Tyczyn

Zajączkowski:

Tyczyn -pow. sieradzki
XIII (koniec) -XIV (początek) w., gr. stożk. niewielkie (kopiec) w dolinie zalewowej Warty, po lewej jej stronie, nieco powyżej ujścia do niej Widawki, przypuszczalnie strażnica u przeprawy przez Wartę, zniszczone podczas II wojny światowej, Kam. 110 oraz Kamińska, Grodziska stożkowate 54-55.
1) 1347 (?) notatka z XIX w., TP 3304 f. 7: (Tyczyn). 2) 1349 oryg., Ul. DKM 72 s, 247: Ticzino - villa, hereditas. Kazimierz Wielki daje Pomianowi wś T. w celu lokowania jej na prawie średzkim i sprzedaje temuż sołectwo wspomnianej wsi, określając przy tym uposażenie sołectwa oraz ciężary osadników. 3) 1392 T. Sir. I f. 34: Thiczina - Nicolaus de T.
4) XVI w. Ł. I, 420, 428: Thyczyn - villa, par. Burzenin, dek. warcki, arch. uniejowski, 5) 1511-1518 P. 178: Ticzyn -par. jw., pow. i woj. sieradzkie. 1552- 1553 P. 215: Thyczin - jw. 6) XIX w. SG XII, 692: Tyczyn -wś, par. jw., gm. Majaczewice, pow. jw. 

Czajkowski 1783-84 r.

Tuczyn, parafia burzenin, dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: Psarski, podkomorzy.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Tyczyn, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Burzenin, własność prywatna. Ilość domów 33, ludność 228, odległość od miasta obwodowego 2.

Słownik Geograficzny:  

Tyczyn,  wś i fol. rządowy (donacya), pow. sieradzki, gm. Majaczewice, par. Burzenin, odl. 16 w. od Sieradza. Ma 23 dm., 257 mk. katol. (z os. Redzeń). Folw. obejmuje 400 mr. roli or., 63 mr. łąk, 1 mr. lasu; włościanie mają 180 mr. roli or., 28 mr. łąk. W r. 1827 było 33 dm., 228 mk. W r. 1349 król Kazimierz daje wś T. do osadzenia na prawie nowotarskim "discreto viro Pomnano", który za pięć i pół grzyw. nabył sołtystwo dziedziczne na 2 łanach wolnych, z trzecim denarem z kar sądowych i z czynszem od jatek, połową roli karczemnej, borem z pasiekami, prawem połowu ryb i stawiania jazów "in Przibend", trzema wolnemi ogrodami, sądownictwem większem i mniejszem. Na wyprawę wojenną sołtys ma dać trzy skojce groszy, kmiecie po jednym. Kmiecie mają dawać czynszu na św. Marcin po siedem skojców z łanu i na trzy wielkie roki sądowe królewskiemu wysłańcowi da sołtys jeden obiad a kmiecie po dwa lub za każdy zapłacą po 3 skojce (Dok. kujaw. i mazow., Ulanowski, Nr 72, str. 247). Na początku XVI w. łany km. dają dziesięcinę kanonii gnieźnieńskiej, plebanowi w Burzeninie tylko kolędę po groszu z łanu, folw. daje dziesięcinę plebanowi (Łaski, L. B., I, 428). Według reg. pob. pow. sieradzkiego z r. 1553 wś T., w par. Burzenin, miała 4 łany (Pawiński, Wielkp., II, 215). W r. 1564 T., wś królewską, trzyma w dożywociu p. Kristoporski. Z 8 łan. płaci po gr. 2 (Lustr., V, 133). Br. Ch.

Spis 1925:

Tyczyn, wś, leśn., kol., pow. sieradzki, gm. Majaczewice. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 20, leśn.1, kol. 2. Ludność ogółem: wś 156, leśn. 4, kol. 85. Mężczyzn wś 77, leśn. 2, kol. 44, kobiet wś 79, leśn. 2, kol. 41. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 155, leśn. 4, kol. 85, ewangelickiego wś 1. Podało narodowość: polską wś 156, leśn. 4, kol. 85.

Wikipedia:

Tyczyn-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Burzenin. W latach 1975-1998 miejscowość położona była w województwie sieradzkim. Wieś położona 10 km na północ od Burzenina, zamieszkuje ją 207 osób w 63 gospodarstwach. W skład sołectwa wchodzi jeszcze Redzeń Pierwszy. We wsi sklep i punkt wymiany butli z gazem. Źródła pisane wspominają Tyczyn dopiero w 1349 r. kiedy to Kazimierz Wielki oddał wieś Pomianowi w celu lokowania jej na prawie średzkim, sprzedając temu sołectwo z określeniem uposażenie sołectwa i ciężarów osadników. W 1392 r. wspomniany jest Nicolaus de Thiczina. Stwierdzono tu istnienie pod koniec XII i na pocz. XIV w. gródka strażniczego u przeprawy przez Wartę. Kopiec o średnicy ok. 20 m został zniszczony podczas II wojny światowej. Badania przeprowadzone przez doc. J. Kamińską z Łodzi odsłoniły resztki spalonej budowli drewnianej i znaczne ilości zabytków metalowych, wśród których były elementy uzbrojenia. Odnaleziono bełty kusz tkwiące w nasypie kopca i w najbliższej jego okolicy. Prawdopodobnie gródek został zniszczony za czasów Władysława Łokietka podczas toczących się wówczas walk na ziemi sieradzkiej. Przez Tyczyn przebiegał wariant dawnego szlaku handlowego prowadzącego z Moraw na Kujawy. Wg danych z 1574 r. w Tyczynie był most na Warcie, gdzie pobierano cło mostowe.

1992 r.

Lustracja 1789 r.

