AP Poznań, Księgi grodzkie kaliskie, Relationes protocollon, sygn. 15-467, karty 233-34.
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.
Opisanie stanu dóbr połowy wsi Morawek pod ciągłość zjazdu na gruncie tychże dóbr dnia 17. lipca roku 1786go zaczętego z rezolucji Sądownej w przytomności Sądu Zjazdowego stron to jest JP. Otockiego, Biernackiego, i Bogusławskich, także opatrznego woźnego w dziele zjazdowym wyrażonego sporządzone.
Opis części Turobojszczyzna zwanej.
Dwór na tej części z bali rzniętych stary, przyciesi podgnieły. Dach na tym dworze stary, zły, nad pokoikiem tylko niedawno przystawionym z gruntów dobry pod którym pokojem przyciesi dobre. Wchodząc do tego dworu w ganku drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych, posowa z deli łupanych. Okno w ganku tym z tafelków małych w drewno wsadzonych szczupłe, złe, ściany od posowy z lepianki stawiane. Z ganku do sionki drzwi z tarcic na żelaznych. W tej sionce drzwi na górę z delików, po lewej ręce wchodząc do pokoju drzwi stare stolarską robotą z zamkiem, haczykiem i zawiasami. W tym pokoju okna dwa; po cztery tafle w sobie umieszczające. Podłoga i sufit dobre, piec z kachli zły, kominek dobry. Z tego pokoju wchodząc do drugiego drzwi na zawiasach żelaznych złe. W tym pokoju okno jedno takież jak w pierwszym pokoju, podłoga i sufit z tarcic, kominek dobry. Dalej idąc do pokoju drzwi na zawiasach z zamkiem, podłoga, sufit i okna dwa po cztery tafle mające, dobre. Na drugiej stronie tego dworu idąc do czeladnej izby drzwi na zawiasach. W tej izbie posowa z tarcic, okna dwa złe, piec z starych kachli, komin stary, ściany i balki nadpruchniałe. Płotu koło dworu z płatów w słupy puszczanych, przęseł dziewięć.
Owczarnia z bali rzniętych, której wdłuż sążni dwanaście, wszerz sążni pięć, w środku ryszpa, czyli podciąg i wiązanie dobre, przyciesi nadgniełe, dach całki zły, wrota i drzwi dobre.
Obora z blochów rzniętych, której wdłuż sążni jedenaście, wszerz cztery. W tej oborze przegroda z blochów i dylów dobra, przyciesi i blochy od gnoju nadgniełe, wrota złe, kalunki całki i dachu miejscami nie masz.
Stodoła o jednym bojowisku z dylów i drągów złożona, stara, zła. Druga stodoła także o jednym bojowisku w dyle niezła zastrzałami popodpierana, wrota do niej dobre.
Spichlerz z balików rzniętych, którego wdłuż sążni cztery, wszerz półczwarta, w wystawie dwóch słupów brakuje, dach prócz kal[un?]ki stary, niedobry, posowa z tarcic, podłoga takaż, prz[ęseł?] z balików rżniętych pięć.
Stajnia z starego drzewa nowo przestawiona, przyciesi i słupy nowe, do wozowni drzwi złe, dach bez kalunki, stajni tej wdłuż sążni dziesięć, w szerz półczwarta.
Kurniki z blochów od podwórza rzniętych, na tyle ściany i przegrody z starego drzewa przyciesi dobre, których wdłuż sążni ośm, w szerz sążni trzy i łokieć.
Karmik z starego drzewa przestawiony, na którym poszycie i dyliny nie masz.
Mielcuch z rzniętych balików, do którego wchodząc drzwi z tarcic na biegunach drewnianych. W sieni kociełek beczkowy st[ary?] naprawiany, kadzie dwie, jedna zła ciecze, druga dobra, dryb[us?] jeden stary, komin wielki nad kotłem w jednej stronie zepsut[y?]. Ściana w tej sieni w jednym przęśle od słupa odstała i z ni[ch?] wypadła. Wchodząc do izby drzwi na zawiasach żelaznych z zamknięciem, w tej okna dwa z okrągłych tafelków złe, posowa z tarcic, kominek dobry, pieca nie masz. Do komory wchodząc drzwi na zawiasach żelaznych, nad tą komorą posowy nie masz, z komory na podwórze drzwi na biegunach drewnianych, na górze szuszenie słodowe, dach na mielcuchu guntowy, zły całki, przyciesi zgnieły, jedna tylko pobocznia dobra.
Koło podwórza płot z przęsłów ośm, z pła[tów?] z słupami.
Budynki wiejskie tej części.
Chałupa w której mieszka Jan Zagrodnik, luźny, z blochów, o jed[nej] izbie stara, zła, dach zły, do tej chałupy stodoła nowa, przez niegdy Jędrzeja postawiona. Zagrodnik ten ma wołów pa[rę], krowę, świnię, wóz, siekierę, kosę i żelaza płużne.
Chałupa druga stara, całka zła, w niej mieszka Olesiak, pułrolnik poddany, ma wołów parę, koni parę, resztę załogi [jak?] zagrodnik. Do tej chałupy jest spichlerzyk przez niegdy Olesiaka tegoż pułrolnika zbudowany dobry, stodoła z dylów dobra.
Trzecia chałupa w której mieszka Wawrzyn Świtoniak pułrolnik, przez Pa Turobojskiego JPu Wolickiemu Piotra ojca ustąpionego syn, załogę ma jak pułrolnik. U tej chałupy przyciesi pognieły, ściany zaś dobre, stodoła stara, zła. Przy tej chałupie chlewiki dwa.
Gościniec z wystawą z blochów rzniętych, którego wdłuż sążni ośm, w szerz cztery, przyciesi miejscami nadgniełe i blochy od fali[?] dwa też nadgnieły, dach całki zły. W izbie okna dwa, w których szybek brakuje siedm, kominek i piec nad izbą, posowa dobra, nad komorą tylko w części jest posowa, w sieni nie masz żadnej posowy. W tym gościncu komornice trzy, to jest Petronella, Magdalena, i Zofia mieszkała JPa[?].
Opisanie części Waliczczyzna i Rzepeczczyzna.
Chałupa przez JPa Gajewskiego wystawiona z delów łupanych, ze wszystkim dobra. Przy tej chlewik z drążków i delików do chałupy przystawiony, stodoła z delików, i drążków stara, dach stary, miejscami zły, poprawy potrzebuje.
Druga chałupa w której mieszka JPan Biernacki zła, przy tej na drugą chałupę nową, wrząb z delów łupanych postawiony, kozły i balki do tej chałupy gotowe leżą. Stodoła w słupy i na sochach dębowych z chrustu nowa, poszycie takież, druga stodoła stara z delików.
Trzecia chałupa przez niegdy JPa Walentego Bogusławskiego na części Baliczczyźnie wystawiona z blochów łupanych, w której tylko izba bez sieni, do tej chałupy zrząb na stajnią, także z blochów łupanych, na chałupie dach dobry, kalunka zła.
Ten inwentarz jako w przytomności naszej sporządzony podpisujemy.
Wojciech Biernacki piór: trzy:
Tomasz Otocki m pria
Rozalia z Biernackich Bogusławska piórem trzymanym
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz