostatek do wzięcia prowizji od summy propretio ukartowanej[?] manifestanta tenże Jmc Pan Kurczewski przyprowadził, i jakoby te transakcje żadnego zawikłania fortuny teraźniejszej W. Jmc Pani Magdalenie Kobierzyckiej ani manifestanta dożywociu służącemu nieszkodzą, i szkodzić nie będą assekurował się. Zaczym manifestant tam de relewatione quorumvi[...] decretorum krzywdę sukcessorom Pstrokońskim przynoszącym, jakoliteż o skassowanie wszelkich transakcji, rezygnacji, kwitów, w akceptacją manifestanta wydających, tudziesz komplanacji manifestuje się, offiarując się podług dożywocia żonie swojej służącego o całość fortuny tak niekdy W. Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego ojca, dziada, i W. Jmc Pani de Więckowskie baby, tudziesz i ponad dziadach tejże W. Jmc Pani Magdaleny Kobierzycki na nią jest spadającej, a dotąd ani między kredytorami, czyli kompetytorami, ani wspólnemi sukcessorami nierozdzielonej, jako też o skassowanie wszelkich transakcji i dekretów jakimkolwiek sposobem z krzywdą sukcessorów Pstrokońskich między któremikolwiek osobami stanowionych zawartych i ferowanych dekretów, i plenipotencji, i o skassowanie także wszelkich transakcji, któreby przez W. Jmci Pana Jana Pstrokońskiego imieniem W. Jm Pana Alexandra Pstrokońskiego, i z nimże samym czynione są, i czynione były, akcją in foro fori czynić, manifestu tego mocą, salwę sobie tego manifestu przyczynienia rezerwuje.
Ex actis castren. Lancicie. extract.
Piędzicki
1992 r.
1710
Agad, Księgi Ziemskie i Grodzkie Sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-6-68, karta 119-120.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Regester zabranych rzeczy różnych i koni przez Jchmciów Panów Jakuba i Stanisława Podleckich we wsi Woli Szczawińskiej w mieszkaniu Jmci Pana Stanisława Gnoińskiego i Heleny Pęgowskiej małżonków na gruncie dnia 28 marca roku teraz teraźniejszego 1710 wiernie spisany.
Naprzód koni troje to jest klacz cisawą valoris 8 bitych talerów, koń także cisawy 15 bitych talerów valoris, koń kary valoris 7 bitych talerów, wieprza z karmnika valoris 4 bite talery, połcie 3 każdy po złotych 15 tautis[?] 40 i 5, szable 2 jedna prosta a druga w srebro oprawna ta w srebro oprawna kosztowała mię złotych 120 tynfów, prosta zaś kosztowała 2 bite talery, obuch oprawny w srebro wielki staroświecki w sześciu bitych talerach u mnie zastawny, muszkietów parę szwaręckiej roboty valoris 8 bitych talerów, pistoletów parę valoris 4 bite talery, gorzałki barełę w garcy 6 wypili, a czego nie dopili ostatek na ogień wylali. Po drugie raz zjechawszy drugą barełkę w garcy 4 gorzałki wzięli do Mojaczewic do Jmci Pana Stefana Podleckiego brata swego rodzonego starszego, pszenice korzec 1 za którą złotych 8, grochu 5 ćwierci za którą złotych 10, żyta korcy 3 za które złotych 18, owsa korcy 3 za który złotych 7, kantorków pare, podków 12, sierdzień[?] od woza, refy[?] z buxami od półtoru wozów nadziali szkówki na nim stalowe skórę na pasy wykręconą rymarskiej roboty valori złotych 12, postronków 12 od bydła poodejmowali, maźnicę i ze smołą wzięli siekier dwie wielkich i małych drugie dwie zabrali, soli beczę wzięli za którą dałem złotych 40.
Działo się ut supra.
Stanisław Gnoiński ręką trzymaną
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Regester zabranych rzeczy różnych i koni przez Jchmciów Panów Jakuba i Stanisława Podleckich we wsi Woli Szczawińskiej w mieszkaniu Jmci Pana Stanisława Gnoińskiego i Heleny Pęgowskiej małżonków na gruncie dnia 28 marca roku teraz teraźniejszego 1710 wiernie spisany.
Naprzód koni troje to jest klacz cisawą valoris 8 bitych talerów, koń także cisawy 15 bitych talerów valoris, koń kary valoris 7 bitych talerów, wieprza z karmnika valoris 4 bite talery, połcie 3 każdy po złotych 15 tautis[?] 40 i 5, szable 2 jedna prosta a druga w srebro oprawna ta w srebro oprawna kosztowała mię złotych 120 tynfów, prosta zaś kosztowała 2 bite talery, obuch oprawny w srebro wielki staroświecki w sześciu bitych talerach u mnie zastawny, muszkietów parę szwaręckiej roboty valoris 8 bitych talerów, pistoletów parę valoris 4 bite talery, gorzałki barełę w garcy 6 wypili, a czego nie dopili ostatek na ogień wylali. Po drugie raz zjechawszy drugą barełkę w garcy 4 gorzałki wzięli do Mojaczewic do Jmci Pana Stefana Podleckiego brata swego rodzonego starszego, pszenice korzec 1 za którą złotych 8, grochu 5 ćwierci za którą złotych 10, żyta korcy 3 za które złotych 18, owsa korcy 3 za który złotych 7, kantorków pare, podków 12, sierdzień[?] od woza, refy[?] z buxami od półtoru wozów nadziali szkówki na nim stalowe skórę na pasy wykręconą rymarskiej roboty valori złotych 12, postronków 12 od bydła poodejmowali, maźnicę i ze smołą wzięli siekier dwie wielkich i małych drugie dwie zabrali, soli beczę wzięli za którą dałem złotych 40.
Działo się ut supra.
Stanisław Gnoiński ręką trzymaną
1767
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-139, karta 194.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Ksiąg niniejszych Grodzkich Sieradzkich Starościńskich osobiście stanąwszy się szlachetnie urodzony Jmc Pan Wojciech Mosieński dóbr Majaczewic, Szczawna i Woli Szczawińskiej, Wielmożnego Jmci Pana Michała Domaniewskiego Starościca Szczurowieckiego dziedzicznych ekonom, żałosną przeciwko urodzonym Jchmciom Panom Józefowi i Michałowi z Komorza Kurceskim, Janowi Pstrokońskiemu, Alexandrowi Rudnickiemu Panu, tudziesz Andrzejowi, także Rudnickiemu w usługach jegosz zostającemu swym i wyżej wspomnionego Wielmożnego Pryncypała swego, za którego bespieczeństwo ręczy i zapisuje się imieniem, zanosi skargę, manifestuje się oraz i protestuje w następujący sposób.
