Bujnów

Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego 1827 r.

Boynów, województwo Kaliskie, obwód Sieradzki, powiat Sieradzki, parafia Złoczew, własność prywatna. Ilość domów 13, ludność 144, odległość od miasta obwodowego 3.

Słownik Geograficzny:  

Bujnów,  por. Złoczew i Stara Huta.

Spis 1925:

Bujnów, wś i kol., pow. sieradzki, gm. Złoczew. Budynki z przeznaczeniem mieszkalne wś 42, kol. 12. Ludność ogółem: wś 278, kol. 76. Mężczyzn wś 142, kol. 30, kobiet wś 136, kol. 46. Ludność wyznania rzymsko-katolickiego wś 278, kol. 76. Podało narodowość: polską wś 278, kol. 76.

Wikipedia:

Bujnów-wieś w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Złoczew. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

Wikipedia:

Bujnów-Kolonia-kolonia w Polsce położona w województwie łódzkim, w powiecie sieradzkim, w gminie Złoczew. Miejscowość wchodzi w skład sołectwa Bujnów. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa sieradzkiego.

1992 r.  

Notariusz Antoni Pstrokoński 1813

XI. Wieś Buynow z folwarkiem.

Budynki Dworskie.

72.o Dom folwarczny pod numerem 1.m z drzewa rzniętego pod snopkami, u dołu i na kalonce szkudły. Komin z gruntu murowany. Sień iedna, izb dwie, komor dwie. W pierwszey izbie okno iedno piec i kominek z cegły, posowy z tarcic, w drugiey izbie to samo z oknami dwiema. Drzwi pięcioro na zawiasach u obudwoch izb są haczyki, u komor zas wrzecądze z szkoblami, u przednich drzwi siennych wrzecądz przetrącony z dwiema szkoblami.— Owczarnia z drzewa kostkowego i rzniętego, w słupy murowane, pod snopkami. Wrot dwoie na wylot na biegunach. Drzwi małych dwoie na biegunach u iednych wrzecądz z dwiema szkoblami.

Sadzawka przed folwarkiem. Studnia za owczarnią z kosiorem i sochą bez wiadra. Stodoły trzy z drzewa kostkowego, stare, dachy pod snopkami, każda o iednym klepisku, dwoch samsiekach, wrotach na wylot na biegunach z wrzecądzami szkoblami kłotkami i kluczami.— Spichrz z drzewa kostkowego w słupy murowane, front murowany. Dach nowy pod szkudłami. Drzwi poiedyncze na zawiasach z zamkiem i kluczem wrzecądzem i dwiema szkoblami. Do niego wchodzi się po schodkach. Płoty koło podworza folwarcznego ogrodzone. Sadek za folwarkiem z drzewa sliwkowego.—

Budynki Wieyskie

73.o Chałupa pod numerem 2.m stara z drzewa kostkowego pod snopkami. Komin z gliny. Sień, izba i komora. W izbie okien dwa, piec i kominek z gliny, posowa z dyli. Drzwi czworo na biegunach. Stodoła i oborka stare. Staienka nowa.—

74.o Chałupa pod numerem 3.m tak iak pierwsza z iednym tylko oknem szklanym.—

75.o Chałupa pod numerem 4.m przestawiana z drzewa kostkowego. Dach słomiany. Komin z gruntu murowany, o iedney sieni, izbie i komorze. W izbie okien dwa piec i kominek z cegły, posowa z tarcic. Drzwi czworo na biegunach.— Stodoła, obora i staienka nowa.—

76.o Chałupa pod numerem piątym z drzewa kostkowego. Dach pod snopkami szkudłami u dołu obity. Komin nadmurowany. Sien izb dwie i komor dwie. Drzwi wszystkich osmioro na biegunach. W kazdey izbie po iednym oknie, piec z kominkiem z cegły posowa z dyli.— Stodołki dwie i oborki dwie.—

77.o Chałupa pod numerem 6.m podobna pierwszey ale bardzo stara, ma tylko drzwi troie, okno iedno. Stodołka do niey i oborka.—

78.o Chałupa pod numerem 7.m stara, taka iak pierwsza ale spustoszała, trzeba nową postawić.— Stodołka i oborka stare, puste.

79.o Chałupa pod numerem 8.m stara, taka iak pierwsza. Do niey stodoła i oborka stare.

80.o Chałupa pod numerem 9.m nowa, z drzewa kostkowego. Dach pod snopkami. Komin z gruntu murowany. Sien izba i komora. Drzwi czworo na biegunach. W izbie okien dwa piec i kominek z cegły posowa z tarcic. Stodoła, obora, i staienka.

81.o Chałupa pod numerem 10.m podobna dziewiątey.

82.o Chałupa pod numerem 11.m stara z drzewa kostkowego. Dach pod snopkami, komin z gliny. Sień izba i komora. Drzwi czworo na biegunach. W izbie okno iedno, piec i kominek z gliny, posowa z dyli.— Do niey Stodołka obora i staienka.—

83.o Chałupa pod numerem 12.m podobna poprzedzaiącey.