INWENTARZ WSI KRÓLEWSKIEJ TYCZYNA

tak pobudynków dworskich, jako osiadłości wiejskiej na gruncie podczas agitującej się lustracyji spisany i podpisany r. 1789

Wjeżdżając na dziedziniec są wrota stare prostą robotą na biegonach drewnianych zaworą drewnianą zamykane, od których to wrót ciągnie się płot z płatew dartych do samego spichrza. Wedle których wrót na lewej ręce jest spichlerz, do którego drzwi z tarcic na zawiasach żelaznych z wrzecądzem w ogniwa 2 i szkoblami dwiema żelaznemi na kłódkę zamykany. W tym spichlerzu posowa z dylów, posadzka takoważ z przegrodami czterema, z sypaniem dolnym, schody ze dworu na górę. Ten spichlerz snopkami poszyty. Podle tego jest drugi spichlerz w jednej mierze po sobie idące, do którego drzwi na zawiasach żelaznych z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi także na kłódkę zamykany, w którym przegród 4, obydwa z dolnym sypaniem, posowa i podłoga z dylów, dach snopkami poszyty. Te 2 spichlerze częścią z drzewa kwadratowego, częścią rzniętego są z dawna wystawione. Na boku tego spichlerza jest stodoła o jednym klepisku, o dwóch sąsiekach, do której wrót dwoje podwójnych na biegonach drewnianych, przednie wrota z wrzecądzem i szkoblem żelaznym, tylne zaś na wylot przejezdne na zatyczkę drewniane zamykane. Ta stodoła snopkami poszyta. Prosto idąc jest druga stodoła o dwóch klepiskach a cz[t]erech sąsiekach, do której wrót podwójnych czworo, u przednich wrót wrzecądze i szkoble żelazne na kłódkę zamykane, tylne na wylot przejezdne z zamknięciem drewnianym, wszystkie z tarcic na biegonach drewnianych. Ta snopkami stodoła poszyta. Trzecia stodoła o jednym klepisku a dwóch sąsiekach, do których wrót podwójnych dwoje na biegonach drewnianych z szkoblami dwiema, wrzecądzem żelaznemi na kłódkę zamykane, drugie tylne, na wylot wyjazd. Na lewej ręce idąc ku dworowi od srzodka dziedzica [s] są wrota podwójne z tarcic starych, od których wrót ciągnie się płot z płatew dartych po obydwóch stronach ogrodzone do obór. Na lewej stronie są stajnie 4 o czterech drzwiach na biegonach drewnianych pod jednym dachem słomianym. Prosto tych stajni jest obora z wrotami podwójnemi z tarcic starych na biegonach drewnianych dla bydła rogatego, z drzwiami dwiema pojedynczemi na biegonach drewnianych, na zatyczkę drewnianą zamykane. Te obory już zdezelowane stare, snopkami poszyte, z dylów ściany wokoło idące. Na prawej ręce płot z płatew dartych ciągnie się od wrót do owczarni. Do tej owczarni wrót dwoje podwójnych na biegonach drewnianych z wypędzeniem na wylot owiec. Druga owczarnia wedle tej z dwojgiem wrót podwójnych na biegonach drewnianych, z wypędzeniem owiec na wylot. Te dwie owczarnie z drzewa kwadratowego wystawione, snopkami poszyte. Prosto idąc jest browar, do którego wchodząc jest wystawa na kształt ganka o dwóch filarach drewnianych. Z tej wystawy są drzwi do sieni na biegonach drewnianych z klamką i z zasuwą drewnianą. Z tej sieni jest izba na lewej ręce, drzwi z tarcic na biegonach drewnianych z klamką drewnianą, z wrzecądzem i szkoblem żelaznemi. W tej izbie okien 2 w szyby okrągłe, piec i komin prosty, posowa z tarcic bez podłogi. Z izby do komory drzwi na biegonach drewnianych z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi, z klamką drewnianą. W komorze tej okno jedno w szyby małe w drewno osadzone, posowa z tarcic, podłogi nie masz. W sieni zospody [s] dwóch stronach są kominy o dwóch dymnikach z gliny lepione nad dach wywiedzione. Z srzodku sieni są drzwi na tyle na dwór na biegonach drewnianych z tarcic prostą robotą z klamką drewnianą. Na drugiej stronie sieni na prawej ręce jest gorzelnia, do której drzwi na biegonach drewnianych z klamką drewnianą z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi, w której gorzelni wszelkie statki browarne znajdują się tak do piwa robienia, jako i do gorzałki palenia, własnym kosztem JMP posesora teraźniejszego sprawione o dwóch kotlinach na garce 2 wylepionych, przy których kotlinach jest kominek mały z gliny wylepiony. W tejże gorzelni okien 2 w szyby tafelkowe, miejscami złe i powybijane. Z której gorzelni jest komora z drzwiami na biegonach drewnianych z wrzecądzem i szkoblami dwiema, na kłódkę zamykana, z oknami dwiema w szyby małe tafelkowe, posowa z tarcic, podłogi nie masz. Na górę do suszarni schody. Na której górze jest rost do suszenia słodu. Studnia przy tym browarze ze żurawiem i rynny od studni do browaru ciągnące się dwie. Ten browar cały pod dachem gontowym. Od którego browaru ciągnie się płot z płatew dartych do drugich wrót, te wrota na biegonach drewnianych z przyłaskiem. Od tego przyłasku ciągnie się płot z płatew dartych ku dworowi i mostek z dylów ułożony i sztacheciki naprzeciw tego dwom uliczkę z obydwóch stron okazujące. Dwór, do którego wchodząc jest ganek mały z okienkiem na wylot deszczkami zabity, z pokładem tarcic kawałków. Z tego ganku drzwi do sieni na biegonach drewnianych z klamką drewnianą, z zaporą drewnianą. Z tej sieni drzwi do pierwszego pokoju na zawiasach żelaznych, z haczykiem i szkoblem żelaznemi, z antabą żelazną do przyciągania. W pokoju piec z kafli polewanych biały, komin kapturowy prostym fasonem akomodowany, okien 2, szyby tafelkowe małe, podłoga, posowa z tarcic. Z tego pokoju pierwszego jest pokoik drugi na lewej ręce, do którego drzwi podwójne na zawiasach żelaznych z antabą i haczykiem stolarską robotą prostym sposobem akomodowane. W którym pokoju jest okien 2 w szyby tafelkowe małe, podłoga i posowa z tarcic, jeden piec 2 pokoje ogrzewający. Na drugiej stronie, na prawej ręce jest komora, do której drzwi na zawiasach żelaznych z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi. W tej komorze okno jedno przez połowę tylko szyb mające, przez połowę deszczkami zabite, podłoga z dylów, posowa z tarcic. Udawszy się na prawą rękę jest izba czeladna obszerna, w której komin, piec prosty z cegieł, posowa z tarcic, bez podłogi, okno jedno bardzo złe. Z której izby jest komora, do której drzwi na biegonach drewnianych z wrzecądzem w ogniwa 2 i szkoblami dwiema żelaznemi. Drugie tylne na dwór na biegonach drewnianych z zaporą drewnianą zasuwaną. Te pobudynki wszystkie z gruntu złe, reparacyji potrzebują. Dwór cały gontowym dachem pobity, wokoło zaś te budynki płotem z płatew dartych ogrodzone.
Karczma na trakcie sieradzkim nowo wystawiona po lewej ręce na początku wsi, do której wchodząc jest wystawa o sześciu słupach. Z tej wystawy wchodząc do sieni są drzwi na biegonach drewnianych z tarcic prostą robotą z zasuwą drewnianą. Z sieni do izby szynkownej drzwi z tarcic prostą robotą na biegonach drewnianych z szkoblami dwiema i wrzecądzem żelaznemi. W izbie szynkownej piec z cegieł i komin kapturowy z gliny lepiony prosty, okien 2 w szyby małe ciągłe, posowa i posadzka z dylów. Stół z dwóch kawałków bali zbity z podstolankami dwiema krzyżowemi. Z izby komora, do której drzwi na biegonach drewnianych z klamką drewnianą z szkoblami dwiema i wrzecądzem żelaznemi, podłogi nie masz, posowa z dylów. Z tej komory na biegonach drzwi drewnianych z tarcic robotą z zaporami dwiema. Udawszy się na lewą rękę do sieni, w której sieni na boku jest druga sionka, do której drzwi na biegonach drewnianych z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi. Z sionki do izby drugiej drzwi na na biegonach drewnianych z tarcic z wrzecądzem i szkoblami dwiema żelaznemi, w której jest okno w szyby okrągłe, złe, posowa z dylów łupanych, podłogi nie masz, piec sabatnik z gliny i cegieł wystawiony, komin kapturowy. Z tej izby są drzwi drugie na dwór na biegonach drewnianych z wrzecądzem i szkoblem żelaznemi. W srzodku sieni komin od czeluści, od dołu czeluści cegłą nadmurowany o dwóch dymnikach, reszta z gliny, lepiony, nad dach wywiedziony. Przy której karczmie jest stajnia wjezdna o dwóch wrotach podwójnych na biegonach drewnianych, przednie wrota na zaworę drewnianą zamykające się, tylne ze stajni zamykane na wylot przejeżdżane. Ta karczma i stajnia częścią z drzewa kwadratowego, częścią rzniętego, częścią starego wybudowane. Cała zaś karczma snopkami de novo poszyta, stajnia zaś od dołu jednym szarem dranic, do końca cała snopkami poszyta.

