Ocin / Ocinek

Taryfa Podymnego 1775 r.
Ocinek, wieś, woj. sieradzkie, powiat sieradzki, własność duchowna, 16 dymów.

Czajkowski 1783-84 r.
Odcinek, parafia wroblew (wróblew), dekanat warcki, diecezja gnieźnieńska, województwo sieradzkie, powiat sieradzki, własność: kapituła sieradzka.

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Ocinek, województwo Kaliskie, obwód Kaliski, powiat Wartski, parafia Wróblew, własność rządowa. Ilość domów 19, ludność 138, odległość od miasta obwodowego 4.

Słownik Geograficzny:  

Ocin, w dok. Oczyno, os. karcz. i fol. majorat, pow. sieradzki, gm. i par. Wróblew, odl. od Sieradza 9 w.; os. karcz. ma 3 dm., fol. major. 36 dm., 274 mk. Kapituła gnieźnieńska zamieniła r. 1299 Ostrów z pod Kruszwicy na wieś Ocinek, którą Piotr, syn Sułkona, był nabył od Albryka, syna Chebdy z Kobierzycka (Kod. Wielkop.). Według Lib. Ben. Łask. (I, 415, 433) należał O. do kanoników kolegiaty przy zamku królewskim w Sieradzu. Kmiecie obowiązani byli część ról folwarcznych uprawiać i obsiewać (jutrzyny i sepy), a następnie zebrać i zwieść i prócz tego płacili po grzywnie czynszu z łanu. Inne role folwarczne uprawiali kanonicy swoim kosztem. Po przeniesieniu tej kolegiaty w 1786 r. z zamku do kościoła parafialnego w mieście, istniała ona do 1818 r. Następnie posiadłości przeszły na własność rządową. Według regestr. pobor. było tu w 1553 r. 3 łany, a w. 1576 r. półtora łana (Pawiński, Wielkop. II 219).

Spis 1925:

Ocin, wś, pow. sieradzki, gm. Wróblew. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne 49. Ludność ogółem: 289. Mężczyzn 145, kobiet 144. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego 286, ewangelickiego 3. Podało narodowość: polską 289.

Wikipedia:

Ocin-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Wróblew. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego. Była ona na granicy pomiędzy dwoma majątkami Kościerzynem i Kobierzyckiem. W 1902 r. wieś przecięła linia kolejowa. Później przecięła ją trasa Sieradz-Kalisz.

1992 r.

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1820 nr 1

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego.
Obwieszcza ninieyszem, że folwarki Ocinek i Pruchno w Ekonomii Rządowey Męka, zostaną w Terminie dnia 27. Stycznia 1820. r w Wydziale Dóbr i Lasów Rządowych odbydź się maiącym, wydzierżawione na lat dwanaście Osobie, która najlepszą w myśl Uchwały Xięcia Namiestnika Królewskiego z dnia 24. Stycznia 1818. udowodni kwalifikacyą. O warunkach, pod iakiemi wydzierżawienie to nastąpi, ubiegaiący się w dniu wyż oznaczonym zawiadomieni zostaną; tu iednak Kommissya Woiewódzka ostrzega:     iż nikt do Konkurrencyi przypuszczonym nie będzie, kto wprzódy nie złoży Vadium kwartalney Summie dzierżawney wyrównywaiącego w ilości złot. p. 1342.
Działo się w Kaliszu dnia 23. Grudnia 1819 roku.
Za Prezesa: Kowalski, K. W. A. Dziewulski, S. G.

 

Gazeta Warszawska 1826 nr 46

Trybunał Cywilny Pierwszey Instancyi Woiewództwą Kaliskiego.

Na skutek Postanowienia Nayiaśnieyszego Pana z daty 12/24 Stycznia r. b. Regulacyią Hypotek Dóbr Narodowych, z któremi Skarb Publiczny do Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego przystępuie, nakazuiącego, i na skutek Reskryptów Kommissyy Rządowych Sprawiedliwości i Przychodów i Skarbu d. d. 22 i 24 Lutego r. b. rozpoczynaiąc regulacyią takową hypotek, podaie do wiadomości publiczney, iż do przyymowania Aktów pierwiastkowego regulowania hypotek Dóbr i realności niżey wymienionych w Woiewództwie Kaliskiem położonych, wyznaczył termin (...)