84. o Dom szynkowy z drzewa kostkowego, pod dranicami. Komin z gliny. Sień, izby dwie i komory dwie, w izbie pierwszey okien dwa, piec i kominek z gliny, posowa z dyli, w drugiey izbie okno iedno, piec i kominek, posowa z dyli. Drzwi siedmioro na biegunach, u iednych drzwi iest wrzecądz z dwiema szkoblami.— Stodołka o iednym samsieku i klepisku.— Oborka i staienka, wszystko pod snopkami.— Studnia ocembrowana z kosiorem i sochą, bez wiadra.—

Gazeta Warszawska 1819 nr 75

Obwieszczenia. Kommissyia Rządowa Sprawiedliwości. Stosownie do przepisu Artykułu 118 Kodexu Cywilnego podaie do wiadomości powszechney, iż Trybunał Cywilny Woiewództwa Kaliskiego wyrokiem swym na powództwo Maryanny z Grusieckieh Hatkiewiczowey czyli Ulawiakowey, we wsi Buynowie Gminie Złoczewskiey Obwo: Sieradz: Woiew: Kaliskiem położoney, zamieszkałey, w dniu 1 Maia r. b. stanowczo wydanym, uznał za nieprzytomnego Franciszka Hatkiewicza inaczey Ulawiaka zwanego, męża powódki, od roku 1813 z mieysca ostatniego zamieszkania oddalonego, i dotąd ani o życiu, ani mieyscu swego pobytu żadney niedaiącego wiadomości. W Warszawie d. 16 Sierpnia 1819 r. Mnister Prezyduiący W. Sobolewski. Sekretarz Jeneralny, J. Hankiewicz.

 

Dziennik Urzędowy Woiewodztwa Kaliskiego 1820 nr 17

OBWIESZCZENIE.
Prezes Kommissyi Woiewództwa Kaliskiego.
Uwiadomia poniżey wyrażone wsie Obwodu Sieradzkiego, iż dla ich dogodności w roku bieżącym odrabiać będą Szarwark do Sekcyi Wielgie za Faktami Kommissarza Obwodu Wieluńskiego, iako to:
Wsie Kuźnia zagrzebska, Kuźnia błońska, Klonowa, Leliwa, Sokolenie, Lipcze, Owieczki, Godynice, Uników Isza część, Uników Szlachecki, Starce, Zwierzyniec, Robaszew, Niemojew, Świercze, Kloski, Groiec mały i Stanisławów, Groiec wielki, Łagiewniki, Złoczew miasto, Złoczewska wieś, Borzęckie, Boynów, Czarne, Huta Stara, Cegielnia, Miklerz, Huta Szklana, Ostrów i Rydzow, Podgorze, Krzaki, Wolka Brzezińska, Brzeźno, Borowisko, Nowa wieś z Pustkowiami, Potok, Przedgorze, Zapole, Stolec, Biesiń, Broszki, Dąbrowa miętka, Leszczyny, Lipno, Pyszkow, Niechmirów, Kamionka, Wolnica Niechmierowska, Gronów, Gronowek i Brzeźnice, Grabówka, Wolnica grabowska, Rusieckie Dąbrowy.
(...)Wsie tu wyrażone po odrobieniu Szarwarku winny składać Kwity Konduktorskie Kommissarzom tych Obwodów, z których teraz będą paletowane, i z wszelkiemi zażaleniami, iakieby mieć mogły, na Urzędników i Officyalistów drogowych, udadzą się do tychże Kommissarzy Obwodowych.
Aby zaś każda wieś wiedziała, iak stoi z powinnością Szarwarkową, i wiele ieszcze ma odrobić, tak z poprzednich lat zadeklarowanych Szarwarków, iako też i roku bieżącego, winna się udać do Kommissarza właściwego Obwodu i z nim się obrachować, gdyż w przeciwnym razie sama sobie winę przypisze, gdy przez rzeczonego Kommissarza, Kommissarzowi paletować maiącemu z większą ilością powinności, podaną zostanie, iakby się od niey należeć mogło.
Działo się w Kaliszu dnia 13. mca Kwietnia 1819 r.
Radoszowski.

Gazeta Warszawska 1822 nr 85

Sędzia T ybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego.

Podaie do publiczney wiadomości, iż dobra spadkowe po niegdy JW. Ignacym Błeszyńskim, mianowicie:

I. Miasto Złoczew z folwarkami, Złoczewski i Oleśnica zwanymi, tudzież z wsiami zarobnemi, to iest: wsią Złoczewską, Hutą starą i Hutą szklanną.

II. Folwark Buynów z wsiami zarobnemi, Buynow i Cegielnia.

III. Folwark Czarna z wsiami zarobnemi, Czarna i Zapowiednik.

IV. Folwark Miklesz z wsiami zarobnemi Miklesz i Borzęckie.

V. Folwark Nowawieś z zarobnemi wsiami, Nowawieś, Potok, Pustkowie, Dury, Pustkowie Borowiska; na koniec

VI. Folwark Gruiec mały, Stanisławów i Łagiewniki, wszystkie w Powiecie i Obwodzie Sieradzkim Woiewództwie Kaliskiem leżące, z mocy Wyroku P. S. Trybunału Cywilnego Woiewództwa Kaliskiego, dnia 17 Maia r. b. na illacyią Sukcessorów powyżey rzeczonego JW. Ignacego Błeszyńskiego zapadłego, przez publiczną licytacyią w trzechletnią dzierżawę od S. Jana, to iest, od dnia 24 Czerwca r. b. poczynaiąc, każdy z powyższych rozdziałów oddzielnie przed W. Delegowanym tu w Kaliszu w sali Audyencyionalney Trybunału, w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny dnia 20 Czerwca r. b. o godzinie 3 z południa wypuszczone będą.