Osiadłość wsi królewskiej Tyczyna

Półrolnicy
1 Jan Wielki, wójt
2 Wawrzeniec Frania
3 Wojciech Chałaguz
4 Aleksy Fołdra
5 Woyciech Opaleńczak
6 Maciey Krzewina
7 Jakob Wosak
8 Jan Frania
9 Franciszek Bartyzel
10 Ludwik i Błazey Franiak Kartasiak
11 Woyciech Koska

Zagrodnicy
1 Izydor Jontonczak
2 Apolonia Franionka
3 Mikołay Nowak
4 Sobestyjan Opalenczak
5 Błazey Młynarczyk
6 Jakob Waliszek
7 Marcin Waliszek
8 Kasper Jasiowicz
9 Jan Alaguz
10 Wojciech Antosiak
11 Wawrzyn Jasiowicz
12 Łukasz Oleynik
13 Wawrzyn Jackowski
14 Stanisław Siewierski

chałupnik Michał Frania

Most na rzecze Wartcie jest wyreparowany przez teraźniejszego JMP posesora, z którego mostowe biorą.
Wincenty Piwo, mp.

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1817 nr 21

Dobra Goszczanów i Rzęzawy, między miastami Koźminkiem i Wartą, Kokoszki blisko Błaszków, tudzież Baszkowo i Jakubice między Wartą a Sieradzem, na ostatku Tyczyn między Sieradzem i Widawą sytuowane, wszytkie w dobrym położeniu, i w których rozmaite melioracye dogodnie i zyskownie mogą bydź zrobione, życzy sobie podpisany właściciel tychże pod awantażownemi warunkami z wolney ręki sprzedać — lecz to wszystko razem. — Sprzedawca chce na teraz na małym zadatku w gotowiznie zaprzestać, i wzywa chęć kupna maiących, aby względnie szczegółów z nim porozumieć się zechcieli. — Zgłoszenia się piśmienne, ieżeli bydź może, w niemieckim ięzyku, uprasza, aby były franco przez Widawę do Gawłowa adressowane. W Gawłowie pod Kiełczygłowem dnia 14. Maia 1817 r.
Joachim Denso.   

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1822 nr 21

Rejent
Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego.
Zawiadomia Publiczność, iż Dobra Tyczyn z przyległościami Powiatu Sieradzkiego, w dniu iedenastym Czerwca 1822. 0 godzinie 4tey po południu w Kancellaryi swey w Kaliszu w Rynku Nro. 12. w trzech - letnią dzierżawę od S. Jana r. b za coroczną z góry wylicytowaną summę, wypuszczone zostaną, wedle warunków do odczytania wystawionych w Kancellaryach, Rejenta i W. Adwokata Miczke, Extrahenta tey licytacyi.
Kalisz dnia 10. Maia 1822.
Stanisław Kobyłecki.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1822 nr 21

Komornik Powiatu Sieradzkiego.
Obwieszczam Publiczność, iż w dniu 16. i następnych Czerwca r. b. w mieście Sieradzu odbywać się będzie sprzedarz przez licytacyą sądowo zatradowanych koni, wołów, krów, na rzecz W. Antoniego Nowomieyskiego z Tyczyna, gdzie z gotowemi pieniędzmi Pretendentów zapraszam.
Sieradz dnia 17. Maia 1822 r.
Wincenty Lubiatowski. 

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1825 nr 15

OBWIESZCZENIE.
Rejent Kancellaryi Ziemiańskiey
Woiewództwa Kaliskiego.
Podaie do wiadomości, iż dobra ziemskie Tyczyn z przyległościami, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim sytuowane, z wzaiemnego zezwolenia W. Joachima Krysztofa Denso, Dziedzica, i W. Jana Miczke, Pełnmocnika hypotecznych Wierzycieli tychże Dóbr, przez publiczną licytacyą na satysfakcyą
prowizyów od summ na tych Dobrach hypotekowanych w trzech-letnią dzierżawę, od dnia 24. Czerwca r. b. poczynanaiące, w Kaliszu w domu przy ulicy Warszawskiey pod liczbę 46., przed nim w własney Kancellaryi dnia 23. Czerwca r. b. o godzinie 3ciey z południa wypuszczone będą.
Warunki licytacyi każdego czasu u podpisanego lub u Patrona, Jana Miczke, przeyrzane bydź mogą.
Kalisz dnia 11. Kwietnia 1825 roku.
Jgnacy Główczewski.

 

Gazeta Warszawska 1828 nr 65

Komornik przy Trybunale Cywilnym Woiewództwa Kaliskiego.

W dniu 13 Maia r. b. o godzinie pierwszey z południa przed W. Franciszkiem Nowosielskim Rejentem Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego, w Kaliszu odbywać się będzie publiczna licytacyia na trzechletnie wydzierżawienie Dóbr Ziemskich Tyczyn, składaiących się z wsi folwarczney Tyczyn, i z pustkowia Rydzew, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim Woiewództwie Kaliskiem położonych; dzierżawa ta poczynać się będzie od S. Jana Chrzciciela roku 1821, a kończyć się będzie w dniu 24 Czerwca r. 1831. Dobra te przynosiły teraz dzierżawy roczney 2501 zł: Pol.

W Kaliszu dnia 3 Marca 1828 roku.

Leon Nowierski.

Gazeta Warszawska 1829 nr 116

OBWIESZCZENIA.

Kommissyia Woiewództwa Kaliskiego.

Komendant Żardarmeryi Obwodu Sieradzkiego w przeieździe od Widawy do Sieradza w dniu 19 Grudnia r. z. pod wsią Tyczynem spotkał dwa wozy parokonne, od których furmani nim Kommendant Żandarmeryi doiechał, zbiegli; po odbytey w Urzędzie Skarbowym w Sieradzu rewizyi, wynalezionemi zostały następuiące towary w sześciu workach poprzekładane papierem i cykoryą: 1) Chustek bawełnianych drukowanych funtów 16. 2) Chustek bawełnianych przerabianych funt 1. 3) Becika bawełnianego sztuk 7 funtów 22. 4) Kitaiu bawełnianego sztuk 13 funtów 60. 5) Astrachanii czarney sztuk 7 funtów 46. 6) Płótna bawełnianego sztuk 2 funtów 17. 7) Płótna lnianego w kratki sztuk 2 funtów 16. 8) Kartonu białego sztuk 5 funtów 13. 9) Płótna białego sztuka 1 funtów 11. 10) Tasiemek bawełnianych funtów 12; 11) Tasiemek lnianych funtów 4 1/2. 12) Łyżek blaszanych funtów 13. 13) Szychu żółtego funt 1. 14) Cykoryi mieloney w paczkach funtów 80. 15) Papieru białego ryz 4 funtów 56. Opis zaś koni iest następny: 1) Klacz gniada lat 10. 2) Koń gniady lat 7. 3) Klacz płowa lat 6. 4) Klacz gniada lat 7. 5) Dwa wozy kute dobre. — Że zaś właściciel tychże wiadomym nie iest, Kommissyia Wojewódzka wzywa przeto go, iżby się naydaley w dni 28 w Biórze Urzędu Skarbowego w Sieradzu dla udowodnienia swey własności zgłosił, w przeciwnym zaś razie sprawa zaocznie zawyrokowaną będzie. — Przy tem Kommissyia Woiewódzka wzywa wiadomość maiących o właścicielu uiętego obiektu, iako też o tem czyli w zupełności znayduie się, iżby protokólarnie lub na papierze bez stępla, przy wymienieniu świadków, wiadomości tey Kommissyi Woiewódzkiey udzielili. — Działo się w Kaliszu dnia 11 Lutego 1829 roku.

Radca Stanu, Prezes:

Piwnicki.

Sekr: Jlny, Dziewulski.

Powszechny Dziennik Krajowy 1831 nr 119

Komornik Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego. Dobra Ziemskie Tyczyn składaiące się z wsi folwarczney Tyczyn i Pustkowia Redzyń, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim położone, w trzechletnią dzierzawę od S. Jana Chrzciciela r. b. w terminie licytacyi dnia 10 Czerwca r.b. przed W. Antonim Pstrokońskim Reientem powiatu Sieradzkiego, w mieście Sieradzu wkancellaryi iego o godzinie 3 z południa odbyć się maiącym wypuszczone będą. Warunki licytacyyne każdy z konkurentów w biórze tegoż Reienta przeyrzeć może. Dobra te przynosiły dotąd roczney dzierzawy po 5,100 złotych. Chęć licytowania maiących w mieysce przeznaczone wzywa; Kalisz dnia 23 Kwietnia 1831 r. Józef Narczyński.

Dziennik Powszechny 1834 nr 96

Komornik Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego. Dobra Ziemskie Tyczyn, składaiące się z folwarku i wsi zarobney Tyczyn, oraz pustkowia Redzyń zwanego, w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim lezące, drogą publiczney licytacyi przed W. Antonim Pstrokońskim, Reientem Powiatu Sieradzkiego, w mieście Sieradzu w Kancellaryi iego, w terminie dnia 5 Maia r. b. o godzinie 10 z rana rozpoczynaiac, na lat trzy, poczynaiąc od S. Jana Chrzciciela r. b. wedle warunków u tegoż Reienta odczytać się mogących, wydzierzawione zostaną, które to dobra przynoszą dotąd roczney dzierzawy po złp. 3250. Co podaie do publiczney wiadomości. Kalisz d. 22 Marca 1834 r Józef Narczyński.

Dziennik Powszechny 1834 nr 343

Przez zgon Fryderyki Wilhelminy z Zeilerów separowaney Bessel, właścicielki summy złp. 7,605 gr. 21, na dobrach Tyczynie z przyległościami, w Powiecie Sieradzkim położonych, w dziale IV,ad Nrum 1 lokowaney, otworzył się spadek, o którym donosząc podpisany Reient, zawiadamia, że do przeniesienia własności summy wzwyż wspomnioney, termin na dzień 19 Czerwca 1835 r. wyznaczony został. Kalisz d. 5 Grudnia 1834 r. Reient Kancellaryi Ziemiańskiey Woiewództwa Kaliskiego, F. Bayer.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1838 nr 75

Dobra Ziemskie Tyczyn składające się a folwarku i wsi tegoż nazwiska oraz Pustkowia Radzyń w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim położone, które dotąd przynoszą corocznej Dzierżawy po złp. 3202 przez licytacyą publiczną w terminie 26 Kwietnia (8 Maja) r. b. o godzinie 1 z południa w mieście Sieradzu przed Antonim Pstrokońskim Rejentem Powiatu Sieradzkiego w Kancellaryi jego nа lat trzy uważając od Sgo Jana Chrzciciela r. b. wydzierżawione zostaną — a to wedle warunków u tegoż Rejenta odczytać się mogących.