Na dzień 9 Maia 1826 roku. — dla:

9. Dóbr Narodowych Ekonomii Męka, składaiącey się z folwarku i wsi Męka, z Probostwa Męka złożone z gruntów i łąk w ilości morgów 277 prętów 120 miary Reńskiey, z młyna wodnego do Probostwa należącego, z wsi Ruda, z dwóch wybraniectw 21 łanów gruntu obeymuiących zabudowań w possessyi Rządu zostaiących, z folwarku j, wsi Polkow, z młyna Chochełna zwanego, z folwarku i wsi Piaski, z trzech młynów wodnych, to iest: 1) z młyna należącego do folwarku Wielka, 2) z młyna należącego do SSrów Antoniego Grzelaka, i 3) z młyna należącego do Mateusza Surmagi, z wsi Czechy, z folwarku wsi Góra poświętna, z folwarku Szkaplerz, Jurydyki Podominikańskiey, z miasta Sieradz, z wybranictwa we wsi Szlach: Dzigorzew w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim, z folwarku Osinek, z wybranictwa we wsi Szlach: Monice, i z folwarku Pruchna w Powiecie Wartskim Obwodzie Kaliskim, z folwarku Groiec Wielki, z młyna wietrznego, z wybranictwa we wsi Szlach: Mnichów, z wsi Łagiewniki, z folwarku wsi Oraczew, z młyna wodnego, z wybranictwa we wsi Szlach: Woźniki, z folwarku i wsi Kopyści, z wsi i Probostwa Borszewice, z folwarku i wsi Probostwa Sędzieiewice, z młyna wodnego tamże, z wsi Lucieiow, z wsi Żagliny i Źródła w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim; z folwarku i wsi Szadkowice, z młyna Buła na zimney Wodzie zwanego w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim; z miasta Szadek, z austeryią, oraz z domów Piekło, w których szynki Rządowe, niemniey z placu pustego Piekiełko, Z Wóytostwa w Szadku, z wsi Kromelin, Kobyla, Wielgiey Wsi, z młynów dwóch Nagrobla i Żagrda zwanych, w Powiecie Szadkowskim Obwodzie Sieradzkim sytuowanych

(...) W moc Art: 3 postanowienia powyższego Nayiaśnieyszego Pana, oznaymia Trybunał, iż ktokolwiek sądziłby mieć prawo do własności Dóbr wyżey wymienionych, lub iakie prawo rzeczowe ściągaiące się do tychże Dóbr, może i powinien się zgłosić w terminach oznaczonych, a naypóźniey do dnia 14 Cztrwca r. b., który się w skutek Art: z tegoż postanowienia, ze względu na czas do obwieszczeń potrzebny, iako ostateczny i prekluzyyny oznacza.

Nadto dodaie Trybunał wskutek Art: 4 postanowienia Nayiaśnieyszego Pana, iż żadne reklamacyie przeciw Inkameracyi Dóbr na mocy urządzeń, iakie nastąpiły za Rządu Pruskiego, Austryiackiego, oraz na mocy Prawa na Seymie Xięztwa Warszawskiego dnia 23 Grudnia 1811 roku uchwalonego, ani też kompetencyie do Hypoteki przyiętemi nie będą, rozpoznawaniu Sądowemu nie ulegaią, niemniey żadne inne pretensyie prócz wymienionych powyżey w Artykule 3 do Hypoteki przyymowanemi bydź nie maią.

Regulacyia takowa odbywać się będzie w Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny położonym, przed delegowanemi przez Trybunał wyznaczonemi, o których w Kancellaryi Hypoteczney dowiedzieć się będzie można. — Kalisz d. 4 Marca 1826 r.

Rembowski Prezes.

Karnecki Sekretarz.