O warunkach licytacyi powyższych dóbr, inwentarzach gruntowych, czynszach, wysiewie, sprzętach siana, opłatach i daninie, oraz robociźnie, każdy pretendent licytacyi u Patronów: Woyciecha Probus, Jana Miczka, Xawerego Wołowskiego i Mateusza Rubach, iako też na gruncie dóbr Złoczewa u W. Buszyńskiego i Wolskiego dowiedzieć się zechce, i takowe przeyrzeć może.— Kalisz dnia 20 Maia 1822 r.

(podpisano) J. Michalski.

Dziennik Powszechny 1835 nr 337

Sąd Policyi Prostej Powiatu Sieradzkiego. Podaje do wiadomości publicznej, że na drodze przed karczmą Buynowa, w Gminie Złoczewskiej, w Powiecie Sieradzkim dnia 8 Listopada r. b., odebrane zostały złodziejom następujące rzeczy, jako to:

1. Koń kasztanowaty lat 8 stary.

2. Bryczka, kamieniarka zwana, z wasągiem, z dwoma półkoszkami.

3. Uzdeczek rzemiennych dwie, a trzecia uzdzienica parciana.

4. Chomont dwa z postronkami.

5. Naszyjnik z powrozem.

6. Szla surowcowa podszyta wojłokiem bez postronków.

7. Worek zły od obroku.

Wzywa niewiadomego właściciela, ażeby w przeciągu 4tygodni, od daty dzisiejszy, stawił się w Sądzie tutejszym dla udowodnienia i odebrania swojej własności; inaczej effekta takowe przez publiczną licytacyą sprzedane, i pieniądze ztąd zebrane na rzecz Skarbu publicznego przysądzone zostaną. Sieradz dnia 5/17 Listopada 1835 roku, Podsędek, Gajewski.

Dziennik Urzędowy Gubernii Kaliskiej 1843 nr 17

Sąd Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

W roku 1839 przez mieszkańców gminy Złoczewskiej w Pcie Sieradzkim na drodze z prawej strony Bujnowa będącej, blisko szlagbanu rogatki miasta Złoczewa, znalezione zostały cztery sztuki złotych pieniędzy, to jest: cztery podwojne dukaty, które następnie do Wójta rzeczonej gm. a później do Sądu złożone zostały,— wzywa przeto niewiadomego właściciela, aby w ciągu jednego miesiąca od daty niniejszego ogłoszenia, celem udowodnienia własności tych pieniędzy stawił się w Sądzie tutejszym, albowiem po upływie oznaczonego czasu takowe na rzecz Skarbu Rządowego przeznaczone będą.

w Kaliszu dnia 25 Marca (6 Kwietnia) 1843 r.

S. P. Wąsowicz.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 99

(N. D . 1761). Sad Policyi Poprawczej Wydziału Kaliskiego.

W Roku 1839 przez mieszkańców Gminy Złoczewskiéj w Powiecie Sieradzkim na drodze z prawej strony Bujnowa będącej, blisko szlagbanu rogatki miasta Złoczewa, znalezione zostały cztery sztuki złotych pieniędzy, to jest cztery podwójne dukaty, które następnie do Wójta rzeczonej Gminy a późniéj do Sądu złożone zostały. Wzywa przeto niewiadomego właściciela aby w ciągu jednego miesiąca od daty niniejszego ogłoszenia, celem udowodnienia własności tych pieniędzy stawił się w Sądzie tutejszym albowiem po upływie oznaczonego czasu, takowe na rzecz Skarbu Rządowego przy znane będą.

Kalisz d. 25 Marca (6 Kwietnia) 1843 r.

Sędzia Prezydujący, Wąsowicz.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1843 nr 212

(N. D . 4212.) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 5 (18) Sierpnia r. b. w Lasach do dóbr Złoczowskich należących, a niedaleko od wsi Bujnowa położonych, znaleziono ciało Człowieka z imienia i nazwiska, oraz pochodzenia niewiadomego, który skutkiem powieszenia się życie zakończył. Wzywa zatem wszelkie władze, jak również osoby bliższą wiadomość o jego pochodzeniu mieć mogące, aby takową jak najspieszniej Sądowi naszemu udzielić raczyły. Nadmienia się przytym, iż człowiek ten był wzrostu średniego, budowy dobrej, włosy miał na głowie koloru bląd, faworyty rudawe, oczy niebieskie, był ubrany w surdut granatowy, już dobrze przechodzony, kamizelkę białą i paski niebieskie, spodnie płocienkowe koloru tabaczkowego, na głowie zaś miał kaszkiel granatowy mąką nabity.

Sieradz d. 20 Sierpnia ( 1 Września) 1843 r.

