Słownik Geograficzny:
Złota Górka, wyniosłość, w pow. sieradzkim, w gm. Barczew, koło Brzeźna. Podania ludowe mówią o ukrytych tu skarbach. Nazwę tę nosi też i osada mająca 1 dm., 10 mk. ("Opis podróży po kraju", Bibl. Warsz., 1848, I, 33).
_______________________________________________________________________________
Fot. Piotr Tameczka
Biblioteka Warszawska, 1848, I, 33
Biblioteka Warszawska, 1848, I, 33
Niedaleko Brzeźna, o któem wyżej wspomniałem, znajduje się dosyć znaczna wyniosłość zwana Złotą-Górą; wierzchołek jej zupełnie zarosły drzewami, wznoszenie się powolne. Zkąd zaś wzięła swoje nazwisko, wyśledzić trudno; lud wspomina o skarbach mających się w niej znajdować, czy też podobno już wydobytych. Na samym wierzchołku, który z przewodnikiem tylko znaleźć można, oprócz kamieni wapiennych, nie ma nic więcej godnego uwagi. Na dębach znaleźliśmy porost płucnik (Lichen pulmonarius), bardzo dobry na choroby piersiowe; w gajach w obfitości rośnie włóczęga zrównana, Kl. i widłak spłaszczony Jun. (Lycopodium complanatum), która zaraz po śniegach zebrana farbuje wełnę na żółto. Schodząc z tejże góry, na pochyłości południowej, w wielu miejscach widzieliśmy las zupełnie wycięty, w celu, jak można się domyśleć, wykarczowania i zamienienia na orne pola. Jakże się grubo pomylono! odkryją albowiem wydmy, które się staną zarazą i przyległych okolic; tu albowiem gdzie już karczunek dokonano i poorano w zagony, na wierzch powydobywał się żółty piasek.