Powszechny Dziennik Krajowy 1829 nr 263

Kommissya Woiewództwa Kaliskiego. W wykonaniu Reskryptu Kommissyi Rządowey Przychodów i Skarbu: a) z dnia 26 Sierpnia r. b. Nr. 56,285/11,450. b)„ 29 detto Nr. 89,946/19,063. Zasadzaiących się na Dekrecie Nayiaśnieyszego Pana w Odessie pod dniem 19 Sierpnia 1828 r. zapadłym, Kommissya Woiewódzka do powszechney podaie wiadomości. 1. w dniu 14 Grudnia r. b. 2. „ 16 detto. 3. „ 18 detto. 4. „ 21 detto. poczynaiąc zawsze od godziny 11 z rana, odbywać się będzie w iey biurze na sali zwykłych posiedzeń publiczna licytacya na sprzedaż następnych dóbr rządowych, to iest: ad 1. Wsi Noskowa z propinacyą, ad 2. Wsi Biała z propinacyą, ad 3. Wsi Biskupice smolane z propinacyą; w Ekonomii Kalisz, w Obwodzie Kaliskim położonych, ad 4. Klucza Ocinek składaiącego się z folwarków Ocinek i Pruchna, oraz dwóch wsi tychże samych nazwisk wraz z propinacyą, w Ekonomii Męka, Obwodzie Kaliskim położonego, którego przestrzeń wynosi włok 30, morgów 15, prętów 228 miary nowo-polskiey. Licytacya zaczynać się będzie, a mianowicie: ad 1. od summy złp. 22,423 gr. 24. ad 2. detto — 15,119 — 15 ad 3. detto — 15,186 — 27. ad 4. detto — 36,768 — 15. w srebrze albo w listach zastawnych koloru białego w nominalney wartości. Oprócz postąpioney na licytacyi summy ; obowiązany będzie plus licytant corocznie skarbowi opłacać w dwóch ratach kanon; ad 1. w summie złp. 1096 gr. 15. ad 2. detto — 733 — 20. ad 3. detto — 724—5. ad 4. detto — 1774 — 28. z wolnością iednak spłacenia takowego monetą brzęczącą. Nadto przeymie pożyczkę od Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego. ad 1. w summie złp. 11,000. ad 2 detto — 5,200. ad 3 detto — 8,200. ad 4 detto — 14,800. zaciągnioną, od którey przez następne 24 lata wnosić będzie do kassy tegoż Towarzystwa Prawem Seymowem z dnia 13 Czerwca 1825 r. ustanowioną opłatę. Oprócz podatków i ciężarów do tychże dóbr przywiązanych, opłacać się będzie także nowo ustanowiony podatek ofiary, iako to: ad 1. w ilości złp. 557 gr. 18. ad 2. detto — 249 — 18, ad 3. detto — 411 — 20 ad 4.- detto — 472 — 12. Każdy przystępujący do licytacyi winien złożyć vadium: ad 1. w summie złp. 2,633 gr. — ad 2. detto — 1675 — 10. ad 3. detto — 1776 — 10. ad 4. detto — 4141 — 26.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1838 nr 207

Rejent Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej.

Po nastąpionej śmierci:

1. Wincentego Sobczaka włościanina, współwłaściciela dóbr ziemskich Ocinek, w Powiecie Wartskim Gubernii Kaliskiej leżących;  

(…) Ogłasza się wiadomość otwarcia postępowań spadkowych z wyznaczeniem terminu do regulacyi tych spadków w Kancellaryi Ziemiańskiej Gubernii Kaliskiej, przed podpisanym Rejentem a w szczególności:

Co do pierwszego na dzień 6 (18) Marca 1838r.  

(...) Wszyscy zatem kogo to interessować może, w dniach powyżej oznaczonych, winni są zgłosić się z prawami swemi, jeżeli niechcą być narażonemi na straty, jakichby z opóźnienia ponieśli.  

Kalisz d. 20 Sierpnia (1 Września) 1838 r.

Fr. Nowosielski.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1846 nr 10

(N. D. 170*) Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

Dnia 17 (29) Września b. r. po godzinie 9 w wieczór Wawrzyniec Jadamiak włościanin wsi Ocinka Okręgu Wartskim wdrodze do miasta Kalisza za wsią Kamienna wprost Pustkowia Tekliny zwanego uderzony razy dwa kamieniem w głowę przez nieznanego mu który go na téj drodze spotkał, zrabowany został przez tegoż z pieniędzy jakie wilości zł. 251 gr. 6 niósł z sobą, w celu ujęcia sprawcy tego czynu Sąd nasz wzywa wszelkie Władze iżby z rysopisu poniżej umieszczonego domniemanie swe o imieniu nazwisku i miejscu zamieszkania lub pobytu wspomnionego nieznanego Wawrzyńcowi Jadamiak człowieka udzielić zechciały, wrazie powzięcia poszlak przeciw domniemanemu rzeczywistego w nim sprawcą wykazujących tego ujęły i bąć wprost bąć pośrednio dostawiły, wedle podania Wawrzyńca Jadamiak człowiek o którym mowa wzrostu jest dobrego, tuszy dobrej, twarzy okrągłej rumianej, włosów czarnych które krótko były strzyżone, nosił wtedy faworyty które były rude wieku mógł mieć lat 30 ubiór jego składał się z sukmany koloru granatoewego podartej, spodni i koszuli z płótna białego kamizelki i czapki rogatej,takiegoż koloru sukna co sukmana oraz butów starych, w kamizelki, miał guziki metalowe, u czapki futro z baranka siwego, pieniądze wzięte przez niego zrabowanemu, składały się z następującego rodzaju monety, dziesięciogroszowej sztuk 12, trzygroszowéj sztuk 2, biletów Bankowych po zł. 5 sztuk 2, z reszty wmonecie srebrnej już rublowej, już pięciozłotowej.