Dzierożyński.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1856 nr 238

(N. D. 5510) Sąd Policyi Prostej Okręgu Sieradzkiego.

W dniu 4 (16) Czerwca r. z we wsi Dąbrowa Gminie Stolec znalezione zostały i zwłoki dziewczyny, lat około 13 mieć mogącej, która w tejże wsi poprzednio służyła, i po wyprowadzeniu śledztwa okazało się: iż dziewczyna ta miała imię Katarzyna i pochodziła z wsi Bujnowa Gminy Złoczewska wieś, gdy jednakże Wójt gminy Złoczewska wieś, rapportem doniósł, iż z Gminy jego nie pochodzi, wzywa przeto wszystkich ktoby o jej nazwisku lub pochodzeniu wiedział aby wiadomości tej Sądowi tutejszemu lub też Sądowi poprawczemu w Kaliszu udzielił.

Sieradz d. 18 (30) Września 1856 r.

Podsędek, Radca Honorowy,

Biernacki.

Gazeta Rządowa Królestwa Polskiego 1857 nr 108

(N. D. 2427) Dobra Ziemskie Złoczew składające się: z miasta Złoczew oraz probostwa tegoż nazwiska, z wsi czasowo-czynszowej Złoczewka wieś, folwarku głównego tegoż nazwiska, folwarku pomocniczego Borki, wsi zarobnej Huta Szklanna, wsi czasowo-czynszowej Miklerz, folwarku tegoż nazwiska, wsi czasowo-czynszowej Borzeckie, Zapowiednik, wsi zarobnej Czarne, wsi takiejże Huta Stara, folwarku pomocniczego Aleśnica, wsi zarobnej Bujnów, folwarku tegoż nazwiska, wsi zarobnej Cegielnia, wsi takiejże Grójec mały, folwarku tegoż nazwiska, wsi czasowo-czynszowej Stanisławów nareszcie z pustkowiów czyli osad czasowo czynszowych: Lesiak, Garbarczyk i Syberya, w O-gu i Pcie Sieradzkim Gubernii Warszawskiej położone, należące prawem własności w 4j5 częściach do Gabryeli Hr. Małachowskich owdowiałej, Hr. Tarnowskiej, a w 1j5 części do beneficyalnych SS-rów po niegdy: Ignacym Hr. Stadnickim jako to Konstancyi Maryanny Józefy Zofii czterech imion Hr. Stadnickiej, Bronisława Juljana Jana Nepomucena Józefa czterech imion Hrabiego Stadnickiego na skutek wyroku w Trybunale Cywilnym Gubernii Warszawskiej w Kaliszu dnia 27 Lutego (11 Marca) 1846 r. między Prokuratoryą w Królestwie Polskiém na rzecz Skarbu Królestwa czyniącą, a Gabryelą z Hr. Małachowskich Hr. Tarnowską i wymienionymi SS mi niegdy Ignacego H. Stadnickiego zapadłego i od dawna już prawomocnego sprzedane będą z wszelkiemi przynależytościami, tak jak poniżej wzmiankowaną taxą opisane zostały, przez publiczną licytacya w drodze działów przed W. Assessorem Kollegialnym Juljanem Wąsowiczem Sędzią Delegowanym; w temże mieście Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń Trybunału Cywilnego w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny odbywających się.

Od Skarbu Królestwa nabył wszelkich praw tak co do wierzytelności hypotecznych, jak i co do dalszego popierania przedaży w drodze działów Jan Zaklika aktem dnia 11 (23) Marca 1855 r. przed Regentem Janem Niwińskim zeznanym, a ten dla doprowadzenia do skutku przedaży, ustanowił swym obrońcą Mateusza Rubach Adwokata; nateraz Karola Rozdejczer Patrona przy Tryb. Cyw. Gub. Warszaw. w Kaliszu.

Dobra te oszacowane są taxą przez 3-ch biegłych w dniach 16 (28) Marca 20 Marca (1 Kwietnia) 8 (20); 11 (23), 14 (26), 15 (27), 18 (30) Maja 1856 r. sporządzoną na rub. sr. 97650 kop. 95, potwierdzoną wyrokiem Trybunału Kaliskiego dnia 25 Kwietnia (7 Maja) 1857 r. zapadłym.

Taksa i warunki przedaży w Kancellaryach Pisarza Trybunału Kaliskiego, podpisanego Obrońcy Sądowego każdego czasu przejrzane być mogą.

Po ogłoszeniu w d. 24 Kwietnia (6 Maja) t. r warunków do przedaży tej ułożonych, termin do temczasowego przasądzenia na d. 7 (19) Czerwca r. b godzinę 3 z południa wyznaczony został. Licytacya rozpocznie się od summy rs. 97651.

Kalisz d. 27 Kwiet. (9 Maja) 1857 r.

M. Rozdejczer, Patron.

Dziennik Warszawski 1869 nr 282

N. D. 9115. Dyrekcja Szczegółowa Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego w Kaliszu.

Podaje do wiadomości powszechnej, że na zasadzie art. 7, postanowienia b. Rady Administracyjnej Królestwa Polskiego, z d. 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 r. i upoważnień przez Dyrekcję Główną Towarzystwa Kredytowego Ziemskiego udzielonych, następujące dobra ziemskie za zaległość w ratach Towarzystwu należnych, wystawione są na sprzedaż przymusową pierwszą przez licytację publiczną, która odbędzie w mieście Kaliszu w pałacu Sądowym przy ulicy Józefiny, w Kancelarjach hypotecznych poniżej wymienionych.