Iż wyżej wspomniony Jmc P. Józef Kurceski lubo dostatecznie o zachowywanie miary nowej i jej w dobrach wyżej wspomnionych Majaczewicach, Szczawnie i innych Wielmożnego Jmc Pana Michała Domaniewskiego, teraźniejszego manifestanta pryncypała dziedzicznych jako prawem postanowionej zachowaniu i obserwowaniu będąc wiadomy, jednakowosz powziąwszy jakowąś przeciwko manifestanta Pryncypałowi nienawiść, aby onegosz do niesłusznych prawnych kosztów mógł przyprowadzić, wyżej rzeczonych Jchmc PP. Michała Kurceskiego, brata swego rodzonego Jana Pstrokońskiego i Andrzeja Rudnickiego, subordynowawszy do dóbr Majaczewic i Szczawna nasłał, którzy a osobliwie Jmc Pan Andrzej Rudnicki przybywszy do dóbr Majaczewic, do browaru tamże będącego, a nie zastawszy arendarza tylko córkę arendarską trunków na dawną miarę sobie dawać rozkazywał, gdy tak arendarska córka exkuzowała się, że już niedawno na przeszłą miarę nie szynkują żadnych trunków, ten począwszy szukać po różnych miejscach, gdy starą pułgarcówke z karczmy odebraną i już zarzuconą w poniewierkach będącą w wywarze leżącą wynalazł, ten sam sobie wymywszy[?] gwałtownie piwa nalać przymusieł, a potym kubek nie dla żadnej miary, lecz tylko dla potrzeby będący z okna wziąwszy tumulty i wiolencje różne jakoby z przyczyny niezachowania nowych miar czynić zaczął.
Dlaczego manifestant jako [już?] od dawnego czasu pomienione miary były zachowywane i wszelkie trunki niemi propinowane tak o niesłuszne w tym napastowanie i dóbr najechanie przeciwko zaś Jmc Pu Alexandrowi Rudnickiemu o nieutrzymanie swego służącego powtórnie jako wyżej skarży się i protestuje. Salvis Salwandis
Wojciech Mosieński
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Ksiąg niniejszych Grodzkich Sieradzkich Starościńskich osobiście stanąwszy się szlachetnie urodzony Jmc Pan Wojciech Mosieński dóbr Majaczewic, Szczawna i Woli Szczawińskiej, Wielmożnego Jmci Pana Michała Domaniewskiego Starościca Szczurowieckiego dziedzicznych ekonom, żałosną przeciwko urodzonym Jchmciom Panom Józefowi i Michałowi z Komorza Kurceskim, Janowi Pstrokońskiemu, Alexandrowi Rudnickiemu Panu, tudziesz Andrzejowi, także Rudnickiemu w usługach jegosz zostającemu swym i wyżej wspomnionego Wielmożnego Pryncypała swego, za którego bespieczeństwo ręczy i zapisuje się imieniem, zanosi skargę, manifestuje się oraz i protestuje w następujący sposób.
Iż wyżej wspomniony Jmc P. Józef Kurceski lubo dostatecznie o zachowywanie miary nowej i jej w dobrach wyżej wspomnionych Majaczewicach, Szczawnie i innych Wielmożnego Jmc Pana Michała Domaniewskiego, teraźniejszego manifestanta pryncypała dziedzicznych jako prawem postanowionej zachowaniu i obserwowaniu będąc wiadomy, jednakowosz powziąwszy jakowąś przeciwko manifestanta Pryncypałowi nienawiść, aby onegosz do niesłusznych prawnych kosztów mógł przyprowadzić, wyżej rzeczonych Jchmc PP. Michała Kurceskiego, brata swego rodzonego Jana Pstrokońskiego i Andrzeja Rudnickiego, subordynowawszy do dóbr Majaczewic i Szczawna nasłał, którzy a osobliwie Jmc Pan Andrzej Rudnicki przybywszy do dóbr Majaczewic, do browaru tamże będącego, a nie zastawszy arendarza tylko córkę arendarską trunków na dawną miarę sobie dawać rozkazywał, gdy tak arendarska córka exkuzowała się, że już niedawno na przeszłą miarę nie szynkują żadnych trunków, ten począwszy szukać po różnych miejscach, gdy starą pułgarcówke z karczmy odebraną i już zarzuconą w poniewierkach będącą w wywarze leżącą wynalazł, ten sam sobie wymywszy[?] gwałtownie piwa nalać przymusieł, a potym kubek nie dla żadnej miary, lecz tylko dla potrzeby będący z okna wziąwszy tumulty i wiolencje różne jakoby z przyczyny niezachowania nowych miar czynić zaczął.