Kalisz dnia 8 (20) Grudnia 1845 roku.

Sędzia Prezydujący, Swierczyński.

*nieczytelne

Kurjer Warszawski 1846 nr 17

Dnia 29go Wrześ: r. z. w wieczór, Wawrzyniec Jadamiak Włościanin wsi Ocinka, w drodze do Kalisza za wsią Kamienna, uderzony dwa razy kamieniem w głowę przez nieznanego mu, który go na tej drodze spotkał, zrabowany został przez tegoż z pieniędzy zł. 251 gr. 6; w celu uięcia sprawcy tego czynu, Sąd Policji Popr: Wydziału Kaliskiego wezwał, ktoby go dostrzegł, aby stawił powyższemu Sądowi.

Dziennik Warszawski 1865 nr 255

(N. D. 6804) Rejent Kancelarji Ziemiańskiej Gubernji Warszawskiej w Kaliszu.

Po śmierci:

3. Teofila Malanowskiego co do współwłasności sumy rs. 1,248 na dobrach Ocinek z Okręgu Wartskiego w dziale III ad Nr. 1 zahypotekowanej.    

(…) otworzyły się spadki do regulacji których wyznacza się termin na dzień 6 (18) Maja 1866 r. w Kancelarji hypotecznej.

Kalisz d. 5 (17) Października 1865 r.

Teofil Józef-Kowalski.

Dziennik Warszawski 1873 nr 119

N. D. 3445. Rejent Kancelarji Ziemiańskiej w Kaliszu.

Po zgonie:

3) Marjanny Jerysz, 4) Wiktorji Malanowskiej, obudwóch współwłaścicielek sumy rs. 624 na prawie propinacji w dziale III wykazu pod Nr. 1 wykazu hypotecznego dóbr Ocinek z o-gu Wartskiego stojącym ubezpieczonej,

(...)otworzyły się spadki, do regulacji których wyznaczam termin przed sobą w Kancelarji mej w Kaliszu na dzień 8 (20) Grudnia 1873 r. godzinę 10 z rana.  

Kalisz d. 29 Maja (10 Czerwca) 1873 r.

Józef Jezierski.

Kurjer Warszawski (dodatek poranny) 1895 nr 26

Echa sieradzkie.

Z Sieradza piszą do nas:

„Okolica nasza, zwykle spokojna, w ostatnich dniach była widownią kilku napadów i rabunków.

Właścicielowi składu futer zrabowano wiele cenniejszych towarów oraz kilkaset rubli w gotówce.

We wsiach okolicznych wypadki pożarów stały się dość częstemi.

Na Ozinie jedenastoletni chłopiec, powodowany zemstą, podpalił oborę gospodarza, swojego chlebodawcy.

W oborze spaliło się 11 sztuk bydła.

Wypadek dopuszczenia się zbrodni podpalenia przez małego chłopca obudził w okolicy wrażenie niezwykłe i rozmyślania na temat zdziczenia obyczajów.

Po za temi wypadkami cicho i głucho w okolicy; monotonny tryb życia ożywiają tylko polowania, których rezultat bywa przeważnie świetny; w sieradzkiem bowiem zwierzyna doznaje opieki, jest jej więc obfitość wielka.

Przy jesiennem sadzeniu drzewek odkrywamy często pamiątki z zamierzchłej przeszłości, jak cmentarzyska pogańskie, a w nich urny i łzawice.

Niezwykle wiele tych zabytków odkopano na gruntach Smardzewa i Wróblewa.

We Wróblewie napotkano przed kilkoma dniami na kilka cmentarzysk pogańskich, ale niestety, ciemnota ludu sprawia, że zabytki bywają niszczone.

Odkopawszy urnę, robotnicy sądzą, że znaleźli garnek, a w nim skarb, który pragną ujrzeć jaknajprędzej, więc urnę tłuką.

Skutkiem tego, zanim dwór dowie się o odkopaniu urny, z zabytku pozostają tylko szczątki.

Na nic się nie przyda tłumaczenie robotnikom o znaczeniu wykopalisk; lud nie wierzy, bowiem sądzi, że dziedzic chce pozbawić ich odkopanego złota i srebra."

Obwieszczenia Publiczne 1917 nr 6

Obwieszczenie.