55. Złoczew, składające się z miasta Złoczew, z wsi Złoczewska, Huta stara, Huta szklanna, Czarna, Miklesz i Bujnów, z pustkowiów: Baby, Olesnica, Mikla i Nowa Huta, tudzież dobr Grojca małego z przyległością Stanisławów; do dóbr tych należą jeszcze realności folwark Borki, osada młynarska, wieś Borzęckie, pustkowie Leśniak, pustkowie Garbierka, karczma Syberja i wieś Cegielnia, oraz z wszystkiemi przynależytościami, w Okręgu Sieradzkim położone, raty zaległe w chwili zarządzenia sprzedaży wynoszą rs. 5,79l kop. 85, vadium do licytacji rsr. 10,000, licytacja rozpocznie się od sumy rub. sr. 43,750, termin sprzedaży dnia 9 (21) Października 1870 r., przed Rejentem Kanc. Ziem. Alfonsem Paszkowskim.

Sprzedaże wzmiankowane odbędą się w terminach powyżej oznaczonych, poczynając od godziny 10 z rana, w obec delegowanego Radcy Dyrekcji Szczegółowej; gdyby zaś Rejent, przed którym sprzedaż ma się odbywać był przeszkodzony, licytacja odbędzie się przed innym Rejentem który go zastąpi.

Vadium do licytacji złożyć się mające, winno być w gotowiźnie, która wszakże zastąpioną być może Listami Zastawnemi lub Likwidacyjnemi lecz w takiej ilości, jaka podług kursu giełdowego wyrównywać będzie cyfrze gotowizną oznaczonej.

Warunki do licytacji są do przejrzenia w właściwych księgach wieczystych i w biurze Dyrekcji Szczegółowej Kaliskiej.

W razie niedojścia do skutku powyższej sprzedaży, dla braku licytantów, druga i ostateczna sprzedaż od zniżonego szacunku, odbytą będzie bez dalszych nowych doręczeń w terminach jakie Dyrekcja Szczegółowa oznaczy i w pismach publicznych raz jeden ogłosi. (artyk. 25 Postanowienia Rady Administracyjnej z dnia 28 Czerwca (10 Lipca) 1860 roku).

(…) Kalisz dnia 3 (15) Listopada 1869 roku.

Prezes, Chełmski.

Pisarz, Bierzyński.

Dziennik Warszawski 1870 nr 151

N. D. 5453. Pisarz Trybunału Cywilnego w Kaliszu.

Zawiadamia iż w dniu 5 (17) Sierpnia 1870 r. w godz. przedpołudniowych na audjencji Trybunału Cywilnego w Kaliszu w miejscu zwykłych posiedzeń Wydziału I ogłoszona zostaną poraz pierwszy warunki licytacyjne ułożone do sprzedaży dóbr ziemskich Złoczew z przyległościami w okręgu i powiecie Sieradzkim gubernji Kaliskiej położonych, a należących do gminy Złoczew.

Dobra to na żądanie Franciszka Hrabiego Mycielskiego z własnych funduszów utrzymującego się, w mieście Krakowie Cesarstwie Austrjackiem zamieszkałego zamieszkanie zaś obrane mającego u Patrona przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu urzędującego, Jana Daniela Wojciechowskiego w temże mieście zamieszkałego, który przymuszoną sprzedaż przeciwko wywłaszczanemu z nich dłużnikowi Faustynowi Dobrowolskiemu właścicielowi dóbr Złoczew w tychże dobrach zamieszkałemu popiera, przez akt Franciszka Roweckiego Komornika przy Trybunale Cywilnym w Kaliszu w dniu 24 Marca (5 Kwietnia) 1870 r. rozpoczęty, a w d. 18 (30) Kwietnia t. r. zakończony. Akt ten doręczony został Pisarzowi Sądu Pokoju w Sieradzu Józefowi Sołeckiemu, Wójtowi osady dawniej miasta Złoczew Aleksandrowi Orłowskiemu, Wójtowi gminy Złoczewska wieś Kasprowi Turek, wszystkim w d. 12 (24) Maja 1870 r. następnie wpisany został do księgi wieczystej dóbr Złoczew w d. 29 Maja (10 Czerwca) 1870 r. do księgi zaś przez Pisarza Trybunału Cywilnego w Kaliszu utrzymywanej w d. 12 (24) Czerwca 1870 r.

TAK ZAJĘTE DOBRA SKŁADAJĄ SIĘ:

1. Z miasta dziś osady Złoczew należącej do gminy osady Złoczew, w osadzie tej są dwa domy zajezdne w jednym mieszka Franciszek Pluciński w drugim Ludwik Mączyński obadwaj szynkują trunki i opłacają czynsz dzierżawcy propinacji.

2. Z dóbr wsi Złoczewskiej, folwarków Miklosz, Borki, wsi Cegielnia, Stanisławów, Huta Szklanna, Borzęckie, Czarnej, Huty Starej, i Karczmy Syberja zwanej. W Hucie szklannej szynk prowadzi Mateusz Kuźniak, a w karczmie Syberja Jacenty Pluciński, za opłatą czynszu propinatorowi. Powyższe dobra są w posiadaniu i zarządzane przez Dobrowolskiego Faustyna wywłaszczanego dłużnika.

3. Z folwarku Oleśnicy który dzierżawi Stanisław Kowalski.

4. Z wsi i folwarku Bujnów, będącej w dzierżawie Wincentego Baranowicza. W karczmie tej wsi szynkuje trunki propinatora, za opłatą czynszu temuż Antoni Bardziński.

5. Z osady młynarskiej z zabudowaniem i wiatrakiem dzierżawionej przez Stanisława Brzozowskiego.

Dochód z propinacji w całych dobrach zajętych, dzierżawiony jest przez Icka Perkal.

Dobra pod N. 2, 3, 4 i 5 należą do gminy Złoczewska wieś, wszystkie zaś położone są w okręgu i powiecie Sieradzkim gubernji Kaliskiej.

Rozległość zajętych dóbr wynosi w przybliżeniu włók 195, mórg 15 prętów 50 miary nowopolskiej. Kalisz d. 12 (24) Czerwca 1870 r.

Asesor Kolegjalny, J. Migórski.

Wywieszono na tablicy sali audjencjonalnej Trybunału Cywilnego Kaliskiego d. 12 (24) Czerwca 1870 r.

Pisarz Trybunału,

Asesor Kolegjalny, J. Migórski.

Kaliszanin 1874 nr 52

Ważniejsze wypadki. (...) Zabójstwo: d. 27 kwietnia (9 maja) r. b., we wsi Bupnów, gm. Złoczew, pow. sieradzkim, wdowa Franciszka Kowalska, włościanka, powiwszy nieprawe dziecię płci żeńskiej, skryła je w łóżku pod słomą, gdzie martwem znalezione zostało.

Gazeta Sądowa Warszawska 1900 nr 5

KRONIKA. CYWILNA. Spór o usunięcie nabywcy gruntu przy pomocy banku włościańskiego. Spółka włościan nabyła przy pomocy banku włościańskiego, część gruntów dóbr Bujnów. Do spółki należał Stanisław Gandziarski i wniesiony został do wykazu hypotecznego, jako właściciel nabytej osady. Następnie, Gandziarski dopuścił się zaległości w opłacie rat należnych bankowi i spółka wydała uchwałę o wykluczeniu go ze spółki i o oddaniu jego osady Franciszkowi Janowskiemu. Oddział banku włościańskiego zatwierdził rzeczone postanowienie. Gandziarski wytoczył powództwo przeciwko Janowskiemu o eksmisyję tego ostatniego i o zapłacenie mu 275 rubli za budowle i drzewo, które Janowski otrzymał z tytułu nabycia osady. Janowski bronił się tem, że jest legalnym nabywcą osady. Podług przepisów o banku włościańskim, uczestnik spółki, który dopuści się zaległości w opłacaniu rat bankowych, uważa się za ustępującego ze spółki i spółka ma prawo przyjąć na jego miejsce nowego członka. Wobec tego powstało pytanie: czy spółka, chcąc usunąć Gandziarskiego, winna była wytoczyć powództwo przeciwko niemu o utratę praw spółkowych i o uznanie osady za własność spółki; lub też miała prawo bez wyroku pozbawić go praw spólnika, oraz prawa własności osady na zasadzie jednostronnej swej uchwały. Nadto powstało pytanie: czy spółka mogła podscawić Janowskiego w prawa Gandziarskiego mocą swej uchwały, lub też obowiązaną była sporządzić z Janowskim akt notaryjalny i wnieść jego prawa do wykazu hypotecznego. Sąd okręgowy w Kaliszu, wyrokiem z dnia 1 i 8 Grudnia 1887 roku oddalił powództwo z zasad: 1) że osada sporna znajduje się w faktycznem posiadaniu Janowskiego, że powód Gandziarski nie odparł zarzutów pozwanego, że przestał być uczestnikiem spółki, gdyż podług art. 4 dodatku do art. 37 ustawy banku, spólnik uważanym jest za zrzekającego się udziału we spółce, jeżeli dopuścił się zaległości w opłacie rat banku, 2) że spółka, w myśl art. 2 tegoż prawa, władną była na jego miejsce przyjąć innego spólnika, co też spółka uskuteczniła, za zgodą banku; chociaż zaś uchwała o wykluczeniu Gandziarskiego ze spółki i o przyjęciu na jego miejsce Janowskiego nie została zatwierdzoną przez radę banku, to okoliczność ta nie ma istotnego znaczenia, gdyż Janowski zawładnął osadą nie samodzielnie, Gandziarski zaś, nie płacąc długu, nic nie utracił i nie może wzbogacać się ze schedy innych i wreszcie nie dowiódł żadnej ze swych pretensyi. Od wyroku tego odwołał się Gandziarski twierdząc, ze sąd okręgowy niewłaściwie kierował się dawną ustawą banku włościańskiego z r. 1890, gdyż obecnie obowiązuje nowa ustawa z r. 1895, podług której spółka włościan, w razie dopuszczenia się zaległości przez jednego ze spólników, może jedynie czasowo odebrać od spólnika jego dział, w celu użycia dochodów na umorzenie zaległości, pozbawienie zaś spólnika własności osady, może nastąpić jedynie na mocy decyzyi banku i nie inaczej, jak w drodze sprzedaży przez licytacyję (art. 87, 3, 96 — 97 ust. z roku 1893; skoro zaś postąpiono wbrew powyższemu, więc powództwo jego ulega uwzględnieniu. Do Janowskiego zaś, jako do posiadacza osady bez prawnego tytułu, to jest bez aktu notaryjalnego, podług uwagi do art. 59 ustawy z r. 1895, powinny znaleźć zastosowanie przepisy z d. 11 Lipca 1891 roku, z mocy których (art 17) wszelkie umowy zawarte wbrew przepisom pomieszczonym w art. 1 — 16, pociągają za sobą przywrócenie dawnego stanu rzeczy; to jest grunt zwraca się prawnemu posiadaczowi, ten ostatni zaś powinien zwrócić nabywcy wszystko to, co otrzymał od niego. Dokumenty, które przedstawił Janowski, to jest uchwała spółki i odezwa banku włościańskiego nie mają prawnego znaczenia, albowiem nie stworzyły dla niego prawa rzeczowego; nadto Janowski nie poniósł żadnej szkody, gdyż dochody z osady pokryły wszystkie poniesione przez niego ciężary. Izba sądowa wyrokiem z dnia 6, 19—28 Grudnia 1899 roku, oddaliła apelacyję i zatwierdziła wyrok zaskarżony z następujących zasad: Do danego wypadku miały zastosowanie przepisy ustawy banku włościańskiego z roku 1890, gdyż nabycie miało miejsce w roku 1891 i zaległości ze strony powoda pozostały również przed wydaniem ustawy z r. 1895. Lecz, niezależnie od tego, zarzuty apelującego nie zasługują na uwzględnienie, gdyż w nowej ustawie, a mianowicie w art. 4 i 2 dodatku do art. 45 znajdują się te same przepisy, które dawniej pomieszczone były w dodatku do art. 37 dawnej ustawy; z przepisu zaś art. 4 wymienionego dodatku wynika, że prawo własności każdego ze spólników uważa się za warunkowe, zależne od regularnego opłacania rat bankowych; skoro zaś bezspornem jest, że Gandziarski nie opłacał rzeczonych rat, to właściwie zastosowany do niego został przepis art. 4 dodatku do art. 45 ustawy z r. 1895. Tak więc sądy pośrednio uznały, że w danym wypadku Janowski stał się właścicielem osady, bez wydania wyroku sądowego przeciwko Gandziarskiemu i bez wniesienia jego praw do wykazu hypotecznego. S.

Gazeta Kaliska 1906 nr 253

Od pioruna zostali zabici: w Bujnowie, pow. sieradzkiego, 15-letni Stanisław Ślepak.

Obwieszczenia Publiczne 1927 nr 47

Wydział hipoteczny, powiatowy, w Sieradzu, obwieszcza, że na dz. 16 września 1927 r. wyznaczony został termin pierwiastkowych regulacyj hipotek dla:

1) osady włośc. we wsi Bujnowie, gm. Złoczew, zapis. w tab. likw. pod Nr. 8, powierzchni 18 morg. 96 pr., z prawami do serwitutów oraz z budynkami, należącej do Władysława i Heleny małż. Radwańskich;
2) osady włośc. we wsi Bujnowie, gm. Złoczew, zapis. w tab. likw. pod Nr. 5, powierzchni 19 morg. 1 pręt. z budynkami, z prawami do ser­witutów, należącej do Wincentego i Jadwigi małż. Świętczaków;

W powyższym terminie winny zgłosić się osoby interesowane w kancelarji hipotecznej, pod skutkami prekluzji.

_________________________________________________________________________________

 Ziemia Sieradzka 1930 lipiec

_________________________________________________________________________________

_________________________________________________________________________________

Echo Łódzkie 1930 październik

_________________________________________________________________________________

Obwieszczenia Publiczne 1931 nr 10a

Do rejestru handlowego, Działu A, sądu okręgowego w Kaliszu wciągnięto następujące firmy pod Nr. Nr.:

dnia 13 grudnia 1930 roku

11997. „Janina Kołodziejczyk", sklep kolonjalno - spożywczy w Bujnowie, gminy Złoczew, powiatu sieradzkiego. Właśc. Janina Ko­łodziejczyk, zam. w Bujnowie.

Łódzki Dziennik Urzędowy 1933 nr 21

ROZPORZĄDZENIE WOJEWODY ŁÓDZKIEGO

z dn. 19 październ. 1933 r. L. SA. II. 12/14/33

o podziale obszaru gmin wiejskich powiatu sieradzkiego na gromady.

