Wizja Tomisławice (1755)

Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-122, karty 1213-1215, ołówek. (pisane ołówkiem)
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

 

Wjazd do dwora Tomisławic, wrota z płatów wiercianych stawianych, zamykane na kulę drewnianą prągł[em]. Od tych wrót, idąc ku browarowi, płot chruściany pleciony dobry. Po lewej ręce idąc do browaru, który browar oddaje się do pomięszkania Jmci Panu Ignacemu Wolskiemu, niedawno postawiony dobry ze wszystkim, w którym browarze, wchodząc do sieni drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych, z wrzecądzem, skoblem i klamką. Drugie drzwi do izby wchodząc takiesz ze wszystkim oporządzeniem, w której izbie komin i piec dobry, prostą robotą, okno jedno w drewno oprawne, jednej szyby brakuje, posowa w tej izbie z tarcic dobra. Z tej izby komora, do której drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych, z klamką i antabką żelaznemi.
Z tej izby wychodząc do sieni kocieł w kominie wlepiony dobry, kadzie dwie dobre z przykrywami słomianymi i przycierków dwa, garniec wlepiony cum omnibus requisitis, to jest z pokrywą rurami i rurnicą, kosz, korytko, pod kadziami dobre. W tym browarze wolne robienie piwa, tak Jmci Panu Ignacemu Wolskiemu, jako też Jmci Panu Jakubowi stryjowi jego, tudziesz i gorzałki wolne robienie, fuig parti pozwala się, stodoła stara o jednym gumnie, od pola i od płota dobra, z poszyciem i zamknięciem żelaznym, gorka od sadu zpadnim i zgornym zchowaniem, stara przez połowę w ziemię wlazła, druga gorka niby sklepikiem dolnym i wierzchym zchowaniem stara, reparacji wiele potrzebująca. Stajenka dla koni, weszrotku stara. Oborka stara wedle okoli tej obory starej. Prowent ze młyna przez połowę do Jmci Pana Ignacego Wolskiego należyć powinien, który dla zpustoszenia młyna bardzo mały ad prasens znajduje się, propinacja wolna dla stron bydz powinna, każdy u swego chłopa szynkować ma, pogłowne [...] Jmci Pan Ignacy Wolski dawać powinien.
Zasiewek dworski, z którego wydziela się żyta oziminego, pólko Konopnisko nazwane, składków w każdym staju znajduje się po 30, a czworgiem staj to pólko ciągące się wynosi składków małych jak są [...] 120, do tego pólka przydaje się pólko Między Drogami nazwane, żytem zasiane wynoszące składów 30. Pszenica na Dworzysku nazwanym zagonów 50 i ośm, jary, jęczmienia, owsa, grochu, tatarki i prosa, tego wszystkiego przez połowę w jarzynnym polu, z racji małego obsiewku dostaje się Jmci Panu Ignacemu Wolskiemu, siana w łęgu alias łąk[i?] na wozów 30 wydziela się ex rationem possibilis ex divisionis ze za rzeką łąki między krzakami i przejazdu do nich trudnego. Ogrody przez połowę marchwią, pasternakiem zasiane i kapustą zasadzone należeć mają Jmci Panu Ignacemu Wolskiemu, także i lnu zagonów 5.
Osada poddaństwa, primo kmieci dwóch, Kazmierz Dorabiała, który ma chałupę dobrą, osady kmiecą i obsiewek należyty. Wojciech Łuczak, tosz samo mający i ten wyżej, ci rabiają według zwyczaju cały dzień po dwojgu ex cepto czwartku, w który po jednemu robić mają. Zagrodników dwóch, Michał zagrodniczym obsiewkiem i chałupą dobrą. [Mar?]cin tosz samo mający, ci dwaj po dni trzy w tydzień po jednemu ręczną robotą robić mają. Franciszek Materek, którego sobie [...] Jmci Pan Ignacy Wolski od Jmci Pana Suchorskiego, ci gruntowi ludzie w żniwa tłukę stróżą codzienie strzegąć i kądziel im je według zwyczaju obrządać mają i posłuszeństwo odbywać powinni. Pustych ról niezasianych dodaje się Jmci Panu Ignacemu Wolskiemu.
[...] przez połowe i to wszystko wyżej opisane do Jmci Pana Ignacego Wolskiego należeć ma.

Inwentarz Suchoczasy (1779)

Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-176, karty 241,242.
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