Królewsko-Polski sąd pokoju I okręgu pow. Sieradzkiego ogłasza, iż w dniu 9 października r. b. skradziono mieszkańcowi wsi Ocin, gminy Wróblew, pow. Sieradzkiego, Władysławowi Grobelnemu, kwit na rubli 200, wystawiony przez Józefa Świniarskiego ze wsi Męka, który to kwit niniejszym unieważnia się.

Sędzia pokoju.

Sekretarz sądu.

Ziemia Sieradzka 1919 listopad

Zorza 1920 nr 16

LISTY Z KRAJU.

Z życia gminy Wróblew (ziemi sieradzkiej).

Gmina Wróblew obejmuje obszar 16,520 morgów przy 11,000 mieszkańców, z większych własności znajdują się dobra: Charłupia Wielka (własność SS. Kosmanów) 1600 morgów, Kobierzycko —1000 morgów, Las państwowy Oraczewski — 812 morgów i Mantyki—203 morgi.

Wiosek i kolonji posiada 72, nomenklatur 135. Do gminy należą 3 parafje: Wróblew, Charłupia Wielka i Wągłczew.

Na czele gminy, jak zresztą wszędzie, stoi Rada Gminna, której pomagają komisje: finansowa, oświatowa, administracyjna i zdrowia publicznego. Zwrócono w pierwszym rzędzie uwagę na konieczność otwierania szkół i wynajdywania na ten cel środków. I tak, między innemi, postanowiono opodatkować młyny i wiatraki, znajdujące się w obrębie gminy do wysokości 4,380 mk., przeznaczając fundusz ten w dwóch trzecich częściach na potrzeby szkolne. Pozatem uchwalono dążyć do zakupywania gruntów pod budowę szkół wogóle, a przedewszystkiem w Oraczewie i Smardzewie, gdzie potrzeba ich jest najpilniejszą. Dzięki temu, gmina Wróblew, która w r. 1914 miała zaledwie jedną szkołę we Wróblewie, dziś posiada 11 szkół z 1000 z górą dzieci, pobierających naukę. W Rakowicach i Wągłczewie utworzono wieczorne kursy dla dorosłych analfabetów, na które uczęszczało około 60 osób płci obojga. Tu zaznaczyć muszę, owocną pracę nauczycielki p. Heleny Ławińskiej, prowadzącej szkołę we wsi Smardzewie, od listopada 1918 r. Pomimo, że miała do nauki 85 dzieci, jednakże znalazła czas na udzielanie zdolniejszym z pośród dzieci początków rysunków i robótek. Prace te bardzo udatne, mieliśmy możność oglądać w dniu zakończenia roku szkolnego.

Po za szkolnictwem nie mniejszą uwagę poświęcono czytelnictwu, dla rozwoju którego uchwalono zaprenumerować po kilka egzemplarzy tygodników: „Gmina”, „Przyjaciel zdrowia ludu”, „Ziemia Sieradzka”, oraz kilka pism specjalnych. Tygodniki te i pisma znajdują się przy czytelni ludowej, zawierającej z górą 200 tomów książek różnej treści przeważnie historycznych.

Z kolei muszę zaznaczyć, że w gminie mamy 5 straży ogniowych, powstałych w ostatnich kilku latach, mianowicie: w Wróblewie, Słomkowie, Suchym, Wągłczewie, Oraczewie i w Charłupi Wielkiej, organizuje się pozatem straż ogniowa we wsi Smardzewie, której gospodarze poczynili już starania u odpowiednich władz o zatwierdzenie ustawy. Straże te liczą 140 członków; na ogół organizacja straży jest dobra. Należy tu podkreślić, że gospodarze wsi Wróblewa, Ocina, i innych okolicznych, opodatkowali się dobrowolnie na rzecz straży w gminie po 10 fenigów od morga, oraz uchwalili postawienie we Wróblewie budynku dla straży ogniowej, mającego w sobie mieścić dość obszerną scenę dla przedstawień. Nie można pominąć milczeniem, że z inicjatywy p. Zdzieszyńskiego, naczelnika straży ogniowej w Słomkowie Suchym, zorganizowany został przy tejże straży oddział kobiet. Oddział ten, liczący 12 osób otrzymał już chrzest ogniowy we wsi Kobierzycku.