Dlaczego manifestant jako [już?] od dawnego czasu pomienione miary były zachowywane i wszelkie trunki niemi propinowane tak o niesłuszne w tym napastowanie i dóbr najechanie przeciwko zaś Jmc Pu Alexandrowi Rudnickiemu o nieutrzymanie swego służącego powtórnie jako wyżej skarży się i protestuje. Salvis Salwandis
Wojciech Mosieński
1771
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-144, karty 276-77.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg niniejszych Grodzkich Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy WJmc Pan Mikołaj Korabita z Kobierzycka Kobierzycki swym i Jejmość Pani Magdaleny na Bużeninie Pstrokońskiej, niegdy Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego z Jejmością Panią Łykowską spłodzonej córy, niegdy Jmci Pana Adama Pstrokońskiego z Jejmość Panią Borysławską wnuczki, niegdy WJmci Pana Konstantego Kasztellanica Brzeskiego Kujawskiego z Jejmość Panią Domicellą Więckowską prawnuczki rodzonej, niegdy WJmci Pana Michała na Bużeninie Pstrokońskiego Stolnika Brzeskiego Kujawskiego wsiów Wiegi Wsi, Grzmiący, Strumian, Majaczewicz, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Biadaszkowa i innych, jakie się z komportowanych dokumentów okażą, bez potomnie zmarłego z brata jego rodzonego, także prawnuczkiej żony swojej i Jmc Pana Ludwika Pstrokońskiego [...] imieniem zanosi manifest przeciwko Wielmożnym Jchmość Panom Janowi Pstrokońskiemu Wojskiemu Pietrkowskiemu, Szymonowi Zabłockiemu Jejmość Pani Franciszki z Łykowskich pierwszego niegdy Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego, powtórniego tegoż Jmci Pana Szymona Zabłockiego mężowi i Franciszkowi Pstrokońskiemu Podczaszemu Mozerskiemu i Pawłowi Łykowskiemu i Pawłowi Załuskowskiemu Podsędkowi Ziemskiemu Sieradzkiemu, a na ów czas Sędziemu Grodzkiemu Sieradzkiemu i Pawłowi Zarembie Tyminieckiemu Pisarzowi Grodzkiemu Sieradzkiemu i innym, jednym a sacra regia matte, drugim per decreta tribunalitia manifestanta żonie przydanym opiekunom,
w ów czas w panieńskim stanie zostającej, tudziesz przeciwko WW Jchmość Panom Ignacemu Skarbek Wyszławskiemu Łowczemu Żytomierskiemu i Józefowi de Komorze Kurcewskiemu, Kazimierzowi Cieńskiemu Staroście Zwinogrodzkiemu, Józefowi Szulmierskiemu, Jakubowi Psarskiemu Pisarzowi Ziemskiemu Wieluńskiemu, Przewielebnemu Konwentowi Konopnickiemu, Maciejowi Niesobia Kęmpistemu Sędziemu Grodzkiemu Ostrzeszowskiemu dekret kondescensonialny między kredytorami w dobrach Wielgiej Wsi i innych wyżej wyrażonych ad comparitionem tutorów wyżej specyfikowanych teraźniejszego manifestanta żony i kredytorów także wyżej specyfikowanych i innych tam na ten czas w tenże dekret komparycją wchodzących testate decreti tribunaliti feria secunda post [...] invocavit quadraquesimalem[?] anno dni [...] ferującemu, którzy Wielmożni Jchmość opiekuni[?] ani[?] z własnych swych interesów między sukcessorami Pstrokońskich rezolucji sądownej podpadających, drudzy jako to WW Sędziowie Grodzcy przez dekrety trybunalskie naznaczeni opiekuni, nie będąc adcitti[...] od consuccessorów ani od kredytorów, tylko [...] przez Jmci Pawła[?] Pacynowskiego quasi plenipotenta w komparacją piszącą się i assystencją żonie manifestanta [...] siebie osobiście i jej tyczącej się własności na ówczas[?] w panieńskim stanie zostającej czyniąc mimo wsze[...] wyłuszczenia interessów i zachodzące z dokumentów [...]plikacje, pominąwszy wszelkie od kredytorów [...] kalkulacje w czasach ich zajazdów przez proporcj[...] [...]dowanych do ostatniej ruiny przyprowadzonych dóbr dezolacje, jakby za nieuczynione uznawszy [...] dekretu przypuścieli, aż innemi kredytorami w komparacje powchodzieli, i im summy [...] W. Cieńskiemu mniej słusznie przyznali, i [...] approbate dekretu kondescensjonalnego poddali, który WJmci Pan sędzia Ostrzeszowski formował [...] sum za reperacje przyznanych zaprzysiężonych [...] dekretów kondescensjonalnych nie nakazał, a ich soluc[...] termino satisfactoris wyznaczył, dóbr na głow[y?] [Pstro?]końskich nieexdywidował, a summy credito sukcessorom Pstrokońskim na głowy podzielone płacić nakazał. Na ostatek WJmc Pan Franciszek Pstrokoński i Jmc Pan Szymon Zabłocki qua dominus advitalitialis et tutores a sacra regia matte przydani część tych dóbr żonie manifestanta służącą dla znacznych długów mniej sprawiedliwych imieniem teraźniejszego manifestanta żony na ów czas w panieńskim stanie zostającej na osobę WJmci Pana Wysławskiego przedali, i w różne tranzakcje akceptacją czyniące powchodzieli, z których przyczyn manifestant tak o zrelewowanie wszelkich dekretów trybunalskich krzywdę jakąkolwiek przynoszących, jako i o zrelewowanie dekretu kondescensorialnego, wyżej specyfikowanego, tudziesz o skasowanie rezygnacjów imieniem żony swojej czynionych mniej długami kredytorów obarczonych, jakoliteż o skasowanie dożywocia Jejmość Pani Franciszce de Łykowskie, primo Pstrokońskiej, secundo Zabłockiej, żony manifestanta matce a vi praerogativa maritalis Jmci Panu Zabłockiemu służącego dla siebie pożytkiem, a nie dla manifestanta żony posiadającego z alienacją fortuny wdającego się w różne tranzakcje manifestuje się salwę sobie tego manifestu przyczynienia lub poprawy zachowując.
Michał Kobierzycki mp
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg niniejszych Grodzkich Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy WJmc Pan Mikołaj Korabita z Kobierzycka Kobierzycki swym i Jejmość Pani Magdaleny na Bużeninie Pstrokońskiej, niegdy Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego z Jejmością Panią Łykowską spłodzonej córy, niegdy Jmci Pana Adama Pstrokońskiego z Jejmość Panią Borysławską wnuczki, niegdy WJmci Pana Konstantego Kasztellanica Brzeskiego Kujawskiego z Jejmość Panią Domicellą Więckowską prawnuczki rodzonej, niegdy WJmci Pana Michała na Bużeninie Pstrokońskiego Stolnika Brzeskiego Kujawskiego wsiów Wiegi Wsi, Grzmiący, Strumian, Majaczewicz, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Biadaszkowa i innych, jakie się z komportowanych dokumentów okażą, bez potomnie zmarłego z brata jego rodzonego, także prawnuczkiej żony swojej i Jmc Pana Ludwika Pstrokońskiego [...] imieniem zanosi manifest przeciwko Wielmożnym Jchmość Panom Janowi Pstrokońskiemu Wojskiemu Pietrkowskiemu, Szymonowi Zabłockiemu Jejmość Pani Franciszki z Łykowskich pierwszego niegdy Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego, powtórniego tegoż Jmci Pana Szymona Zabłockiego mężowi i Franciszkowi Pstrokońskiemu Podczaszemu Mozerskiemu i Pawłowi Łykowskiemu i Pawłowi Załuskowskiemu Podsędkowi Ziemskiemu Sieradzkiemu, a na ów czas Sędziemu Grodzkiemu Sieradzkiemu i Pawłowi Zarembie Tyminieckiemu Pisarzowi Grodzkiemu Sieradzkiemu i innym, jednym a sacra regia matte, drugim per decreta tribunalitia manifestanta żonie przydanym opiekunom,
w ów czas w panieńskim stanie zostającej, tudziesz przeciwko WW Jchmość Panom Ignacemu Skarbek Wyszławskiemu Łowczemu Żytomierskiemu i Józefowi de Komorze Kurcewskiemu, Kazimierzowi Cieńskiemu Staroście Zwinogrodzkiemu, Józefowi Szulmierskiemu, Jakubowi Psarskiemu Pisarzowi Ziemskiemu Wieluńskiemu, Przewielebnemu Konwentowi Konopnickiemu, Maciejowi Niesobia Kęmpistemu Sędziemu Grodzkiemu Ostrzeszowskiemu dekret kondescensonialny między kredytorami w dobrach Wielgiej Wsi i innych wyżej wyrażonych ad comparitionem tutorów wyżej specyfikowanych teraźniejszego manifestanta żony i kredytorów także wyżej specyfikowanych i innych tam na ten czas w tenże dekret komparycją wchodzących testate decreti tribunaliti feria secunda post [...] invocavit quadraquesimalem[?] anno dni [...] ferującemu, którzy Wielmożni Jchmość opiekuni[?] ani[?] z własnych swych interesów między sukcessorami Pstrokońskich rezolucji sądownej podpadających, drudzy jako to WW Sędziowie Grodzcy przez dekrety trybunalskie naznaczeni opiekuni, nie będąc adcitti[...] od consuccessorów ani od kredytorów, tylko [...] przez Jmci Pawła[?] Pacynowskiego quasi plenipotenta w komparacją piszącą się i assystencją żonie manifestanta [...] siebie osobiście i jej tyczącej się własności na ówczas[?] w panieńskim stanie zostającej czyniąc mimo wsze[...] wyłuszczenia interessów i zachodzące z dokumentów [...]plikacje, pominąwszy wszelkie od kredytorów [...] kalkulacje w czasach ich zajazdów przez proporcj[...] [...]dowanych do ostatniej ruiny przyprowadzonych dóbr dezolacje, jakby za nieuczynione uznawszy [...] dekretu przypuścieli, aż innemi kredytorami w komparacje powchodzieli, i im summy [...] W. Cieńskiemu mniej słusznie przyznali, i [...] approbate dekretu kondescensjonalnego poddali, który WJmci Pan sędzia Ostrzeszowski formował [...] sum za reperacje przyznanych zaprzysiężonych [...] dekretów kondescensjonalnych nie nakazał, a ich soluc[...] termino satisfactoris wyznaczył, dóbr na głow[y?] [Pstro?]końskich nieexdywidował, a summy credito sukcessorom Pstrokońskim na głowy podzielone płacić nakazał. Na ostatek WJmc Pan Franciszek Pstrokoński i Jmc Pan Szymon Zabłocki qua dominus advitalitialis et tutores a sacra regia matte przydani część tych dóbr żonie manifestanta służącą dla znacznych długów mniej sprawiedliwych imieniem teraźniejszego manifestanta żony na ów czas w panieńskim stanie zostającej na osobę WJmci Pana Wysławskiego przedali, i w różne tranzakcje akceptacją czyniące powchodzieli, z których przyczyn manifestant tak o zrelewowanie wszelkich dekretów trybunalskich krzywdę jakąkolwiek przynoszących, jako i o zrelewowanie dekretu kondescensorialnego, wyżej specyfikowanego, tudziesz o skasowanie rezygnacjów imieniem żony swojej czynionych mniej długami kredytorów obarczonych, jakoliteż o skasowanie dożywocia Jejmość Pani Franciszce de Łykowskie, primo Pstrokońskiej, secundo Zabłockiej, żony manifestanta matce a vi praerogativa maritalis Jmci Panu Zabłockiemu służącego dla siebie pożytkiem, a nie dla manifestanta żony posiadającego z alienacją fortuny wdającego się w różne tranzakcje manifestuje się salwę sobie tego manifestu przyczynienia lub poprawy zachowując.
Michał Kobierzycki mp
1771
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-144, karty 305-07.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Actum in castro Lanciciensi feria quinta post festum omnium sanctorum proxima id est septima novembris anno domini millesimo, septingentesimo, septuagesimo, primo.