Kalisz dnia 1 (13) Marca 1838 roku. Wincenty Gustowski, K. T. C.G. K

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1839 nr 4

Wiadomo czyni, iż Amalia z Trąmpczyńskich Dobrska Jgnacego Dobrskiego Sędziego Pokoiu Powiatu Sieradzkiego dziedzica dóbr Tyczyna małżonka, tamże w wsi Tyczynie Powiecie Sieradzkim przy mężu swym zamieszkała z własnych funduszów utrzymuiąca się, przez Akt z dnia 8/20 Grudnia 1838 r. wytoczyła akcyą o oddział maiątku przeciwko rzeczonemu mężowi swemu Jgnacemu Dobrskiemu do Trybunału Cywilnego Gubernii Kaliskiey ustanowiwszy swym Obrońcą Franciszka Bielskiego Patrona Trybunału w Kaliszu zamieszkałego.

Kalisz dnia 12/24 Stycznia 1839 r. Franciszek Salezy Wołowski

Pis. Tryb. Cyw. Gub. Kal.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1842 nr 15

Pisarz Trybunału Cywilnego Pierwszej Jnstancyi Gubernij Kaliskiej.

Podaje do publicznej wiadomości, iż dobra ziemskie Tyczyn składające się z folwarku i wsi zarobnej Tyczyn i pustkowia Redzeń z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami w Pcie i Ob: Sieradzkim Gub Kaliskiej położone, do Ignacego Dobrskiego we wsi Tyczynie mieszkającego i zamieszkanie prawne mającego, należące; aktem Komornika Trybunału Tomasza Kozłowskiego dnia 3/15 Października 1841 r. rozpoczętym a w dniu 9/21 t. m. i r. skończonym, na rzecz Prokuratoryi Jlnej w Królestwie Polskiem w imieniu i na rzecz Skarbu Królestwa czyniącej w Warszawie urzędującej, zamieszkanie prawne co do tego interessu u Romana Ostapowicza obrońcy swego w M. Kaliszu obrane mającej, na przymuszone wywłaszczenie zajęte zostały.—

Akt zajęcia wspomniony, doręczony został w dniu 9/21 Października 1841 r. Ignacemu Dobrskiemu Wójtowi gminy Tyczyn, a w dniu 18/30 Listopada 1841 r. Jakóbowi Bojemskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Ptu Sieradzkiego, następnie zaregestrowany został dnia 7/19 Lutego r. b. w xiędze wieczystej dóbr Tyczyna a dnia 9/21 Lutego r. b. w xiędze zaregestrowań zajęcia nieruchomości w Kancellaryi Trybunału utrzymywanej.—

W szczególności dobra te składają jedną gminą Tyczyn obejmują w przybliżonym sposobie:

a. gruntu ornego dominialnego klassy IV i V około morg 120 pręk. 150. b. grunta orne włościańskie tejże klassy morg 55. c. łąki dominialne tejże klassy morg 25 prk. 10. d. borów i lasów tejże klassy morg 180 prk. 30. e. placów pod zabudowania dworskie i wiejskie około morg 66. f. ogrodów dworskich i włościańskich morg 50 prk. 70. g. wody i ścieków morg 130 prk. 150. h. nieużytków dróg i rowów morg 68.—

Razem około morgów 785 prk. 410.—

Czyli około 26 włók morg 5 prkw. 110 miary Nowopolskiej.—

Dobra Tyczyn graniczą na wschód słońca z dobrami Pstrykonie, na południe z dobrami Ligota, na zachód z Sokołowem i Prażmowem, na północ z dobrami Chojne.—

W dobrach tych znajduje się komorników 14, komornic 2.—

O stanie dóbr zajętych na subhastacyą, przekonać się można i protokułu zajęcia u Romana Ostapowicza Patrona i u podpisanego Pisarza w Kaliszu, wreszcie dobra te na gruncie widzieć możne.—

Przedaż dóbr w mowie będących odbędzie się w Kaliszu na Audyencyi Trybunału Cywilnego I. Instancyi Gub: Kaliskiej w miejscu zwykłych posiedzeń.—

Pierwsze ogłoszenie warunków odbędzie się dnia 8/20 Kwietnia r. b. na Audyencyi Trybunału o godzinie 10 z rana.—

Kalisz, dnia 11/23 Lutego 1842 r.

Franciszek Salezy Wołowski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 118

(N. D. 1841) Sąd Policyi Ρrostej Okręgu Sieradzkiego.

Wzywa uprzejmie wszelkie Władze nad bezpieczeństwem w kraju czuwające, aby na zbiegłego z wsi Τyczyna Franciszka Opalińskiego o zbrodnią kradzieży obwinionego, i w zarzucie tym prawnie poszlakowanego baczną uwagę zwracać, a w razie ujęcia wprost оd siebie Sądowi Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego odtransportować pod przyzwoitą strażą raczyły.

Dla tym łatwiejszego rozpoznania osoby zbiegłego, umieszcza się w tym miejscu następujący rysopis: Franciszek Opaliński inaczej Królem v. Królakiem zowiącego się, lat 29 wieku liczący, przed ucieczką ze służby za fornala utrzymujący się, jest wzrostu dobrego, włosów na głowie jasno-bląd, oczu niebieskich, budowy dosyć silnej, nosa miernego, znaków szczególnych żadnych.

w Sieradzu d. 20 Marca (10 Kwiet.) 1845.

Dzierożyński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1845 nr 261

(N. D. 6018) Pisarz Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Warszawskiéj w Kaliszu.