Z instytucji spółdzielczych, niezależnie od kasy gminnej, istnieje we Wróblewie Towarzystwo Pożyczkowo Oszczędnościowe, założone w roku 1912, liczące 356 członków, którzy posiadają udziałów na sumę 8,129 rb. 83 kop. Niewielka, bo wynosząca zaledwie 57,760 rub. suma wkładów, dowodzi, że po wsiach ludzie nie rozumieją dostatecznie korzyści, jakie zapewnia składanie pieniędzy w Towarzystwie. Wolą oni trzymać je po rozmaitych kryjówkach, przechowywać we workach ze zbożem, za obrazami, na strychach, pod żłobami i t. p., niż składać do Towarzystwa Oszczędnościowego. Czytamy nieraz w pismach, że przy pożarze we wsi X spaliło się między innemi u gospodarza A.—1000 rb. czy marek, u gospodarza B. —500 rub., u gospodarza C. —300 rub., a kto temu winien? Sami poszkodowani, którzy zamiast lokować swoje oszczędności w powołanych do tego instytucjach, co również przyniosło by im pewne zyski w postaci procentów, chowają je po różnych zakamarkach na swoją szkodę. Należałoby rozpowszechniać na wsi książeczkę wydaną przez Komisję współdzielczą, pod tytułem „Co się dzieje z pieniędzmi na wsi?”

Pozatem we Wróblewie zawiązało się Stowarzysztnie pomocy dla żołnierza polskiego z p. Janiakową na czele, gdzie niejeden już grosz ofiarny zebrany został na potrzeby obrońców Ojczyzny. Jako dowód uspołecznienia naszego ludu, niech posłuży fakt, jednogłośnego przyznania przez gospodarzy gminy 300 marek na rzecz ofiar katastrofy w Orłowej w Zagłębiu Karwińskim. Dla interesujących się bliżej budżetem gminy Wróblew, zawierającym dość pokaźną sumę bilansową 70,936 marek, przytaczam ważniejsze z niego pozycje, a mianowicie:

1. Utrzymanie administracji gminy 8,520. —

2. Opał, światło, książki, druk i inne wydatki 4,446.67

3. Zapomogi dla biednych miejscowych, koszty pogrzebu, koszty opieki biednych zamiejscowych, koszty kuracyjne i inne... 16,756.—

4. Utrzymanie szkół... 28,519.33

5. Budowa mostów, utrzymanie i naprawa dróg, utrzymanie policji i różne wewnętrzne wydatki 12,700. —

Kończąc niniejszą korespondencję o życiu gminy Wróblew rzucam myśl, aby Sprawozdania takie mogły się ukazywać i od innych gmin. Pomieszczenia takich sprawozdań Szanowna Redakcja „Zorzy” zapewne nie odmówi, z nich zaś dowiemy się, jak się inne gminy rządzą i jak pracują dla dobra kraju.

Edmund Sikorski.

Obwieszczenia Publiczne 1922 nr 53a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 26 stycznia 1922 r.

4137 „Czesław Piestrzyński", sklep rzeźniczy i restauracja w Ocinie, gm. Wróblew, pow. Sieradzkiego. Właśc. Czesław Piestrzyński w Ocinie.

d. 31 stycznia 1922 r.

4154 „Michał Blachowski", sprzedaż naczyń drewnianych na targach i jarmarkach, z siedzibą we wsi Ocin, gm. Wróblew, pow. Sieradzkiego. Właśc. Michał Blachowski w Ocinie.

Obwieszczenia Publiczne 1926 nr 3

Wpisy do rejestru handlowego.

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu, wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 2 października 1925 r.

6699 „Mieczysław Woliński", sklep kolonjalno-spożywczy we wsi Ocin, gm. Wróblew, pow. sieradzkiego; właśc. firmy Mieczysław-Aleksan­der Woliński, zam. we wsi Ocin.

6716. „Józef Zalewski", sprzedaż win i wódek we wsi Ocin, gm. Wróblew, pow. sieradzkiego. Istnieje od 1 marca 1925 r.; właśc. firmy Józef Zalewski, zam. w Ocinie.

______________________________________________________________________________

Ziemia Sieradzka 1926 grudzień

______________________________________________________________________________

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 38a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

d. 5 stycznia 1927 r.

7622 „Aleksandra Goleniewska" — piwiarnia w Ocinie, gm. Wró­blew, pow. sieradzkiego. Właśc. Aleksandra Goleniewska, zam. w Ocinie.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1928 nr 9

OGŁOSZENIE.

Starostwo Sieradzkie stosownie do art. 222 p. 4 Ust. z dnia 19. IX. 1922 r. Dz. Ust. 102, poz. 936 — ogłasza, że dnia 13 stycznia 1927 r. zatwierdzony został statut spółki wodnej we wsi Ocin, gm. Wróblew.