Do Urzędu i Xiąg Godzkich Łęczyckich osobiście przyszedłszy W. Jmc Pan Szymon Zabłocki W. Jejmc Pani Franciszki z Łykowskich, niegdy Swiętej pamięci W. Jmci Pana Mateusza Łykowskiego z Jmc Panią Rozalią Trojanowską spłodzonej córy, niegdy Swiętej pamięci Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego pierwszego małżeństwa żony teraźniejszy mąż, W. Jmc Pani Magdaleny de Pstrokońskie, W. Jmci Pana Michała Kobierzyckiego żony przybrany ociec, tak na fundamencie dożywocia żonie swojej służącego przez niegdy tegoż W. Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego tejże W. Jmc Pani Franciszcze ad praesens Zabłocki zeznanego, fortuny wszelkiej possessor, jakoliteż tejże W. Jmci Pani Kobierzycki in ante vero panińskim w stanie zostającej a sacra regia maiestate przydany opiekun wziąwszy przędzie znających się na prawie radę, niechcąc aby jakowa na fortunie tyż W. Jmc Pani Magdalenie Kobierzycki z okazji manifestanta prawu dożywotniemu manifestantowi służącemu podległych się miała krzywda, a widząc przez różne podejścia różnych osób i mnogość interessujących się opiekunów do tejże W. Jmc Pani Magdaleny Kobierzycki w czasie jej panińskiego stanu, siebie mniej znającego się na prawie ledwie podpisać się umiejącego do różnych transakcji zelżywych czynienia, dekretów wszelkich ferowanych, nie bez krzywdy stanowionych akceptowania przyprowadzonego, przez które widoczna okazuje się i okaże krzywda, niechcąc w tej uczynieniu stać się powodem, a ztąd dożywocia żonie swojej służącego [...] nie podając złe używanie ten zanosi manifest, a to przeciwko WW Jchmścom Panom Janowi Pstrokońskiemu Wojskiemu Piotrkowskiemu, tejże W. Jmc Pani Magdaleny de Pstrokońskie Kobierzycki dziadowi, i do attentowania wszelkiej transakcji przydanemu opiekunowi, tudziesz W. Jmci Panu Franciszkowi Pstrokońskiemu Podczaszemu Mozerskiemu, także przydanemu opiekunowi, i innym opiekunom dekretami naznaczonym żadnego starania o substancją tyż W. Jmc Pani Kobierzycki w panińskim stanie zostającej nieczyniączym, i owszem, różne siebie manifestanta zawikłania i w prowentach dożywociu żonie swojej służącemu pokrzywdzenia, i na znaczne koszta wyprowadzenia, także manifestant chcąc cokolwiek partycypować prowentu dożywocia żonie swojej służącego, w takowe transakcje wikłające substancją z potem[?] wprowadzony został, tudziesz przeciwko W. Jmci Panu Ignacemu Skarbek Wysławskiemu Łowczemu Żytomirskiemu, i W. Jmci Panu Józefowi de Komorze Kurczewskiemu manifestanta plenipotentowi a substancji Pstrokońskich z nabytego prawa kredytorowi, i przeciwko W. Jmci Panu Cieńskiemu Staroście Zwinogrodzkiemu, i Przewielebnemu Konwentowi Jasnogórskiemu, i W. Jmci Panu Józefowi Sulimierskiemu, i W. Jmci Panu Jakubowi Psarskiemu Pisarzowi Ziemskiemu Wieluńskiemu, i W. Jmci Panu Maciejowi Niesobia Kęmpistemu dekret kondescensonialny potestate decreti tribunalite in villa Wielga Wieś feria secunda post dominicam invocavit quadra gesimatem anno domini millesimo septingentesimo sexagesimo septimo ferującemu, którzy pominąwszy kalkulacje wszelkie od possessorów dóbr należące, jako to wsiów Wielgi Wsi, Grzmiących, Strumianów, Majaczewic, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Biadaszkowej, tudziesz dezolacje przez proporcji rezelwowawszy summ kredytorom służących z widoczną krzywdą sukcessorów Pstrokońskich zjednanie przyznali i w komplanacji manifestanta z WW Jchmsc Panami Cieńskiemi jakoby się na nią pisał wyrazili, co manifestant gotów zawsze wyznać, że nie wiedział, aby się na co pisał. Po którym dekrecie ferowanym, tegosz manifestanta nomine minorennis[?] do rezygnacji tych dóbr na osobę W. Jmci Pana Wysławskiego, Jmc Pan Kurczewski plenipotent przyprowadził, przeciwko której manifestu uczynienia o nieważność jej manifestant żądał, a W. Jmc Pan susceptant zamiast ułożenia manifestu przeciwko rezygnacji, to manifest przeciwko W. Jmci Panu Franciszkowi Pstrokońskiemu contra [...] tutorem zapisał, który manifest manifestant za aktualny przeciwko rezygnacji u siebie mianej dotąd sądził, a na ostatek do wzięcia prowizji od summy propretio ukartowanej[?] manifestanta tenże Jmc Pan Kurczewski przyprowadził, i jakoby te transakcje żadnego zawikłania fortuny teraźniejszej W. Jmc Pani Magdalenie Kobierzyckiej ani manifestanta dożywociu służącemu nieszkodzą, i szkodzić nie będą assekurował się. Zaczym manifestant tam de relewatione quorumvi[...] decretorum krzywdę sukcessorom Pstrokońskim przynoszącym, jakoliteż o skassowanie wszelkich transakcji, rezygnacji, kwitów, w akceptacją manifestanta wydających, tudziesz komplanacji manifestuje się, offiarując się podług dożywocia żonie swojej służącego o całość fortuny tak niekdy W. Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego ojca, dziada, i W. Jmc Pani de Więckowskie baby, tudziesz i ponad dziadach tejże W. Jmc Pani Magdaleny Kobierzycki na nią jest spadającej, a dotąd ani między kredytorami, czyli kompetytorami, ani wspólnemi sukcessorami nierozdzielonej, jako też o skassowanie wszelkich transakcji i dekretów jakimkolwiek sposobem z krzywdą sukcessorów Pstrokońskich między któremikolwiek osobami stanowionych zawartych i ferowanych dekretów, i plenipotencji, i o skassowanie także wszelkich transakcji, któreby przez W. Jmci Pana Jana Pstrokońskiego imieniem W. Jm Pana Alexandra Pstrokońskiego, i z nimże samym czynione są, i czynione były, akcją in foro fori czynić, manifestu tego mocą, salwę sobie tego manifestu przyczynienia rezerwuje.
Ex actis castren. Lancicie. extract.