Inwentarz dóbr wsi Suchoczas, WJm Pani Ewy z Ostrowskich Kossowskiej, Skarbnikowej Inowłodzki prawu dożywotniemu podległych, ich osiadłości, robocizny i danin, tudzież opisanie budynków dworskich, statków browarnych, obsiewów, zboża wszelkiego rodzaju przy kontrakcie z Wanem Stanisławem Rozraszewskim, o też dobra zawartym, dnia 22 czerwca roku 1779, na gruncie spisany i rękami własnemi podpisany.
Najprzód wchodząc do dwora drzwi do sieni z tarcic na zawiasach żelaznych, zamknięcie żelazne, to jest klamka, z tej idąc do pokoju pierwszego, także drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych, chaczyków przy nich dwa i klamka żelazna. W tymże pokoju okien troje, w jednym tylko szyba stłuczona, piec zielony cały dwa pokoje grzejący, kredens ze dwiema zamkami u góry i u dołu o dwóch kluczach, stół jeden z szufladą, ława za stołem stolarską robotą, obrazów na ścianie wiszących pięć i pasyjka jedna.
Wchodząc do drugiego pokoju drzwi podwójne z tarcic na zawiasach żelaznych z antabką i skoblem, zamek u nich francuski. W tymże pokoju okien dwoje, obydwa całe, szafa z zamknięciem stolarską robotą, z tego pokoju drzwi do sionki, z tarcic na zawiasach żelaznych, skobli dwa, przy nich żelaznych. Z tej sionki drzwi troje u każdego zamknięcia żelazne /:ale ten pokój i z sionką excypowany dla Wznej dziedziczki:/.
Na drugiej zaś połowie dworu izba czeladna, do której drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych, w której piec i kumin prosty. Z tej izby drzwi do komory, także na zawiasach żelaznych, z skoblem żelaznym. Z tej komory drzwi wychodzące także na zawiasach żelaznych i szkoblem.
Kuchenka w pośrodku tego dworu, do której wchodząc drzwi na zawiasach, z tarcic, szkoblem żelaznym, drzwi na górę z tarcic, przy nich szkobel żelazny.
Idąc ze dwora pierwszy spichlerz, czyli lamus sam w sobie osobny, ze wszystkim zamknięciem /:który także sobie do schowania rzeczy zostawia Wzna dziedziczka:/ drugi przybudowany w stodole, do którego wchodząc drzwi z tarcic na trzech chakach żelaznych, zamknięcie przy nim wrzecądz żelazny, statki w tym spiklerzu zostające, przykadków dwa, fasy cztery, kłody dwie, wasąg pleciony, stodoły cztery, każda z zamknięciem żelaznym.
Poszywka na nich jeszcze dobra, stajenka z zamknięciem żelaznym, szkoblem i wrzecądzem, obory dwie, na bydło, chlewy dwa, kurniki trzy, ale jeden excypowany. Na przeciw dworu, za wrotami, browar nowy, ze wszystkim porządny. W tym że browarze statki są te:, garniec jeden nowy, kocioł stary, lecz dobry, przykadków cztery, beczek trzy, półbeczków trzy, konwie dwie, wylewki dwie, kłoda do zacieru, lagierka jedna, to jest oddane arendarzowi i on też powinien to wszystko oddać, gdyby wychodził. Inwentarz, który się zostawia na gruncie i konserwowany bydź powinien przez JmPa possessora, krów dojnych osiem, zostawione dla użytku JWPa possessora i stadniczek młody, trzy krowy Wznej dziedziczki na jej potrzebe, świn trzy, czwarty kierda, obsiew zboża ozimiego jako i jarego, najprzód żyta ozimego składów 317, żyta jarego składów 71, jęczmienia składów 175, owsa składów 153, grochu składów 46, tatarki składów 77, prosa składów 37, rzepaku składów 10, pszenicy ozimej składów 5, pszenicy jarej składów 13, lnu zagonów 8, konopi zagonów 9, ogródki posiane przy domu różnymi ogrodowymi rzeczami, w ogrodzie zasianej marchwi zagonów 20, kapusty zagonów pół dwudziesta, brukwi dwa zagony.
Opisanie osiadłości chłopów i ich danin, wszelkich powinności.
1wszy Walek półrolnik, robi dni trzy w tydzień, po dwa w każdy, ma wołów cztery, żelaznych, pług, kosę, siekierę i wszystką załogę półrolniczą.
Drugi Paweł, półrolnik ma też samą załogę półrolniczą co i pierwszy i robi tyleż jako pierwszy.
Trzeci Błażej Kołodziej, półrolnik też same ma załogę i robi tyleż co i pierwszy.
Czwarty Jakub Mach, półrolnik ma same załogę i robi tyleż.
Szósty Piotr Mach, półrolnik ma też samą załoge i robi tyleż.
Siódmy Grzegorz Zagrodnik robi dni trzy, w tydzień każdy, ręczno.
Ciż poddani, tak półrolnicy jako i zagrodnicy, strzegą stróżą kolejno i trzodę pasą, także kolejno, sztukę przędzy jedne z nich każdy odprząść powinni, tłuki dwie lecie odrobić powinni bez dnia. Czynszu dają tylko półrolnicy, po dwa kapłony, każdy i jaj po 15, dróg żadnych nie odprawiają, prócz wywozu zboża na fury, gruntowego, których inwentarz jako jest na gruncie przy stronach obydwóch spisany, tak dla tym większej jego wagi, waloru rękami go obydwie strony własnemi podpisują. Działo się w Suchoczasach dnia i roku wyżej wyrażonego.
Ewa Kossowska
Stanisław Rozraszewski

Inwentarz Szadkowice (1787)

Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-176, karty 9, 10, 11, 12.
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

Działo się na gruncie wsi Szadkowice Królewskiej zwanej w Województwie Sieradzkim, Powiecie Szadkowskim leżącej dnia 5 miesiąca lutego roku 1787.
 
Z mocy rezolucji JO. Komissyi Skarbu Koronnego na dniu 19 miesiąca stycznia roku bieżącego zapadłej na grunt wsi Szadkowice w Województwie Sieradzkim leżącej w przytomności urodzonego Jana Ichnatowskiego prawo emphitetyczne do tejże wsi mającego zjechałem i do spisania onejże inwentarzów, podług obmowy Komissyi JO. Skarbu Koronnego, wyżej rzeczonej JO. Komissyi przystąpiłem.

Stan dóbr Szadkowic.
Budynki dworskie, wjeżdżając na podwórze wrota z dartych dylów między dwoma słupami bez zamknięcia, do dworu wchodząc drzwi na hakach i zawiasach żelaznych oraz klamka i szkobel z wrzecądzem żelazne, na prawą rękę obróciwszy się drzwi do pokoju na hakach i zawiasach żelaznych z klamką i haczykiem żelaznym. Pokój o dwóch oknach, jedno o szybach 24, drugiesz toż samo, lecz szyb sześć strzaskane, w każdym oknie kwatera jedna omykana, podłoga z tarcic i pułap dobry.
Przez pokój podłóż dany jest podwój, kominek dobry z kapą, piec od spodu z cegły, od wierzchu dwiema warstwami z kaflów starych zły ten i drugi pokój ogrzewający, ściany wybielone, listewki papierowe ten pokój przyozdabiają. Z tego pokoju na lewą rękę pokoik, do którego drzwi na hakach i zawiasach żelaznych z zamkiem, kluczem i haczykiem. W tym pokoju okno o szybach 16, lecz dwie szyby zpękane, okienica w pokoju zasuwana, komin w tym pokoiku podobny jako i w pierwszym, lecz na nim palić dla niebezpieczeństwa nie można, iż z ścianą drewnianą spojony, pułap i podłoga z tarcic dobre.
Powracając przez sień na drugą stronę drzwi do izby, w których zawiasa jedna i hak żelazny jeden, drugiego haka nie masz i zawiasy tylko drugiej połowa z klamką. Wchodząc do izby kumin po prawej ręce lepiony z kapą, piec z gliny i kamieni zły, okno mające, szyb okrągłych prostych 34 całych, brakuje jedynastu, a 6 stłuczone, podłogi nie masz, tylko gliną wylepione, a pułap[?] z tarcic i przez środek idzie podwój, z tej izby komora przystawiona, do której drzwi z wrzecądzem i skoblem żelaznym na biegunach, w komorze zaś pułap z dylów dartych, belki stare, osobliwie jedna wygięta ze starości, aż słupem podparta część tej komory przeforsztowana w poprzek od spodu pięcią dylami, a na tył są z komory drzwi na biegunach bez żadnego żelastwa. Powróciwszy do sieni widzieć kumin lepiony na dach wyprowadzony, lecz miejscami porysowany i od wierzchu nad dachem wkleśnięty, a po drugiej stronie od wchodu drabina na górę, gdzie jest przeforsztowanie z dylów zrobione dla schowania z drzwiami także z dylów bez zamknięcia żelaznego, tylko kołkiem zatykają się.
Na wchodzie na pomienioną górę, częścią małą z trzech kawałków tarcic. Budynek ten przez połowę pierwszą z drzewa rżniętego, które już po części zaczyna próchnieć, później przystawiona druga połowa z drzewa kostkowego, dawniej postawiona, lecz ta druga połowa niewiele warta i w ziemi[e?] należycie wlazła. Dach nad połową słomiany jeszcze dobry, miejscem tylko jednym przecieka, lecz na drugiej połowie cale zły tak dalece, iż podczas słoty tak w izbie, jako i w komorze, woda stawać zwykła, a dwa szory od spodu guntami obite cale opadają. Obok dworku po prawej ręce chliwik na kury i gęsi stary, pochylony, drzewo zgnieło miejscami, słomą poszyty, do którego drzwi na biegunach, za tym chliwikiem stajenka z wystawką na konie, niezła z drzewa kostkowego, słomą poszyta, lecz w dachu z przodku dziury dwie są spore, za nią karmik, ale hojną pokryty, a za karmikiem ku browarowi dwa oraz chliwiki niezgorsze, po drugiej stronie wyjazdu i wrót obora, wrót dwoje na wylot, a trzecie drzwi z boku od podwórza mająca, stara zła i że kalenica opadła, dla tej przyczyny do obory pominionej przecieka. Obok tej obory przystawiona oborka na cielęta, tak jest ze wszystkim niezła. Za obórką dalej spichrzyk nieduży, drzwi do niego na zawiasach i hakach żelaznych z wrzeciądzem i szkoblem żelaznym bez kłotek, w niem haczyków sześć, pułap w nim z tarcic i z zewnątrz schodki na górę, dokąd drzwi z dylów dartych, a pod dachem polepa i sypanie na zboże, bez kojców. Za spichrzem stodoła o dwóch bojowiskach, a wrotach czterech na biegunach  u przednich dwojga wrót kony i szkoble żelazne, a tylne wrota kulkami drewnianemi zatykają się, połowa tej stodoły na sochach, które się już pochyliły należycie tak dalece, iż je tylko podpory dawane utrzymują, a druga połowa przestawiana na krokwiach nadnich[?] które dużo na bok uszły, dach czyli poszycie stare, niedobre, przecieka, i środkiem dużo się wklęsło.
Sadzawki tuż przy podwórzu dwie, lecz w nich mnichy pognieły. Podwórze płotem w słupy w koły i łaty wiercone, obgrodzone. Na boku ku wsi browar do którego wchodząc drzwi na boku leżą wywrócone, w sieni kotlina do kotła, na boku w sieni komóreczka, drzwi do niej także wywalone, po prawej ręce wchód do izby browarnej, w której komin i cały mur od czeluści wywalony i piec z kamieni nadrujnowany, okno przez trzecią część w szybach powybijane, w końcu pieca jest [...] drewniany do zalewu dobry, z izby browarnej kumora nowo przystawiona i dylowana, dobra, a za kumorą stajenka, czyli na bydło oborka, także nowa, dobra i dach na tych dwóch przystawionych kumorze i oborce nowy, dobry, a zaś nad sienią i izbą zły, dziury w nim należyte i wody w sieni i izbie niemało. Za wrotami, któremi się do dwora wjeżdża szuszarnia deskami pobita, w której u pieca dla wilgoci zbytniej ściany powypadały.

[Dalej podano zasiewy oddawane posesorowi, co pomijam]

Budynki wiejskie.
Karczma z wystawą i stajnią, nowa, dobra, słomą poszyta, szorami dwiema guntów od wierzchu i od spodu, także dwiema pobita, do której wchodząc drzwi z rzemykiem otwierają z klamką na zawiasach i hakach żelaznych, a dalej sień, a z sieni drzwi do izby z klamką żelazną, podobną pierwszej na rzemyku, na hakach i zawiasach żelaznych z haczykiem bez jednego szkobla. Izba z kuminem dobrym, lepionym w kapę i z piecem z kamieni i gliny lepionym w dwóch miejscach napadłym, okna trzy, w pierwszym trzym dwadzieścia pięć, w drugim podobnież, lecz w tym jedna stłuczona, w trzecim dwadzieścia dwa całe, dwie stłuczone, a małych szybek pięć, podłoga lepiona z gliny, pułap z dylów dartych, polepy na górze brakuje. Z izby kumora do której drzwi na hakach i zawiasach żelaznych z wrzeciądzem i skoblem, z kumory drzwi na dwór z desek na biegunach bez żelastwa, tylko zaporą zamykane bywają, stół karczemny na nogach z dylów łupanych, żłoby w stajni dwa, drabin brakuje, miejscami przecieka, bo szczyt w dwóch miejscach przez dach wydarty, stajnia z drzewa kostkowego, z wrotami [dwoma?] dobremi, tu kaczmarka przybyszowa z dwiema córkami szynkuje, wzięła z pola kopiznę komorniczą i robi w tydzień dwa dni ręczno.
Od karczmy po lewej ręce Wojciech Cieśla z żoną, dzieci dwoje i parobkiem, ma chałupę dobrą, lecz miejscami chrustem dach poszyty, stodołę starą, lecz jeszcze niezłą, chliwik stary, oborkę nową, zagrodnik dni dwa bydłem, jeden ręczno robi.
Za nim Marcin Zdunek, od czterech lat przychodni, z żoną i dziećmi dwojgiem, chałupę ma starą, w stodole drzewo dobre, ale dach zły, oborka stara, drzewo pogniło i dach miejscami chojną pozatykany, zagrodnik robi ut supra.
Za tym Tomasz Cieślak, wdowiec stara się o żonę, ma dzieci troje, chałupa dobra, stodoła stara, oborki dwie, szczyt u jednej chrustem poszyty, chlewik jeden, a drugi się obalił, zagrodnik robi, ut supra.
Młynarz Antoni Skóra, ma żonę, dzieci czworo, statki młyńskie wszystkie jego, młyn stary, młynica nachylona, stodoła stara, ale dobra, obory dwie, jedna chrustem poszyta, chlewy dwa dobre, daje czynszu trzydzieści dwa [złote?], miele słód żurawiec, tudzież ospe bez miarki na dwór, lecz przy tym, iż trzyma rolą zagrodniczą, robi jak inni, na okupie młyna posiadanego żadnego nie ma dowodu. Jadwiga, żona Józefa [Migacza?] czyli Pielarza, od dwóch lat odbiegłego, który siedział na zagrodzie, sama tylko siedzi w chałupie złej, z gruntu, do tej chałupy jest i stodoła zła, z gruntu i oborka stara, ściany jeszcze niezłe, lecz poszywka zła, nic nie robi, chyba czasem zażywana[?] bywa do podziewania, rola pustkami stoi zagrodnicza.
Chałupa po odbiegłym Jędrzeju Bladym, czyli Kołczeńskim dobra, stodółka mała i licha, chliwik przy chałupie bez dachu, ludzi w niej teraz, włodarz obcy, rola pusta zagrodnicza.
Jadwiga, wdowa po mężu, Józefie Rzeźniku, ma chałupę dobrą, oborkę nową, dobrą chliwiki dwa dobre, pięcioro dzieci, siedzi przy niej parobek Paweł, lecz ożeniony z dziewką z inszej wsi, zagrodniczka robi ut supra[?].
Wawrzenic Blady z żoną bez dzieci, ma brata parobka i dziewczynę służebną, chałupe niezłą, stodołę złą, oborę jedne dobrą nową, druga zła, zagrodnik ut supra robi.
Jan Rzeczniczek, wdowiec, ma dziecko jedno, chłopaka służebnego, chałupa, stodoła, obora, nowe, zagrodnik robi [...?].
Kazmierz Rzeniczek, z żoną i dzieckiem, ociec przy nim, matka i dziewka, siostra samej, zagrodnik, chałupa, stodoła, obora, dobre, robi jak drudzy zagrodnicy.
Jakub Mikołajczyk, parobek bez żony, trzyma gospodarstwo bo rodzicę starzy, chałupa, stodołka, obórka przy kupie, ze stodoły porobione, bo mu chałupa pogorzała przed sześciu lat, robi jak inni zagrodnicy.
Tłuki dwie gromada robi, trzode pasie, stróżą nocną kolejno po jednemu odprawia, o mil 3 droge bez potrącenia dnia odbywają, czynszów żadnych nie dają, załogi żadnej nie mają.
Dziesięcine z ról swoich oddają do kościoła parochialnego. 