Spółka wodna nosi nazwę „Ocin".

Celem spółki jest osuszenie gruntów członków spółki według przedłożonego Starostwu projektu technicznego.

Statut Spółki wodnej uchwalony przez członków na zebraniu w dniu 28 marca 1926 r., ułożony został według wymogów okólnika Min. Rob. Publ. z dnia 20. VII. 1923 r. Nr. 417/23 (Monitor Polski Nr. 161, poz. 225).

Sieradz, dnia 4 czerwca 1928 r.

Starosta: w z. (—) Drożański

Łódzki Dziennik Urzędowy 1929 nr 1

OGŁOSZENIE.

„Okręgowy Urząd Ziemski w Piotrkowie podaje do publicznej wiadomości, że Okręgowa Komisja Ziemska w Piotrkowie orzeczeniem z dnia 31 marca 1927 roku

postanowiła:

1) wniosek gospodarzy kolonji Ocin, gm. Wróblew, pow. sieradzkiego z dnia 25 listopada 1926 r. o scalenie ich gruntów — zatwierdzić;

2) ustalić obszar scalenia gruntów kolonji Ocin, gminy Wróblew, pow. sieradzkiego w granicach około 247,4 ha gruntów tej kolonji, pochodzących z rozparcelowanego majątku ziemskiego Ocinek.

Orzeczenie to zostało utrzymane w mocy orzeczeniem Głównej Komisji Ziemskiej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 1928 r."

Z p. Prezesa (—) K. Jaroński

Naczelnik Wydziału.

Echo Sieradzkie 1932 24 wrzesień

Z SĄDU OKRĘGOWEGO W SIERADZU

Sąd Okręgowy w Kaliszu na sesji wyjazdowej w Sieradzu w trybie uproszczonym rozpatrzył następujące sprawy:

(...) Władysław Pertkiewicz z Ocina gm. Wróblew agenta firmy obrazów p. J. Szwankowskiego w Sieradzu oskarżonego o nadużycie przy sprzedaży obrazów na sumę 800 zł. Sąd skazał Pertkiewicza na 6 m. więzienia.

Tenże oskarżony Pertkiewicz za podobne przestępstwo na szkodę firmy obrazów Jana Wagnera z Warty został skazany na 6 m. więzienia.

Echo Sieradzkie 1933 22 czerwiec

NADESŁANE. Z ŻYCIA STRAŻY WE WRÓBLEWIE.

W roku 1912 została zawiązana we Wróblewie straż pożarna ochotnicza, w której, zawdzięczając dobrej gospodarce zarządu, po kilkunastoletniej działalności straż stanęła na wysokim poziomie. Wybudowano dużą remizę ze sceną i dwoma pokoikami, gdzie mieści się kasa Stefczyka, a w piwnicach częściowo-mleczarnia.

Kupiono cały tabor strażacki t. j. 2 beczki do wody, trzy sikawki, z których jedną ofiarowano organizującej się straży w Charłupi Wielkiej gm. Wróblew. Sprawiono instrumenta dla orkiestry, sztandar i przepisowe sukienne umundurowanie. W roku 1931 weszli częściowo do zarządu wyzwoleńcy krzycząc że wprowadzą do straży ład i porządek.

Związek Okręgowy Straży Pożarnych na pow. sieradzki myśląc że mówią prawdę, poparł ich zamiary wprowadzając do zarządu nie ład i porządek lecz politykę. Zrobiono straż nie ogniową leczy czysto ludową. W straży została zaledwie mała garstka starych wiarusów.

Otóż co z tego wynikło?

4 czerwca b. r. o godz. 20 m. 30 we wsi Ocin gm. Wróblew na małej stodółce należącej do Antoniego Andrzejczaka, sąsiadującej z zabudowaniami Juljana Angielusa wybuchł pożar. Straż wróblewska przybyła dość prędko z sikawką lecz bez koni, wężów, drążków do dźwigni a co najważniejsze bez wody. Chcąc puścić w ruch sikawkę — zauważyli brak wężów, po które pobiegli do remizy lecz zapomnieli zabrać drążków do dźwigni.

Po przykręceniu węży drążki zastąpiono cepami, które z trudem odszukano. A przecież cepy są do młócenia nie do sikawki.

To wszystko nie pomogło gdyż będąc przed miesiącem na miejscu innego pożaru zauważono, że sikawka źle funkcjonuje i do tego czasu nie została naprawiona. Brakowało gum w łącznikach i przez to nie można było puścić sikawki w ruch. Strażacy chodzili jak błędne owce wreszcie zostawili sikawkę by przyglądać się pożarowi z wszystkich stron kolejno. Akcji ratowniczej nie miał kto prowadzić, a pożar rozszerzał się.