Piędzicki
1772
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-145, karty 173-76.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg niniejszych
Starościńskich Grodzkich Sieradzkich osobiście przyszedłszy WJmc Pan
Michał Kobierzycki swym i Jejmość Pani Magdaleny z Pstrokońskich
małżonki swojej imieniem, za którą wszelkie bespieczeństwo ręczy i
zapisuje się, zanosi manifest przeciwko WW Jchmość Panom Janowi
Pstrokońskiemu Wojskiemu Pietrkowskiemu i Walentemu Niniewskiemu
Susceptontowi Grodu tutejszego, którzy a najprzód WJmc Pan Jan
Pstrokoński całość substancji niegdy WJmci Pana Adama Pstrokońskiego
manifestanta żony dziada, jako i Jmci Pana Alexandra Pstrokońskiego
manifestanta żony ojca, tak w sumach pierwszej 25 tysięcy za dobra
Sędzice wziętej, i w depozycie u WJmci Pana Grudzieckiego złożonej, a
przez tegoż WJmci Pana Jana Pstrokońskiego odebranej, jak świadczą
manifesta i termina tak przez niegdy Jmci Pana Adama Pstrokońskiego,
jako i przez Jejmość Panią de Mikołajewskie Pstrokońską in post Jmci
Pana Chociszewskiego małżonkę czynione, drugiej 8 tysięcy złotych
polskich ex pratio wsi Masłowic na WJmci Pana Kazimierza Pstrokońskiego,
WW Adama i Jana Ludwika Pstrokońskich brata rodzonego w młodym wieku
zginionego na dobrach Ligocie lokowanej. Trzeci mniej więcej 15 tysięcy
złotych polskich z dóbr Będkowa via evictionis na dobra Dąbrowę, Barczew
i Bużenin działem Jaśnie Wielmożnego i Wielmożnych Macieja Wojewody
Brzeskiego, Wojciecha i Michała Stolników Brzeskich Kujawskich, Jana i
Konstantego Kasztellaniców Brzeskich Kujawskich Pstrokońskich zawartym
działowi W. Konstantego Pstrokońskiego podanej do ich działu wracającej
się, czwartej z dóbr Woli Pszczółeckiej 8 tysięcy złotych polskich na
zastaw przez tegoż W. Adama Pstrokońskiego danej, piątej 5 tysięcy
złotych polskich przez Jmci Pana Ludwika Pstrokońskiego na wsi Wólce
lokowanej, jako i mobiliów, inwentarzów i wszelkich ruchomych domowych
sprzętów po Sp. WJmci Panu Adamie Pstrokońskim tak w Ligocie jako i w
Pszczółeckiej Woli jak świadczy tenże sam manifest przez Jejmośc Panią
de Mikołajewskie tegoż WJmci Pana Adama Pstrokońskiego małżonkę
uczyniony i wsi Kościerzyna równie WJmci Pana Adama Pstrokońskiego
dziedzicznej posiadszy do tranzakcji, czyli ostatniej komplanacji
utaiwszy też summy pobrane prowizjami do działu należące do wieś
Kościerzyn przez proporcji utorowawszy[?], niegdy WJmci Pana Alexandra
Pstrokońskiego teraźniejszego manifestanta żony ojca, a niegdy WJmci
Pana Adama Pstrokońskiego syna przyprowadził i jegoż tylko summą 13
tysięcy złotych polskich kontentował w 7 tysiącach wieś Moskale w
Województwie Łęczyckim leżącą przez żadnych zasiewach zostającą
wypuścieł, resztej summy nie zapłacieł. Po nastąpionej śmierci WJmci
Pana Alexandra Pstrokońskiego zmówiwszy się z Jejmość Panią de
Popławskie Łykowską, niegdy WJmci Pana Kazimierza Łykowskiego żoną, wsi
Drozdowa Panią dożywotnią i oprawną, przybrawszy sobie 40 koni ludzi, W
Jejmość Panią Franciszkę z Zyskowskich[?], tegoż Jmci Pana Alexandra
Pstrokońskiego żonę pozostałą wdowę, teraźniejszego manifestanta żony
matkę najechali.
Rzeczy różne, inwentarze, zgoła wszystkie szlacheckie sprzęty tak WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego męża jako i żony własne pozabierali i tęż Jejmość Panią Franciszkę Pstrokońską ad praesens Zabłocką wraz z manifestanta żoną przymusem porwali, wiolencję znaczne poczyniwszy, a potym tęż Jejmość Panią Franciszkę z Łykowskich Pstrokońską w opiekę podawszy, wieś Moskule niekompensowawszy żonie manifestanta przez jej ojca wprowadzonych zasiewów i zakładów, oddaliwszy żony manifestanta matkę w swoją possessją odebrał. Po odebraniu manifestant o nieważność komplanacji między ojcem manifestanta żony zawartej tu w Grodzie Sieradzkim uczynieł, a potym w różne dekreta i tranzakcje między WJm Panem Szymonem Zabłockim tęż komplanacją utwierdzające sam będąc żony manifestanta opiekunem a sacra regia matte przydanym powchodził. Widząc manifestant z tych przyczyn widoczną krzywdę w substancji przez tąż komplanacją w fortunie żonę swoją ukrzywdzoną, a wzajem W. Janowi Pstrokońskiemu nieprzypodobaną, o nieważność tej komplanacji i wszelkich tranzakcji po jej zawarciu z kimkolwiek stanowionych post inita vota [...] z żoną swoją manifest uczynieł, po którym uczynionym WJmci Pan Jan Pstrokoński ostrym piórem chonor nigdy nie skazitelny skarżącego się jako i już zmarłego WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego manifestanta żony ojca manifestem swoim fa 5ta post [...] S. Pauli primi [cremita videliet?] die 16ta januari anno dom[?] 1772 opisał jakoby coś w milczeniu u siebie zachowywał, oświadczył się, którego milczenia oświadczenia skarżący się prawnie żądać będzie oświadcza się tymże manifestem odprzysiąwszy się fortuny WJmci Pana Wojciecha Pstrokońskiego Stolnika Brzeskiego Kujawskiego sukcessorem i dziedzicem jako i W. Michała Pstrokońskiego także Stolnika Brzeskiego Kujawskiego sukcessorem i wsiów Wielgiej Wsi, Majaczewic, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Grzmiący, Strumianów, Biadaczewa przedawszy już porcją swoją i więcej jak sobie służącą WJmci Panu Ignacemu Wysławskiemu dziedzicem tytułował się, nadto jakoby żona manifestanta lat dwunastu ad legitimitatem matrymonii nie miała mimo wiadomości doskonałej i metryki zasiągnionej, zadał, inne opisy uszczypliwe i chonor skarżącego się każące w tymże manifeście powytykał, który manifest WJmci Pan Nieniewski do sądu tutejszego susceptant swoją ręką na kopią spisawszy do Xiąg przyjan. Zaczym skarżący się stosując się do opisu prawa o cyrkumskrypcjach szlachcica [...] paritate et equalitate status nobilitaris zostającego aktami uczynionych o cyrkumskrypcją tak niegdy WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego skarżącego się żony ojca, jako i siebie tudziesz melioracją pierwsze manifesta w przyczynieniu sprawiedliwych pretensji i o też wszystkie pretensje summy z prowizjami pobrane i mobilia inwentarze jakoli i względem dziedzictwa wsi Kościerzyna, niemniej o skasowanie wszelkich tranzakcji z krzywdą skarżącego się żony z kimkolwiek zawartych stanowionych i Dekretów ferowanych manifestuje się oświadczając się tak względem cyrkumskrypcji z tymże W. Pstrokońskim jako i W. Susceptantem oraz i o wszystkie krzywdy w fortunie żonie manifestanta poczynione tam gdzie będzie należało prawnie czynić. Salwę sobie tego manifestu w przyczynieniu lub poprawieniu zostawując.
Michał Kobierzycki
Rzeczy różne, inwentarze, zgoła wszystkie szlacheckie sprzęty tak WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego męża jako i żony własne pozabierali i tęż Jejmość Panią Franciszkę Pstrokońską ad praesens Zabłocką wraz z manifestanta żoną przymusem porwali, wiolencję znaczne poczyniwszy, a potym tęż Jejmość Panią Franciszkę z Łykowskich Pstrokońską w opiekę podawszy, wieś Moskule niekompensowawszy żonie manifestanta przez jej ojca wprowadzonych zasiewów i zakładów, oddaliwszy żony manifestanta matkę w swoją possessją odebrał. Po odebraniu manifestant o nieważność komplanacji między ojcem manifestanta żony zawartej tu w Grodzie Sieradzkim uczynieł, a potym w różne dekreta i tranzakcje między WJm Panem Szymonem Zabłockim tęż komplanacją utwierdzające sam będąc żony manifestanta opiekunem a sacra regia matte przydanym powchodził. Widząc manifestant z tych przyczyn widoczną krzywdę w substancji przez tąż komplanacją w fortunie żonę swoją ukrzywdzoną, a wzajem W. Janowi Pstrokońskiemu nieprzypodobaną, o nieważność tej komplanacji i wszelkich tranzakcji po jej zawarciu z kimkolwiek stanowionych post inita vota [...] z żoną swoją manifest uczynieł, po którym uczynionym WJmci Pan Jan Pstrokoński ostrym piórem chonor nigdy nie skazitelny skarżącego się jako i już zmarłego WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego manifestanta żony ojca manifestem swoim fa 5ta post [...] S. Pauli primi [cremita videliet?] die 16ta januari anno dom[?] 1772 opisał jakoby coś w milczeniu u siebie zachowywał, oświadczył się, którego milczenia oświadczenia skarżący się prawnie żądać będzie oświadcza się tymże manifestem odprzysiąwszy się fortuny WJmci Pana Wojciecha Pstrokońskiego Stolnika Brzeskiego Kujawskiego sukcessorem i dziedzicem jako i W. Michała Pstrokońskiego także Stolnika Brzeskiego Kujawskiego sukcessorem i wsiów Wielgiej Wsi, Majaczewic, Szczawna, Woli Szczawińskiej, Grzmiący, Strumianów, Biadaczewa przedawszy już porcją swoją i więcej jak sobie służącą WJmci Panu Ignacemu Wysławskiemu dziedzicem tytułował się, nadto jakoby żona manifestanta lat dwunastu ad legitimitatem matrymonii nie miała mimo wiadomości doskonałej i metryki zasiągnionej, zadał, inne opisy uszczypliwe i chonor skarżącego się każące w tymże manifeście powytykał, który manifest WJmci Pan Nieniewski do sądu tutejszego susceptant swoją ręką na kopią spisawszy do Xiąg przyjan. Zaczym skarżący się stosując się do opisu prawa o cyrkumskrypcjach szlachcica [...] paritate et equalitate status nobilitaris zostającego aktami uczynionych o cyrkumskrypcją tak niegdy WJmci Pana Alexandra Pstrokońskiego skarżącego się żony ojca, jako i siebie tudziesz melioracją pierwsze manifesta w przyczynieniu sprawiedliwych pretensji i o też wszystkie pretensje summy z prowizjami pobrane i mobilia inwentarze jakoli i względem dziedzictwa wsi Kościerzyna, niemniej o skasowanie wszelkich tranzakcji z krzywdą skarżącego się żony z kimkolwiek zawartych stanowionych i Dekretów ferowanych manifestuje się oświadczając się tak względem cyrkumskrypcji z tymże W. Pstrokońskim jako i W. Susceptantem oraz i o wszystkie krzywdy w fortunie żonie manifestanta poczynione tam gdzie będzie należało prawnie czynić. Salwę sobie tego manifestu w przyczynieniu lub poprawieniu zostawując.
Michał Kobierzycki
1786
Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 267.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg Grodzkich Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy Jmc Pan Jan Kempski dóbr Grabówki i Wolnicy, posessor, solennie się manifestuje naprzeciwko Jmc Państwu Stanisławowi i Joannie z Chlebowskich Rychłowskim w tej niżej opisany sposób, iż będąc manifestant zapozwany od Jmc Pana Wojciecha Luboradzkiego o stawienie pracowitych Stanisława Tatajki i Walentego Pakułe na inkwizycją z Jmc Panią Joanną z Chlebowskich Rychłowską i z nim samym Jmc Panem Rychłowskim, tudziesz z Jmc Panem Janem Daleszyńskim, gdy tychże manifestant stawił i do Sieradza posłał Jmc Państwo Rychłowscy dowiedziawszy się, iż poszli do Sieradza, drugiego dnia posłali pracowitego Franka Grige[?] zagrodnika z Wolnicy z tym rozkazem, aby się wrócili pod karą wielką im grożąc, aby Jmc Panu Luboradzkiemu w sprawie nie świadczyli, którzy nie czekając, aż ich zawołają do inkwizycji, ale obawiając się odesli i przyszedłszy do Woli Szczawiński Jmc Pani Rychłowska ich łajała, z których jeden się powrócił, drugi przyszedłszy zabrał swoje rzeczy, uciekł od kobiety i dzieci, czyli się schował, aby na inkwizycją nie szedł, a manifestant kontrawencji podpadł. Przeto żalący się pilność, aby nie był szkodzień czyni i żali się.