Który to inwentarz w obecności Urodzonego possessora emphiteutycznego dokładnie spisawszy, a do obowiązków od Magistratury mocy mnie przepisanych stosując się posłuszeństwo poddanym dla nowego possessora nakazawszy, korzec do miary zbóż, garce, kwarty, kwarterki, aby podług prawa roku 1764 używane były, zalecamy też wieś urodzonemu Janowi Ichnatowskiemu ze wszystkimi budynkami, poddanemi obo[...?] płci, ich robociznami, daninami, pożytkami, polami, rolami, lasami, łąkami, zasiewami, tak ozimiemi, jako jaremi i wszelkiemi tejże wsi należytościami, rozległościami, tak jak z dawna na granicach swoich utrzymywane i używane były. W aktualność[?] spokojną urodzonemu Janowi Ichnatowskiemu prawo emphiteutyczne mającemu podałem i oddałem possessją i item inwentarz w trzech exemplarzach ułożony przeze mnie czyniącego, podpisany jeden sposobem oblaty do Xiąg Grodu Sieradzkiego, podałem a drugi do archiwum JO Komissji Skarbu Koronnego odsyłam. Trzeci zaś przy gruncie zostawiłem, który podpisuję.
Andrzej Gołembowski, Regent Ziemiański Sieradzki, dworzanin.

Inwentarz Nieradza (1754)

Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-122, karty numer 1205-1206 (pisane ołówkiem)
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

 

Wizja w dobrach Mięradzy na części Ichmościów nazwanej Państwa Dalewskich nabytej od sukcessorów świętej pamięci Ichmościów Państwa Józefa i Barbary z Ostrowskich Nieradzkich przy pretensji Ichmościów niżej na podpisach wyrażonych tudzież i opatrznego woźnego z miasta Warty Gabriela Burasiewicza przysiężnym dnia 5 lipca roku pańskiego 1754 na tejże części zwysz wspomnionej spisana.

Najprzód co należy przystępując do pobudynków dworskich na tej części będących, naprzód wchodząc do tegoż dworku drzwi na biegunach drewnianych, u tych drzwi wrzeciądz, wszedłszy do sieni z tej sieni widzieliśmy drzwi do stajenki także na biegunach drewnianych. Z tej sieni wchodząc do izby drzwi na biegunach drewnianych, chaczyk u nich żelazny, w tej izbie kumin lepiony z prosta, piec z kafli prostych, okno w tej izbie jedno, szyb w nim wszystkich in numero 16, w tym oknie szyb stłuczonych dwie, a stujonych wiele z drewna cztery. Z tej izby wchodząc do komory w słupy przystawionej drzwi także na biegunach drewnianych, z wrzeciądzem bez skobla jednego, ta komora sama w sobie. Z tej komory drzwi na podwórze na biegunach drewnianych. Przy tej komorze widzieliśmy stajenkę z dylowaniem, gdzie koni może się pomieścić cztery. U tej stajenki drzwi na biegunach, u tych drzwi skoble dwa z wrzecądzami i z tej strony i z tej idąc dalej w końcu sieni widzieliśmy stajenkę z dylowaniem, w której może pomieścić koni cztery, drzwi u tej stajenki dwoje, oboje na biegunach, u jednych drzwi wrzecządzy dwa, w drugich jeden z skoblami. Na tych pobudynkach, któreśmy widzieli jako dworek z komorą sienią i przystawionych stajenkach widzieliśmy i uznali poszycie złe, tę pobudynki mocnej i znacznej reparacji potrzebują. [...] dalej od tych pobudynków alias dworku i stajenek widzieliśmy oborę jedne w słupy, wchodząc do tej obory drzwi, jedne na biegunach, widzieliśmy w niej że [...] z przeforsztowaniem dwojgiem alias na bydło i na konie, która potrzebuje przykładu bo go nie ma kole dołu jednem szorem potrzebuje poszycia.
Idąc od tej obory, idąc do stodoły widzieliśmy stodołę z dwojgiem wrót, u jednej wrotni spągi dwie złe. Ta stodoła nie na lochach tylko o kozłach z bontami, która potrzebuje miejscami poszycia, drzewo w tej stodole dobre, którą widzieliśmy wspartą zastrzałami. Siódmią po której rzetelnie skończonej rewizji przystąpiliśmy do zeznania o porachowaniu ogrodów i folwarku.
Widzieliśmy ogrodów dwa, jeden za stodołą, zasiany jest jęczmieniem. Pasternaku zagonów dwa, marchwi zagonów cztery, drugi za dworem kapustą zasadzony. Po skończonej rewizji ogrodu przystąpiliśmy do działów różnych zboża rodzajem zasianych.[pomijam opis zasiewów]

Item widzieliśmy łąki podług pierwszego działu od Mieradzy Wielkiej składów siedmi do samego rowu, item widzieliśmy łąkę drugą, w końcu działu zarywającego gruntu Jmci Pana Żelisławskiego do rowu samego, item widzieliśmy łąkę trzecią, w końcu działu chłopa Jmci Pana Żelisławskiego na [...] Stacha jadąc dalej widzieliśmy łąkę czwartą ostatnią od Małej Mieradzy według działu do samego rowu, którą wizją rąk naszych podpisami dla lepszego waloru i wagi jej jakośmy prawdziwie widzieli i uznali, stwierdzamy, umoczniamy i podpisujemy. Działo się w Nieradzy na części Ichmościów Państwa Dalewskich nazwanej Pieski.
Jakub Jezierski ręką trzymaną
Marcin Rosowski ręką trzymaną
*Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-122, karty 1205-1206 

Inwentarz Stypuły (1754)

Źródło:
Agad, Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie, Libri relationum, sygn. 56-122, karty numer 1114, 115, 116 (pisane ołówkiem)
Tekst z oryginalnego inwentarza przepisał Piotr Tameczka.

Wizja dóbr Stypuł części Młodawina possessji Imć Pana Jakuba Żelęckiego według kontraktu zastawnego podległych przez opatrznego woźnego Kazimierza Fraskę de villa Paprotnia i Ichmciuch dwóch szlachcie niżej podpisanych [...] roku pańskiego 1754 uczyniona. 

Najprzód w Stypułach budynki jako to: dwór połową stary. Budynek to jest izba i sień, w tej sieni komórka nowa pobudowana połowa zaś druga dworu nowa przystawiona o dwóch pokojach sionce jednej i komórce pod snopkiem cały dobry. W tej sieni z przychodu okno drzwiczkami zamyka się z tej sieni schody na górę zamknięciem dobre. W izbie starej okna dwa w drewno oprawne piec dobry z kafli prostych, komin tak w sieni jako w izbie dobry. Z tej izby drzwi na zawiasach żelaznych do drugiej połowy dwora nowo przybudowanej, to jest pokoi dwóch do których wchodząc z sionki jedne drzwi do sadu, drugie ex opposito do kuchenki w sionce, z tej sionki drzwi do pokoju nowo przybudowanego na zawiasach żelaznych, u tych zaś drzwi wszystkich klamki i wrzeciądze żelazne. W tym pokoju piec dobry z kafli prostych, komin dobry tak w kuchence jako i w izbie, okno dobre w drewno oprawne. Z tego pokoju alkierzyk o dwojgu drzwi na zawiasach oboje żelaznych na chaczyk zamykane. W tym pokoju kominek dobry okno całe w drewno oprawne, z tegoż pokoiku komórka do której drzwi na zawiasach żelaznych. Z tej komórki do kuchni drzwiczki na zawiasach żelaznych oboje z skoblami wrzeciądzami, podle tego dwora komora osobna w podwórzu z posową pod snopkiem dobra. Między tą komorą a dworem karmnik nowy na słupach dobry, do komory drzwi na biegunach z wrzeciądzem skoblami i zamkiem dobremi, przy tej komorze wystawa na kształt sionki, za tą komorą kurniki na drobiazgi odwojgu drzwiach na biegunach przeforsztowane pod snopkiem dobre, podle tychże kurników, chlew na świnie o dwojgu wrót małych przeforsztowany podobny dwojakom pod snopkiem nadstarzały, chlew trzeci o dwojgu drzwi wedle obór na cielęnta przeforsztowany nowopostawiony pod snopkiem, obory koliste w słupy pod snopkiem niedawno postawione dobre, przy tej oborze stajnia nowo postawiona odwojgu drzwiach przeforsztowana pod snopkiem nowo poszyta, w tej delina, stajnia druga o dwojgu wrotach z wystawą pod snopkiem z posową i dyliną ze wszystkim dobra z drzewa pod topór obrabianego. Koło tego dworu podwórze częścią chruściane częścią w żerdzie ogrodzone, stodoła o jednym bojowisku duża o czworgu wrót niedawno pobudowana pod snopkiem dobra, zamknięcie u tych wrót na wrzeciądz i skobel wedle tej stodoły stare półstodole złe, dalej spichrz stary o dwóch sypaniach dolnym i górnym niedawno reparowany pod snopkiem do którego drzwi na zawiasach żelaznych z spągami żelaznemi wrzeciądzem i skoblem. Browar nowo postawiony, w którym teraz JPan Paweł Rembieski siedzi, częścią snopkiem, częścią dranicami pokryty z gruntu przez possessją i JPana Rembieskiego tak w poszyciu jako kozłach łatach i posowie zrujnowany, do tego browaru drzwi na biegunach, sień duża. W tej sieni przycierek popsuty, komin wielki i kotlina porujnowane. Z tej sieni drzwi na boku na biegunach z tej sieni wchodząc do izby drzwi także na biegunach z skoblem. W tej izbie okno w drewno oprawne, komin i piec popsuty. Z tej izby drzwi do komory z wrzeciądzem, komora z posową pognieła, nad tą izbą piec alias ozd do słodu suszenia, to wszystko przez JPana Rembieskiego mieszkającego w tym browarze zrujnowane.
 
Budynki wiejskie w Stypułach.
Idąc od tego browaru chałupa komornika Grzeli stara pod snopkiem niezła, kominy dobre, drzwi tak do sieni, izby jako i komory na biegunach, okno jedno w drewno oprawne, przy tej chałupie stodołka o jednym klepisku i samsieku reparacji potrzebuje, podwórek ogrodzony w żerdziany płot. W tym podwórku oborka na bydło i świnie.
Chałupa druga niedawno postawiona pod snopkiem o jednej sieni i izbie, dobra, drzwi do sieni i izby na biegunach, okno jedno dobre, kominy wielki i mały w izbie, piec prosty, dobre.
Chałupa trzecia Jędrzeja Krawczyka stara o jednej sieni i izbie pod snopkiem, w ścianach napruchniała poszycie dobre, kominy, piec dobre, komora w sieni, przy tej chałupie stodołki dwie jedna na jednym rogu chałupy przybudowana o jednym klepisku, druga niby szopa pod snopkami, w ścianach cokolwiek reparacji potrzebuje, podwórze żerdziami ogrodzone, na drugiej stronie
Chałupa czwarta Piotra Krawczyka stara o jednej sieni i izbie drzwi do niej na biegunach tak do sieni jako i izby, kominy dobre w lepiankę pod snopkiem w ścianach reparacji znacznej potrzeba, wedle tej chałupy chlewy na bydło i świnie, podwórze częścią chrustem, częścią żerdziami ogrodzone, w tym podwórzu stodołka o jednym bojowisku pod snopkiem dobra, za tą chałupą
Chałupa piąta nowo zbudowana ze wszystkiem zamknięciem i poszyciem nowym kominami o jednej sieni i izbie okien brakuje do tej chałupy.
 

Zasiewki w Stypułach na folwarku pańskim Żyta składów 145, jęczmienia składów 130, i zagon jeden grochu składów 44, tatarki składów 70, rzepiku składów 12, prosa składów 2, owsa składów 12.

Budynki wiejskie w Młodawinie w possessji JPana Żelęckiego będące.
Chałupa pierwsza Balcera z komorą do której drzwi wchodząc do sieni i izby na biegunach posowa dobra i okno jedno w drewno oprawne, pod snopkiem, do której stodoła nowa o jednym klepisku, druga stara reparacji potrzebuje, chlewiki dobre.
Chałupa druga Klakowa niedawno postawiona snopkami pokryta do tej drzwi tak z sieni izby jako i komory na biegunach, posowa piec i okno w drewno oprawne dobre, połowa stodoły nowej z samsiekiem wrotami i klepiskiem druga połowa starej obora i chlewy na bydło dobre.
Trzecia chałupa Olejnika nowo poszyta cała dobra do której drzwi na biegunach kominy wielki i mały dobrze opatrzone i piec prosty okno jedno w drewno oprawne pół stodoły nowej o jednych wrotach którą wizją jako w sobie rzetelność mającą przez opatrznego woźnego i prezencji naszej uczynionych piórem trzymanym podpisujemy. Działo się jako niżej .
Wojciech Magnuski trzymaną ręką
Antoni Łaszkowski trzymaną ręką

Inwentarz Lichawa (1792)

Źródło:
Agad, Zespół: 56 / Księgi ziemskie i grodzkie sieradzkie
Jednostka: 235 / Protokóły ziemiańskie Szadkowskie wieczystych tranzakcji, plenipotencji, relacji, wizyt, wyroków zjazdowych i oblat
Lata: 1792, Karty 397, 398, 398A  
Tekst z oryginalnego dokumentu przepisał Piotr Tameczka.

Opisanie części w Lichawie* podług tranfuzji przez W. Jmc Pana Wojciecha Mycielskiego nabytej, nabytej te urodzonemu Walerianowi Rzepeckiemu, podobnym sposobem dotrzymania puściwszy po urodzonym Olesińskim, arendownym trzechletnim possessorze, odebranej w przytomności urodzonych dwóch szlachty i opatrznego Antoniego Borończyka z wsi Kustrzyc Woźnego, poniżej podpisanych tak pobudynków dworskich, nie mniej wiejskich, robocizn i danin wszystkich, tudzież obsiewów ozimych i jarych, łąk ogrodów. Dnia 20 miesiąca lipca roku pańskiego 1792 spisane, jako niżej wyraża się.

Opisanie budynków dworskich.
Wjeżdżając na podwórze wrota z deszczek na biegunach drewnianych, z prągłem i furtką, także drzwi z deszczek na biegunie drewnianym złe reparacyi potrzebujące.
Idąc dalej w podwórze po lewej ręce od zachodu słońca folwark przed tym bywszy spalony, którego tylko zrąb pozostał wraz wraz z pokoikiem z drzewa kostkowego popruchniałego w węgłach powytkiwanego z posową z tarcic i podłogą złemi, bez okien, przy pokoiku drzwi stolarską robotą, złe, z zawiasami, chakami, z wrzeciądzem i skoblami żelaznemi, z piecem zielonym, z kafli zły.
Dalej idąc widzieliśmy stodołę o dwóch bojowiskach z drzewa kostkowego, z wrotami tak w teł jako i naprzód z deszczek ciesanych, na biegunach drewnianych z prągłami otwierającemi się naprzodku reparacji potrzebującemi, z wrzecądzami, z skoblami o trzech samsiekach przeforsztowanemi, w tej stodole spichlerzyk, także z drzewa kostkowego o dwóch okienkach strychulczykami zabitych, drzwi ztarcic na biegunie drewnianym z zamkiem bez klucza z wrzeciądzem i skoblami i rękowieścią żelaznemi o trzech samsieczkach w kolano wysokich z delików ciesanych, z posową z delików i podłogą ztarcic. W tym spichlerzyku widzieliśmy garniec spalony, połamany, pokryw i rury potopione, kosa trawna, stara, spalona, zawiasa jedna spalona, klamka, chak rękowieści żelazne dwie spalone, lemieszy krój[?] zły, poszycie zaś na tej stodole pomniejszone miejscami, poprawiane po większej części złe, dziury mające, kalenicy potrzebujące, nawet szczyt od wschodu słońca chojną zaszyty, ta stodoła podporą podparta, pod tą stodołą ul pszczół.
Dalej idąc chlew, przeforsztowany, z pałek popruchniały, przeforsztowanie z żerdzi, z dwojgiem drzwiczków na biegunach drewnianych, poszycie złe.
Dalej idąc obory dwie, z dwojgiem drzwi na biegunach drewnianych, bez posowy, z pałek złożone, w tych oborach koryta trzy, dalej
Stajnia bez posowy, pojednym poszyciem, w tej stajni żłobów dwa i drzwi z tarcić z zawiasami i chakami, z wrzecądzem i skoblami żelaznemi, karmnik przystawiony, poszycie i ściany złe, reparacyji potrzebujące.
Podwórze zaś to żerdziami sosnowemi, bardzo lichemi, jednego przęsła zagrodzonego niemająca, co ogrodzone.

Opisanie pola dworskiego.
Zaczynając od wschodu od narożnika do Kamostku należącego, idąc granicą po miedzy Siedziejowicami i Lichawą widzieliśmy pierwszy działek, sześciu składami przez siedmioro staj ku pastwisku, pod północ ciągnący się, pierwsze staje brzeziną zarosłe, drugie i trzecie, czwarte staja, żytem zasiane, bardzo zadkie, liche i mietlate, piąte staje ugorem leży, szóste staje żytem zasiane i to liche, siódme staje ugorem leży.
Drugi działek widzieliśmy sześciu składami przez ośmioro staj pod północ ciągnący się, pierwsze staje owsem zasiane, drugie, czwarte, piąte i szóste staja żytem zasiane, lecz te żyta bardzo liche, siódme i ósme staja ugorem leżą.
Trzeci działek widzieliśmy sześciu składami przez ośmioro staj pod północ ciągnący się, pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte i szóste staja, żytem obsiane, bardzo liche, siódme i ósme staja ugorem leżą.
Czwarty działek widzieliśmy ośmiu składami przez ośmioro staj pod północ ciągnący się, pierwsze i drugie staja owsem obsiane i ten mizerny, trzecie, czwarte, piąte i szóste staja ugorem leżą, siódme staje żytem zasiane, ósme staje ugorem leży.
Piąty działek widzieliśmy przy drodze do Łasku od Widawy idącej, sześciu składami przez sześcioro staj pod północ ciągnący się, pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte i szóste staja ugorem leżą.
Szósty działek widzieliśmy ośmiu składami przez ośmioro staj pod północ ciągnący się, pierwsze i drugie staja jęczmieniem obsiane, trzecie, czwarte i piąte staja żytem obsiane, bardzo liche, szóste i siódme staja owsem obsiane, ósme staje ugorem leży.
Siódmy działek widzieliśmy składami ośmiu ciągnący się, pierwsze i drugie staja owsem obsiane, trzecie staje grochem zasiane, składów cztery, owsem składów cztery, czwarte staje dziesięciu składami ciągnące się, grochem zasiane, składów osm, jarki składów dwa, piąte staje jarką zasiane, szóste staje przez Ludwika Parobka i Jana Półrolnika służącego jarką obsiane.
Ósmy działek widzieliśmy cztyroma składami przez sześcioro staj ciągnący się, pierwsze i drugie staja ugorem leżą, trzecie i czwarte staja tatarką obsiane.
Dziewiąty działek, ośmiu składami, pierwsze i drugie staja pszenicą obsiane, trzecie staje tatarką obsiane, czwarte ugorem leży.
Dziesiąty działek, sześciu składami ciągnący się, pierwsze i drugie staja tatarką obsiane, na trzecim staju prosa zasiano składów trzy, tatarki składów trzy, czwarte staje ugorem leży.
Jedenasty działek, sześciu składami ciągnący się, pierwsze i drugie staja jęczmieniem obsiane, trzecie staja prosem zasiane, czwarte staje ugorem leży.
Dwunasty działek, pusty trzema składami ciągnące się, pierwsze, drugie i trzecie staje tatarką obsiane, ale nie ma co sprzątać.
Trzynasty działek, pusty dwiema składami ciągnący się, pierwsze i drugie staja tatarką obsiane, trzecie staje ugorem leży.
Czternasty, pusty trzema składami ciągnący się, pierwsze i drugie staja ugorem leżą. Dalej dwiema składami ciągnący się, pierwsze i drugie staja ugorem leżą.
W ogrodzie warzywa jako to marchwi lech siedm, bardzo mizernej, nieopelonej.
W końcu tych lech kapusty, kawałeczków malinkich tyliż osma lecha próżno leży, konopi po miedzy ogrodami lichych, zagonów cztery.
Ogródek za stodołą, wielce licho ogrodzony, w nim nie masz nic ani sadzonego, ani zasianego.

Browar, z drzewa kostkowego, stary, na nim poszycie złe, do którego wchodząc drzwi z deszczek dwoje tak na przodku, jako i na tyle, na biegunach drewnianych, z klamkami drewnianymi, z sieni do izby drzwi z tarcic starych, z chaczykiem, wrzeciądzem i skoblami żelaznemi.
W tej izbie okno jedno z szyb okrągłych zrobione, w którym wybitych jest szybek dziesięć, z posową tylko nad samą izbą z tarcic, bez podłogi. W tej izbie piec, kominek, komin, lepione. Z izby tej do komory drzwi stolarską robotą robione, popsute, bardzo liche, o jednej zawiasie, i chaku, nad tą komorą posowy nie masz, tylko delina po mniejszą częścią z tej komory drzwi z deszczek, na biegunie drewnianym, z zaporą drewnianą, ze statków zaś tylko drybusik mały, nie ze wszystkim dobrym.
Za tym browarem studnia, cebrzyne złą mająca, dalej sadzaweczka, błotem i piaskiem zalazła, niskie grobelki mająca, z upustem, mnichem. Zatąż groblą tej sadzaweczki, ozd z drzewa kostkowego opalonego, z piecem[?] kapturem i organkami lepionemi, i skrzynią bez lasów do suszenia przynależących, z posową z delików, bez okienka, o jednych drzwiach z deszczek, na biegunie drewnianym, poszycie mający nie złe. W tyle zaś tej sadzaweczki i ozdu
Pastewik widzieliśmy do szczętu wypasiony, od pastwiska żerdziami bardzo lichemi, gdzie nie gdzie rzadko ogrodzony, po mniejszą częścią nad samą sadzaweczką płot ze wszystkim zły. Za karczmą ogródek widzieliśmy za pracowitą Koprowską nad pastwiskiem bardzo mizernie olszyną ogrodzony, zły i niczym ani zasadzony, ani zasiany.

Łąki dwie, jedna łączka Gęzienie zwana między Dobrskiemi Łąkami i Pruszkowskiemi, druga łąka Baba, druga łączka na Babie pod Kustrzycami.

Opisanie chałup wiejskich.
Pierwszy pracowity Jan Szargała, pułrolnik, poddany z żoną imieniem Marianna, dziećmi dwojgiem, Wojciechem, synem, Kunegundą córką, ma chałupę nową, z drzewa dobrego, ale w sieni pod kominem reparacji potrzebująca, z komorą i posowami, o jednym oknie z szybek, z piecem, kominkiem i kominem, lepionemi, z drzwiami na biegunach drewnianych, poszycie na niej złe i stodołe starą, tako w ścianach jako i poszyciu złą. Oborkę ma tak w ścianach jako i poszyciu dobrą, chlew zły, załogę ma dworską, wołów cztery, krowę jedną, wóz, siekierę, kosy dwie, pług, radło, sierp i inny zakład, robi w tydzień dwojgiem dni trzy podwójno, kapłonów daje dwóch, jaj pułkopy i inne daniny wypełnia.
Drugi Łukasz Burski, zagrodnik, poddany z żoną imieniem Anna, córką imieniem Sabina, ma chałupę starą, popruchniałą, z kominem pułobalonym i ta chałupa sama niezadługim czasie obali się.
Poszycie na niej ze wszystkim złe i stodołę, tak w ścianach jako w poszyciu złą ma. Załogę dworską, wołów parę, krowe, wóz, siekiere, kosy dwie, sierp, pług, radło i inny zakład, robi w tydzień pojedynczo dni trzy, kapłona jednego daje, jaj piętnaście, stróżą strzeże, trzode pasie, drogę odbywa jak i inni zagrodnicy i inne daniny wypełnia.
Trzecia Tomasz Kliniewicz[?] zagrodnik i ławnik, poddany z żoną imieniem Giertrudą, synem Izydorem, ma chałupę dobrą, z sienką, z posową, piecem, kominkiem i kominem lepionemi, ma wołów parę, krowy, pługa, radła i zarzaka nie ma. Item imieniem Franciszka Burska, zagrodniczka poddana z dziecmi trojgiem, Szymonem i Piotrem, synami, i Zofią córką, załogi zupełnie nie ma, jako to wołu, krowy, woza, radła nie ma. Robią w tydzień pojedynczo po dni trzy, jak i inni zagrodnicy podatków i daniny daje i to, co do niej należy wypełnia. Pod jednym poszyciem siedzą z Kliniewiczem[?], lecz poszycie złe reperacji potrzebujące.
Stodołę starą połową z pałek, połową chrustem ugrodzoną, bez wrót tak w ścianach, jako i poszyciu złą.
Czwarty pracowity Szymon Pawłecki, zagrodnik poddany, z żoną imieniem Jadwigą ma chałupę nową, z sienią z drzewa kostkowego, z posową, piecem, kominkiem, kominem lepionemi. W jednym oknie poszycie dobre i stodołę starą, tak w ścianach, jako poszyciu złą, wołów, krowy, woza, pługa, radła, kosy, siekiery i sierpa nie ma. Pańszczyznę odbywa, daniny i podatki daje, jak i inni powyżej wyrażeni zagrodnicy.

Opisanie roli chłopskich.
Primo, Franckowizna zwana, poczynająca od granic Sędziejowskich, idąc pod północ widzieliśmy składami dwiema przez ośmioro staj ciągnące się. Pierwsze staje pół krzakami zarosłe, a dalej pół żytem zasiane. Drugie, trzecie i czwarte staja żytem obsiane, piąte staje Ludwik Parobek obsiał, szóste staje ugorem leży, siódme i ósme staja jałowcem i krzakami zarośnione.

Sekundo, Tomkowizna zwaną, widzieliśmy składami dwiema przez siedmioro staj ciągnąca się. Pierwsze staje połowę krzakami zarośnione, a druga połowa żytem obsiana, druga staja ugorem leży, trzecia i czwarta staja żytem obsiane, piąte, szóste i siódme staja żytem obsiane.
Tertio, widzieliśmy przyłączoną rolę tak do Francka, jako i Tomka dwiema składami przez siedmioro staj ciągnącą się. Pierwsze, drugie, trzecie i czwarte staja żytem obsiane, piąte i szóste staja ugorem leżą, siódme żytem obsiane.

Cuarto, Łukasza Burskiego, zagrodnika. Dwiema składami przez siedmioro staj ciągnące się. Pierwsze staje przez Grzele Parobka Gorzkoskiego obsiane, drugie staje przez tegoż Łukę owsem obsiane, trzecie staje przez Antoniego Gracza z Kamostka owsem obsiane, czwarte staje ugorem leży, piąte staje przez Ludwika Parobka żytem obsiane, szóste i siódme staja ugorem leżą.

Quinto Jana Szargały, półrolnika, rola wszystka przez gospodarza żytem obsiana.

Sexto Szymona Zagrodnika, trzema składami przez siedmioro staj ciągnąca się, pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte i szóste staja żytem obsiane, siódme staje ugorem leży.
Item Łukasza Burskiego, trzema składami przez sześcioro staj idąca, pierwsze i drugie staja przez samego gospodarza żytem zasiane, trzecie staje przez Walentego Kalitkę owsem obsiane, czwarte, piąte i szóste przez gospodarza żytem obsiane.
Item Szymona Zagrodnika, pierwsze, drugie, trzecie staja jarką obsiane, czwarte i piąte staja owsem, szóste staje ugorem leży, półtora stajami idąca.
Item Łukasza Burskiego półtorą składów ciągnąca się, pierwsze, drugie i trzecie staja ugorem leżą, czwarte, piąte i szóste staja przez Ludwika Parobka owsem obsiane, siódme staja ugorem leży.
Item Franckowizna, pusta, czterma składami ciągnąca się, pierwsze, drugie, trzecie, czwarte, piąte i szóste staja ugorem leżą.
Item Szymona Zagrodnika, trzema składami ciągnąca się, pierwsze i drugie staja ugorem leżą, trzecie staje owsem obsiane, piąte i szóste staja ugorem leżą.
Item Łukasza Burskiego, składów idąca, pierwsze i drugie staja przez Jana Krawczyka owsem obsiane, trzecie staje przez tegoż Łukę owsem obsiane, czwarte staje grochem zasiane, składów dwa a trzeci jarką, piąte i szóste staja ugorem leżą.
Item Tomasza Zagrodnika, dwiema składami idąca, pierwsze i drugie staja jarką i owsem obsiane, trzecie staje ugorem leży, czwarte staje owsem obsiane, piąte staje ugorem leży.
Item tegoż Tomasza, dwiema składami idąca, pierwsze, drugie i trzecie ugorem leży.
Item Szymona Zagrodnika, dwiema składami idąca, pierwsze, drugie i trzecie staja ugorem leżą.
Item Franckowizna zwana, dwiema składów ciągnąca się, pierwsze, drugie i trzecie staja ugorem leżą. Item Tomkowizna zwana trzema składów idąca, pierwsze, drugie i trzecie staja obsiane, czwarte staje ugorem leży.
Item Łukasza Burskiego, dwiema składów idąca, pierwsze, drugie, trzecie i czwarte staja obsiane.
Item Szymona Zagrodnika, trzema składami idące, pierwsze staje siane, drugie, trzecie i czwarte staja ugorem leżą.
Item Łukasza Burskiego, trzema składami ciągnące się, pierwsze i drugie staja obsiane, trzecie i czwarte staja ugorem leżą.
Item Franckowizna zwana, trzema także składów ciągnąca się, pierwsze, drugie, trzecie i czwarte staja ugorem leżą.

 *gmina Sędziejowice