Podaje do publicznéj wiadomości, iż dobra Tyczyn składające się z folwarku i wsi zarobnej tegoż nazwiska Tyczyn z pustkowiem Redzeń z wszelkiemi przyległościami i przynależytościami w P-cie i O-gu Sieradzkim Gnii Warszawskiej położone,do Ignacego Dobrskiego Sędziego Pokoju Okręgu Sieradzkiego, we wsi Tyczynie mieszkającego i zamieszkanie prawne mającego, aktem Komornika Trybunału Kaliskiego Józefa Rojek dnia 7 (19), Lutego 1845 r. rozpoczętym, a w dniu 10 (22) t. m. i r. skończonym, na rzecz Prokuratoryi w Królestwie Polskiem w imieniu i na rzecz Skarbu Królestwa czyniącej w Warszawie urzędującej, zamieszkanie prawne co do tego interessu u Romana Ostapowicza Obrońcy Prokuratoryi w Kaliszu obrane mającej, na przymuszone wywłaszczenie zajęte zostały.

Akt zajęcia wspomniony, doręczony został w d. 10 (22.) Lutego r. b. Ignacemu Dobrskiemu Wójtowi Gminy Tyczyn i w dniu 16 (28) Kwietnia r. b Jakubowi Bojemskiemu Pisarzowi Sądu Pokoju Okręgu Sieradzkiego, następnie zaregestrowany został d. 29 Września (11 Października) 1845 r. w księdze wieczystej dóbr Tyczyna a d. 13 (25) Października t. r. w księdze zaregestrowań zajęcia nieruchomości w Kancellaryi Pisarza Trybunału utrzymywanej.

W szczególności dobra te składają jednę gminę Tyczyn, obejmują w przybliżonym sposobie:

a) Gruntu ornego dworskiego kl. 4, 5 i 6 około mórg miary nowopolskiéj 160 pr. k. 100;

b) gruntu włościańskiego téj samej klassy co dominjalne około mórg 89;

c) gruntu włościańskiego do wykarczowania na pustkowiu Redzeń z lasu wyciętego wzięte na lat 9 obejmują około mórg 89;

d) łąk dominialnych i włościańskich mórg 24 pr. k. 10;

e), borów i lasów wyciętych zajmują mórg 180;

f) placów pod zabudowaniami dworskiemi i włościańskiemi mórg 50 pr. k. 10;

g) ogrodów dworskich i włościańskich mórg,44 pr. k. 70;

h) wód i ścieków mórg 130, pr. k. 50;

i) nieużytków, dróg, rowów, piasków przez rzekę wyrzuconych oraz miedz mórg 68; razem około mórg 785 pr. k. 120.

Czyli około 26 włók mórg 5 pr. k. 120 miary nowopolskiéj.

Dobra Tyczyn graniczą i stykają się, uważając na wschód słońca z dobrami Pstrykowie, na południe z dobrami Ligotą, na zachód z Sokołowem, na północ z dobrami Chojne, następnie Pustkowie Redzeń graniczy i styka się na wschód słońca z Tyczynem, na zachód z Sokołowem, na południe z z Ligotą, na północ z dobrami Chojne.

Dobra te zostają w posiadaniu dzierżawnem Franciszka Chlewskiego do r. 1849 w cenie rocznej dzierżawy rs. 450, o rozwiązanie kontraktu dzierżawnego Chlewskiemu służącego przez Prokuratoryą wytoczony został process.

W dobrach tych znajdują się:

1, Zagrodników 2; 2, komorników 18; 3, komornic 3; 4, budziarzów 7, 5, czynszowników dwóch to jest; Antoni Fulko szewc płaci do dworu rocznie czynszu rs. 9 i Jan Wypyszyński kowal płaci rs. 2 k. 70.

O stanie dóbr zajętych na subhastacyą, przekonać się można z protokołu zajęcia i warunków u Romana Ostapowicza Obrońcy Prokuratoryi i u podpisanego Pisarza Trybunału w Kaliszu, wreszcie dobra te na gruncie widzieć można.

Przedaż dóbr w mowie będących odbędzie się w Kaliszu na audyencyi Trybunału Cywilnego I, Instancyi Gubernii Warszawskiej, w miejscu zwykłych posiedzeń.

Pierwsze ogłoszenie warunków odbędzie się dnia 7 (19) Grudnia 1845 r. na audyencyi Trybunału w Kaliszu o godzinie 10 zrana.

Kalisz d. 16 (28) Października 1845 r.

J. Migórski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1846 nr 209

(N. D. 4701) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W drugiej połowie miesiąca Sierpnia b. r. w borach do wsi Tyczyna należących dostrzeżony został koń maści gniadej lat około 10 mieć mogący, wzrostu małego bez żadnej odmiany. Wzywa przeto niewiadomego z imienia, nazwiska ani pobytu właściciela, aby w przeciągu dni 30 od daty niniejszego ogłoszenia stawił się w Sądzie tutejszym z dowodami własność rzeczonego konia usprawiedliwiającemi, w przeciwnym bowiem razie takowy przez publiczną licytacyą spieniężony i kwota z tąd zebrana na rzecz Skarbu zasądzoną zostanie.

w Sieradzu d. 17 (29) Sierpnia 1846 r.

K. Kleszczeński za Podsędka.

Warszawska Gazeta Policyjna 1846 nr 337

Ważniejsze zdarzeniu zaszłe w Królestwie.

W następujących miejscach w królestwie były pożary w skutku których spaliły się:

We wsi Tyczynie powiecie Sieradzkim, stodoła dworska asekurowana na rs. 765. Strata zaś w ruchomościach w skutku tego pożaru wynikła na rs. 1851 podaną została.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1853 nr 34

(N. D. 566) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Wzywa wszelkie Władze tak cywilne jako i wojskowe, aby Szczepana Chrzanowskiego lat 26 liczącego urodzonego we wsi Szczawnie z Kazimierza i Katarzyny małż Chrzanowskich wzrostu średniego, twarzy okrągłej, nosa małego, oczu niebieskich, czoła wysmukłego, włosów na głowie jasnoblond, utrzymującego się z wyrobku, ostatnio we wsi i gm. Tyczyn Powiecie Sieradzkim Gub. Warszawskiej zamieszkałego, a obecnie z pobytu niewiadomego, baczne oko zwracały, a wrazie ujęcia Sądowi tutejszemu lub najbliższemu odstawiły.

Tyniec dnia 17 (29) Stycznia 1853 r.

Sędzia Prezydujący, Radca Kollegialny,

Swierczyński.