Po wysłuchaniu opinji rad gminnych i wydziału powiatowego, zgodnie z uchwałą Wydziału Wojewódzkiego z dnia 18 października 1933 r. na podstawie art. 107 ustawy z dnia 23. III. 1933 r. o częściowej zmianie ustroju samorządu terytorjalnego (Dz. U. R. P. Nr. 35, poz. 294) postanawiam co następuje:

§ 1.

 XIX. Obszar gminy wiejskiej Złoczew dzieli się na gromady:

4. Bujnów, obejmującą: wieś Bujnów, kolonję Bujnów, grunta serwitut. m. Złoczewa, grunta serwitut. wsi Cegielnia.

§ 2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia powierza się Staroście Powiatowemu Sieradzkiemu.

§ 3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem ogłoszenia w Łódzkim Dzienniku Wojewódzkim.

Wojewoda:

wz. (—) A. Potocki
Wicewojewoda

Echo Łódzkie 1937 marzec

Potworna scena przy studni. 15 lat więzienia za utopienie żony. WIELUŃ, l6. 3. — Wieś Huta - Czarnożylska pod Wieluniem była widownią ohydnego zabójstwa jakiego dokonał tamtejszy mieszkaniec 23-letni Bolesław Mróżka na osobie swej żony Marianny z Mordalów, topiąc ją w studni znajdującej się w ich posesji. Mrożkowie pobrawszy się przed półtora zaledwie rokiem żyli w ciągłych niesnaskach wynikających na tle scen zazdrości jakie robiła mężowi Marianna Mróżek za utrzymywanie stosunków z niejaką Pytlakową ze wsi Bujnów i Kantorowską, ich bliską sąsiadką. Jak wynikało z przeprowadzonego śledztwa i pierwszych zeznań Mrożka Pytlakowa, kobieta już zamężna miała namawiać Mrożka utrzymującego z nią bliższe stosunki miłosne do zgładzenia swej żony, a oświadczając, że wkrótce uczyni to samo ze swym mężem, co umożliwi im pobranie się. Mrożek działając prawdopodobnie z namowy swej kochanki pod pozorem, że wpadło mu wiadro do studni, kazał żonie wydobyć je za pomocą kijka.W chwili gdy Mróżkowa spełniając wole męża nachyliła się nad otworem studni, ten schwyciwszy ją za nogi wrzucił do niezbyt zresztą głębokiej studni i chwyciwszy kij, — wzywającą rozpaczliwie pomocy i błagającą litości żonę usiłował wepchnąć pod wodę. Nieszczęśliwa kobieta uchwyciła jednak kij udaremniając tym samym zamiar utopienia jej przy czym wzywała rozpaczliwie pomocy. Mrożek wpadłszy w szał i chcąc swój ohydny zamiar doprowadzić do końca wskoczył do studni i uchwyciwszy się krawędzi studni począł nieszczęśliwą kobietę wpychać nogami pod wodę przytrzymując ją przez długi czas pod powierzchnią. Rozpaczliwe wołania usłyszeli najbliżsi sąsiedzi i pospieszyli z pomocą sądzą, że zaszedł tu wypadek. Po wyciągnięciu ze studni Mrożków, gdyż i zabójca straciwszy oparcie spadł do studni kalecząc się — Mróżkowa na krótko odzyskała przytomność i wobec świadków między którymi był i sołtys wsi Mikołajczyk uczyniła zeznanie oskarżając swego męża o usiłowanie utopienia jej. Wkrótce po tych zeznaniach Mróżkowa zmarła. Zawiadomiona policja aresztowała niezwłocznie Mróżka, który w pierwszych swych zeznaniach przed sędzią śledczym przyznał się do popełnionego czynu wskazując Pytlakową jako tą która go namawiała do zgładzenia swej żony. Na skutek tych zeznań Pytlakową aresztowano, lecz po trzech tygodniach na skutek braku dowodów winy i cofnięcia zeznań Mróżki— została zwolniona. Obecnie ohydny żonobójca zasiadł na ławie oskarżonych w Sądzie Okr. na sesji wyjazd. w Wieluniu, gdzie do winy przyznał się, a na zapytanie Sądu co do poprzednich zeznań o Pytlakowej zasłaniał się brakiem pamięci na skutek rzekomo poważnych obrażeń głowy, jakich miał doznać w krytycznym dniu wpadając do studni. Sąd po rozpatrzeniu sprawy oraz wysłuchaniu świadków, którzy w całej rozciągłości winę oskarżonego potwierdzili i uwzględniając powództwo cywilne ojca zamordowanej Piotra Mordala wydał wyrok skazując Bolesława Mrożka na 15 lat więzienia z pozbawieniem praw na 10 lat , zapłacenie 640 zł kosztów sądowych i powództwa cywilnego w wysokości 163 złote. Sprawę rozpatrywał komplet sędziowski w składzie 3-ch sędziów pod przew. sędz. Gzowskiego ases. sędz. Jastrzębski i Kiepurski. Oskarżał p. prok. Rdesiński bronił adw. Kuzior

Dziennik Łódzki 1970 nr 167

W Bujnowie, pow. Sieradz karetka pogotowia prowadzona przez Jerzego K. podczas wyprzedzania zderzyła się z samochodem ciężarowym. Kierowca karetki i pasażer zostali ranni.