Ludność sama wodą z wiader polewała stodołę Angielusa lecz szczytu dosięgnąć nie można było, a ogień przenosił się na ową stodołę, która stanęła w płomieniach. W krótkim czasie cała zagroda stanęła w ogniu a nawet drzewo które było naszykowane na budowę domu także spłonęło.

Taki porządek wprowadzili ludowcy do straży wróblewskiej a z powodu niedołężnego dowództwa straży padł ofiarą Julian Angielus. Artykuł ten piszę z bólem serca, bo to o swojej straży - ale trudno niech straż ma nauczkę, a inne straże przykład.

Stary strażak.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

XVI. Obszar gminy wiejskiej Wróblew dzieli się na gromady:

8. Ocink, obejmującą kolonję Ocink.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Łódzki Dziennik Urzędowy 1934 nr 10

OBWIESZCZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dnia 24 maja 1934 r. L. SA. II. 12/14/33.

o sprostowaniu błędów, powstałych przy ogłoszeniu w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim Nr. 21 z dnia 19. X. 1933 r. poz. 272, str. 544, rozporządzenia Wojewody Łódzkiego z dnia 19. X. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33. o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Na podstawie § 5 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 5. VII. 1928 r. w sprawie dzienników wojewódzkich (Dz. U. R. P. Nr. 72, poz. 648) zarządzam, co następuje:

Rozporządzenie Wojewody Łódzkiego z dnia 19. X. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33, o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady (Łódzki Dziennik Wojewódzki Nr. 21 z dnia 19. X. 1933 r. poz. 272, str. 544) ulega następującym zmianom:

17) w § 1. p. XVI. skreśla się następujące słowa: „8. Ocink, obejmującą kolonję Ocink", a na ich miejsce umieszcza się: „8. Ocin, obejmującą kolonję Ocin".

Wojewoda

(—) Aleksander Hauke-Nowak.

_________________________________________________________________________________

Echo Łódzkie 1934 maj

_________________________________________________________________________________

Echo Sieradzkie i Zduńskowolskie 1934 1 czerwiec

ZŁY DUCH W SERCU NIESZCZĘŚLIWEJ MATKI.

Ewa Kosmalówna, lat 30 niezamężna, służąc u p. Wolińskiej nauczycielki ws. Ocin gm. Wróblew, usiłowała zamordować swą jednoroczną córkę Marjannę-Annę, dwóch Imion, przez wpychanie do ust pieluszek.

Mord byłby dokonany, gdyby nie wkroczenie p. Wolińskiej, która usłyszawszy niesamowite krzyki i piski w porę zapobiegła dalszemu duszeniu dziecka.

Wyrodna matka zapowiedziała, że dziecko musi zgładzić i poszła na włóczęgostwo. Dzieckiem zaopiekowała się p. Wolińska. Kosmalówna podobno znajduje się w okolicach Sieradza.

_________________________________________________________________________________

Echo Łódzkie 1934 listopad

_________________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________________

Echo Łódzkie 1935 czerwiec

_________________________________________________________________________________

Obwieszczenia Publiczne 1939 nr 52

Wydział I Cywilny Sądu Okręgowego w Kaliszu, stosownie do postanowienia Sądu z dnia 10 czerwca 1939 roku, wydanego na skutek wniosku Antoniego Andrzejczaka, o wprowadzenie w posiadanie spadku po zmarłej jego żonie Władysławie Andrzejczakowej, składającego się z praw tejże Andrzejczakowej Władysławy do 3/8 części dwóch nieruchomo­ści, a mianowicie: 1) osady we wsi i gminie Wróblew, powiatu sieradzkiego, zapisanej w tabeli likwidacyjnej pod nr 3, o obszarze 104 prętów z budynkami, i 2) dwóch działek ziemi, o obszarze 1230 sążni, każda ze składu dóbr „Ocinek", powiatu sieradzkiego, zapisanych w dziale II-gim wykazu hipotecznego tychże dóbr pod nr 24, oraz na zasadzie art. 770 K. C. wzywa spadkobierców Władysławy z Niedźwieckich Andrzejczakowej, aby nie później, jak w ciągu dwóch miesięcy od daty opublikowa­nia ostatnie obwieszczenia, zgłosili swoje pra­wa do wyżej wymienionego spadku, sprawa nr Co. 313/39.