Jan Kempski
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-172, karta 267.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Do Urzędu i Xiąg Grodzkich Starościńskich Sieradzkich osobiście przyszedłszy Jmc Pan Jan Kempski dóbr Grabówki i Wolnicy, posessor, solennie się manifestuje naprzeciwko Jmc Państwu Stanisławowi i Joannie z Chlebowskich Rychłowskim w tej niżej opisany sposób, iż będąc manifestant zapozwany od Jmc Pana Wojciecha Luboradzkiego o stawienie pracowitych Stanisława Tatajki i Walentego Pakułe na inkwizycją z Jmc Panią Joanną z Chlebowskich Rychłowską i z nim samym Jmc Panem Rychłowskim, tudziesz z Jmc Panem Janem Daleszyńskim, gdy tychże manifestant stawił i do Sieradza posłał Jmc Państwo Rychłowscy dowiedziawszy się, iż poszli do Sieradza, drugiego dnia posłali pracowitego Franka Grige[?] zagrodnika z Wolnicy z tym rozkazem, aby się wrócili pod karą wielką im grożąc, aby Jmc Panu Luboradzkiemu w sprawie nie świadczyli, którzy nie czekając, aż ich zawołają do inkwizycji, ale obawiając się odesli i przyszedłszy do Woli Szczawiński Jmc Pani Rychłowska ich łajała, z których jeden się powrócił, drugi przyszedłszy zabrał swoje rzeczy, uciekł od kobiety i dzieci, czyli się schował, aby na inkwizycją nie szedł, a manifestant kontrawencji podpadł. Przeto żalący się pilność, aby nie był szkodzień czyni i żali się.
Jan Kempski
Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1834 nr 46
Właścicielka
Dóbr Burzenińskich w Obwodzie Sieradzkim położonych, Maryanna
Kobierzycka zagubiła kwity Magazynowe, na odstawione produkta do
Magazynu Łowickiego dla Woysk Cesarsko-Rossyiskieh w roku 1831 z rozpisu
byłego Rządu Tymczasowego w Łowiczu, a mianowicie:
I. z Dominium Majaczewice: na przenicy korzec 1. garcy 2. na żyta korcy 5. garcy 8. na grochu garcy 19. worków 2. — 2. z Dominium Witowa: na przenicy korzec l garcy 3. żyta korcy 5 garcy 18. grochu garcy 18. Worków 2. — 3. z Dominium Burzenina na przenicy korzec I. garcy 6. żyta korcy 5 garcy 30. grochu garcy 20. worków 2.—4. z Dominium Wola Szczawińska: na przenicy garcy 18. żyta korcy 2 garcy 28. grochu garcy 10. worek I. — 5. z Dominium Biadaczewa: na Pszenicy garcy 10. żyta korcy 2 garcy 16. grochu garcy 9. worek I. — 6. z Dominium Szczawno: na przenicy korzec I. garcy 2. żyta korcy 5. garcy 13. grochu garcy 19. worków 2. 7. z Dominium Strzałki: na pszenicy korzec I, garcy I. żyta korcy 5 garcy 8. grochu garcy 19. worków 2.
Kommissya Woiewódzka podaiąc o tem do wiadomości powszechney wzywa każdego, któby rzeczone kwity znalazł, aby ie naydaley w ciągu 6 tygodni Kommissyi Woiewódzkiey nadesłał, lub też na ręce dziedziczki Maryanny Kobierzyckiey złożył, żaden bowiem obcy z tych kwitów korzystać nie będzie i mógł, chociażby kiedykolwiek z niemi produkował się.
w Kaliszu dnia 23 Października 1834 r.
Prezes SZMIDECKI. Sek. Jlny Przedpełski.
I. z Dominium Majaczewice: na przenicy korzec 1. garcy 2. na żyta korcy 5. garcy 8. na grochu garcy 19. worków 2. — 2. z Dominium Witowa: na przenicy korzec l garcy 3. żyta korcy 5 garcy 18. grochu garcy 18. Worków 2. — 3. z Dominium Burzenina na przenicy korzec I. garcy 6. żyta korcy 5 garcy 30. grochu garcy 20. worków 2.—4. z Dominium Wola Szczawińska: na przenicy garcy 18. żyta korcy 2 garcy 28. grochu garcy 10. worek I. — 5. z Dominium Biadaczewa: na Pszenicy garcy 10. żyta korcy 2 garcy 16. grochu garcy 9. worek I. — 6. z Dominium Szczawno: na przenicy korzec I. garcy 2. żyta korcy 5. garcy 13. grochu garcy 19. worków 2. 7. z Dominium Strzałki: na pszenicy korzec I, garcy I. żyta korcy 5 garcy 8. grochu garcy 19. worków 2.
Kommissya Woiewódzka podaiąc o tem do wiadomości powszechney wzywa każdego, któby rzeczone kwity znalazł, aby ie naydaley w ciągu 6 tygodni Kommissyi Woiewódzkiey nadesłał, lub też na ręce dziedziczki Maryanny Kobierzyckiey złożył, żaden bowiem obcy z tych kwitów korzystać nie będzie i mógł, chociażby kiedykolwiek z niemi produkował się.
w Kaliszu dnia 23 Października 1834 r.
Prezes SZMIDECKI. Sek. Jlny Przedpełski.
Kaliszanin 1873 nr 24
Wypadki śmierci:
(...) dnia 6 lutego, we wsi Woli Szczawińskiej, gm. Majaczewice,
pow. Sieradzkim, włościanin August Pater, przygnieciony został
na śmierć drzewem w lesie; (...).
Gazeta Kaliska 1895 nr. 12
Majaczewice z folwarkiem Wola Szawińska, zawierają włók
Nowo-polskich 57, w tym lasu włók 16 pod urządzeniem, z tego 4 włóki zagaju
wycięto a 12 średniego lasu, łąk włók około 4, reszta grunta orne dobrej gleby
i szczerki, pastwiska i zarośla. Serwituty leśne nie urządzone bez pastwiska.
Sprzedaż dóbr bez inwentarza lub za umową z tymże, bez pośrednictwa osób
trzecich. O cenę i warunki umówić się można z właścicielem na miejscu.
Wicewojewoda
Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21
ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO
z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33
o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.
Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:
§ 2.
Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.
§ 3.
Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.
Wojewoda:
wz. (—) A. PotockiWicewojewoda
Subskrybuj:
Komentarze (Atom)