Kurjer Warszawski 1854 nr 257

Skutkiem nadzwyczajnego wylewu rzeki Warty, zrządzone zostały szkody w następujących miejscach: W gm: Ciążeń do wysokości rs. 30,000; wgm: Krzymów o do wysokości rs. 10,000; w gm: Patrzyków do wysokości rs. 9,000; w gminach Brzezna i Grądach do wysokości rs. 6,000; w gm: Wysokie do wysokości rs. 4,000; w gm: Włyń do wysokości rs. 3,500; w gminach: Kamiończyku, Balin, Biskupice i Gidle, do wysokości rs. 3,000; w gm: Piekary do wysokości rs. 1,500; jako też w gminach : Skączniewie, Kopojno, Tyczyn, Ligota, Majaczowice, Siemiechów, Burzeninie, Niechmierów, Zagórowo, Wola Łaszczowa, Czarków, Kramsk, w m. Koninie, oraz wgm: Dankowice i Wąsosz.

Dziennik Powszechny 1862 nr 277

Dnia 4 Października r. b. w gminie Lipsko, powiecie Zamojskim i dnia 5 t. m. We wsi Tyczyn, gminie Męka, powiecie Sieradzkim, wynikły dwa pożary, pierwszy jak się domyślają z wypadłej iskry z komina, zniszczył karszmę murowaną, ubezpieczoną na rs. 560 i ruchomości wartujące rs. 140, — przy drugim wynikłym z podpalenia przez niewyśledzonego złoczyńcę, spaliła się stodoła z przystawką, ubezpieczona na rs. 890, i zboże oraz rozmaite sprzęty gospodarskie.

Dziennik Warszawski 1866 nr 196

(N. D. 5436). Sekwestrator Skarbowy Powiatu Sieradzkiego.

Podaje do publicznej wiadomości, iż z mocy upoważnienia W. Naczelnika Powiatu Sieradzkiego będą sprzedawane na rzecz należności Skarbowych.

1. Na dniu 2(14) Września r. b. w mieście Sieradzu

z Folwarku Tyczyn: a) meble, b) fortepian palisandrowy, c) koni cugowych 6, d) owiec 250.  

Sieradz d. 18 (30) Sierpnia 1866 r.

Polakowski.

Kaliszanin 1875 nr 63

Ważniejsze wypadki w Gubernji Kaliskiej. (Dokończenie.)

D. 19 czerwca (1 lipca) we wsi Tyczyn, gm. Majaczewice tegoż sieradzkiego pow. 15 letni syn włościanina Wincenty Bakowicz, kąpiąc się w rzece Warcie utonął.

Kaliszanin 1881 nr. 11

Ja. Piotr Siewierski, niniejszem składam serdeczne podziękowanie Wielmożnemu Chlebcewiczowi, adwokatowi zamieszkałemu w Kaliszu w domu Przechadzkiego, za wygranie mojej sprawy z bratem Łukaszem o majątek wieś Tyczyn w powiecie Sieradzkim. 7 Lutego 1881 r.

Kaliszanin 1886 nr. 61

W d. 26 z. m., o godz. 11 w nocy, z niewiadomej przyczyny wynikł pożar we wsi Tyczynie, ofiarą którego stały się dwie stodoły z całym sprzętem tegorocznego żyta i siana, maszyny, wozy i narzędzia rolnicze, nadto owczarnia i spichlerz. Krestencja i narzędzia rolnicze nie były asekurowane. W roku zeszłym o tym samym prawie czasie właściciel majątku poniósł również znaczne straty w skutek pożaru.

Kaliszanin 1887 nr. 52

(Nad). Dn. 2 lipca, we wsi Tyczynie, powiecie sieradzkim, zakończył życie obywatel ziemski, Jan Polkowski, przeżywszy lat 76. Pogrzeb odbył się w dniu wczorajszym, a w dniu dzisiejszym nabożeństwo żałobne w kościele parafjalnym w Burzeninie.

Ziemia Sieradzka 1920 luty

Dnia 20 lutego r. b. gospodarzowi Józefowi Majchrzakowi, zam. we wsi Styczeń, gm. Majaczewice skradziono 17 rb. srebrnych, 2 pierścionki złote i jeden srebrny, kradzieży tej dopuścił się 13 letni Tadeusz Tułko, ubrany w jasne długie palto, w czapce barankowej, w trepach, który zbiegł w niewiadomym kierunku.

 Ziemia Sieradzka 1924 listopad

Wypadki. Dnia 5 listopada 1924 roku w lesie państwowym w rewirze Tyczyn, podczas wycinania drzewa w porębię zabity został spadającym drzewem robotnik Stanisław Czekalik, mieszkaniec wsi Stoczki gm. Bogumiłów.

 Ziemia Sieradzka 1926 grudzień

Dn. 9 XII. r. b. we wsi Tyczyn, gm. Majaczewice, spłonęła przypuszczalnie z podpalenia, stodoła gosp. Tomasza Dobrowolskiego.

 

Goniec Sieradzki 1928 nr 152

— (s) Z polowania. W dniu 21 bm.odbyło się polowanie na terenie lasów państwowych w rewirze Tyczyn, przyczem zabito 22 zające i 15 królików. Myśliwych było 10.
Z powodu mżystej pogody polowanie nie zupełnie udało się.   
Królem polowania został p. Rudolf.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

X. Obszar gminy wiejskiej Majaczewice dzieli się na gromady:

18. Tyczyn, obejmującą: wieś Redzeń I, wieś Tyczyn, kolonję Tyczyn, las państw. Tyczyn. 

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki

Wicewojewoda

Echo Łódzkie 1936 grudzień

Naczelnik inż. Jellinek królem polowania. Wicewojewoda Wendorf wicekrólem.

SIERADZ. 15. 12. - Administracja Lasów Państwowych Nadleśnictwa Szadek, urządziła w leśnictwie Wośniki w rewirze Tyczyn polowanie. Na polowaniu był obecny wicewojewoda łódzki Wendorf, naczelnik wydziału samorządowego inż. Jellinek, Inspektor starostwa Burzański. starosta sieradzki mgr. K. Łazarski, leśniczowie i inni w liczbie 10 fuzyj. Po kilkunastu miotach zabito 48 zajęcy i 16 królików. Królem polowania został Inż. Jellinek mając na rozkładzie 13 zajęcy i 5 królików, wicekrólem został wicewojewoda Wendorf, mając na rozkładzie 7 zajecy i 2 króliki. Po skończonym polowaniu w gajówce zwyczajem dawnych lat odbył się skromny posiłek myśliwski. Polowanie prowadził leśniczy Rudolf, zaś sekretarzował p. Dygas.

Obwieszczenia Publiczne 1937 nr 36

Sąd Okręgowy w Kaliszu, na mocy art. 177-6 U. P. C., obwieszcza, iż na skutek postanowienia Sądu z dnia 10 kwietnia 1937 r., zostało wszczęte postępowanie o uznanie za zmarłego Karola Pawlika, syna Tomasza i Heleny z Kopczyńskich, urodzonego 25 października 1876 r. w Burzeninie, pow. sieradzkiego.

Wobec czego Sąd wzywa go, aby w terminie 6 miesięcznym od dnia wydrukowania niniejszego, zgłosił się do Sądu, gdyż w przeciw­nym razie, po upływie tego terminu, zostanie przez Sąd uznany za zmar­łego.

Wzywa się wszystkich, którzyby wiedzieli o życiu lub śmierci Ka­rola Pawlika, aby o znanych sobie faktach zawiadomili Sąd Okręgowy w Kaliszu w powyższym terminie, nadto Sąd nadmienia, że Karol Pa­wlik, był stałym mieszkańcem wsi Tyczyn, pow. sieradzkiego, nr spra­wy Co. 85/37.

Echo Łódzkie 1939 styczeń

Wojewoda Józewski na polowaniu w lasach tyczyńskich.

SIERADZ, 26.1. — W tych dniach odbyło się polowanie w lasach państwowych rewiru Tyczyn — Wośniki. W polowaniu wzięli udział wojewoda łódzki Józewski wicewojewoda inż. Jellinek, oraz starosta powiatowy mgr K. Łazarski.

Echo Łódzkie 1939 czerwiec

Biała wrona w gnieździe. Niezwykły okaz powędrował do Warszawy.

SIERADZ, 5. 6. — W czasie zbioru młodych wron z gniazd w lesie państwowym w rewirze Tyczyn, leśnictwa Wośniki w jednym wśród czterech wron znaleziono zupełnie białą. Ten rzadki okaz leśniczy Rudolf odesłał do nadleśnictwa Szadek skąd ma być wysłana do Warszawy do ogrodu zoologicznego. Trzeba dodać, że w roku zeszłym w tymże lesie jeszcze większą sensację zrobiła sarna biała, którą widziano dłuższy czas. W końcu jednakże znikła. Być może że padła z rąk kłusowników, lub drapieżnych zwierząt.

 Orędownik 1939 nr. 129

Biała wrona 

Łódź, 5.6.— W lesie państwowym w rejonie Tyczyn gajowy złowił w skrytce białą wronę, która została przesłana do Ogrodu Zoologicznego w Warszawie. Jest to oryginał wśród wron, a Towarzystwo Ornitologiczne w Warszawie przeprowadzi nad nią badania.

Światowit 1946-47 tom 19

Tyczyn nad Wartą.

Odkryto tu fibulę żelazną, podobną również do fibuli z Pępowa 220. (Tabl. VIII, 4). Fibula ta posiada podobnie, jak fibula z Charłupi, cięciwę dolną. Od okazu z Pępowa różni się profilem, gdyż nóżka jej zachodzi na kabłąk lekko wklęsłym łukiem, oraz różni się także wyrostkiem, widocznym przy przejściu kabłąka w piętkę 221 Niemal identyczną fibulę znam z Jugosławii 222 J. Kostrzewski okaz ten zalicza do wariantu E, (Fibule z dolną cięciwą i wielką sprężyną). Według niego środkowo-lateńskie fibule z cięciwą dolną są bardzo częstym zjawiskiem na terytorium celtyckim, rzadko natomiast spotykane na obszarze zachodnio-germańskim 223.

220 Kraków. Gabinet archeol. przedhist. U. J. nr 8455. Dar St. Polkowskiego. Fibula została znaleziona wraz z niskim, baniastym dzbanuszkiem, oznaczonym nr 8454 (dzbanuszka tego nie znam). Podług Wilkego jest to forma wsch.-germ. patrz Archaeol. Erläuterungen z. Germania, str. 17, rys. 7—12. J. Kostrzewski, Die ostgerm. Kultur, t. I, str. 19, t. II, str. (259) 5 i 94. Mittellatènefibel (var. E.) u. Schildbuckel. Arch. Museum d. Univers. Krakau. Na kartce inwentarz. wzmianki o umbie nie ma, Tegoż, La Tene na obszarze b. Król. Kongr. „Przegl. Archeol.” t. I, zesz. 1—2, str. 17, rys. 36. J. Pasternak, Ruskę Karpaty o archeologii, str. 141, 1928.

221 J. Kostrzewski, D. ostgerm. Kultur, t. I, str. 15: „es ist ein kleiner dreiekkiger Vorsprung im stumpfen Winkel des Fussrahmens hervorzuheben, der bei anderen Typen nur vereinzelt vorkommt und nur in einigen Fällen auch v. westgerm. u. keltischem Gebiet bekannt ist”. Tegoż, Jeszcze o kulturze lateńskiej... „Przegl. Archeol.” t. I, II, III, zesz. 3—4, str. 122. W Muzeum Seminaryjnym (Diecezjalnym?) we Włocławku znajduje się znalezisko z okolic Włocławka „miecz obusieczny pierwotnie pogięty, obecnie rozprostowany z dochowanym jelcem, zdobiony zapewne ongiś dołeczkami, grot oszczepu z ostrzem daszkowatym i przełamaną tulejką oraz ułamek zapinki żelaznej z dużą sprężyną z 4-ch zwojów o dolnej cięciwie, podobną zapewne do fibuli z Tyczyna”. W Muzeum Diecezjalnym w szafie 6. tabl. 2, pod nr 338, 391 znajduje się miecz żelazny z jelcem dzwonowatym. Włócznia żelazna i szklany paciorek granatowy z żółtymi oczkami. Fibuli obecnie nie ma. Publik, w pamiętn. Wystawy w Kaliszu.

222 Smarjeta. Lublana. Muzeum. Szafa 11, nr 1. Dwie identyczne fibule brązowe.

223 J. Kostrzewski, Die ostgerm. Kultur, t. I, str. 19.